Οι ιδιώτες πιστωτές είναι τυχεροί

Η άποψη του Νουριέλ Ρουμπινί για το PSI. 

Οι ιδιώτες πιστωτές είναι τυχεροί

Ο γνωστός οικονομολόγος Nouriel Roubini διατύπωσε σε σημερινό άρθρο στους Financial Times την άποψή του για την ανταλλαγή ελληνικών ομολόγων που κατέχουν οι ιδιώτες. Η άποψή του έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, όχι μόνο λόγω του κύρους του οικονομολόγου, αλλά και λόγω της πολιτικής προσέγγισης που έχει στο ζήτημα, εξετάζοντάς το από μία πιο ευρεία σκοπιά και όχι με μία αμιγώς οικονομική προσέγγιση.

«Υπάρχει ένας μύθος ότι οι ιδιώτες πιστωτές αποδέχονται τεράστιες απώλειες μέσα από αυτή τη διαδικασία αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, ενώ την ίδια στιγμή οι επίσημοι πιστωτές τη βγάζουν καθαρή. Οι απαιτήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείο έχουν παραδοσιακά προτεραιότητα, αλλά τόσο τα ομόλογα της ΕΚΤ όσο κι αυτά άλλων κεντρικών τραπεζών της Ευρωζώνης γλυτώνουν το κούρεμα κι ενώ υπάγονται στο ίδιο δίκαιο με αυτά του ιδιωτικού τομέα. Τίθεται έτσι ένα ζήτημα μειωμένης εξασφάλισης των ιδιωτών σε σχέση με τους επίσημους πιστωτές, σε παράβαση της κοινής νομικής πρακτικής.

 

Η πραγματικότητα είναι ότι στους ιδιώτες πιστωτές προσφέρθηκε ένα εξαιρετικά καλό deal ενώ οι περισσότερες μελλοντικές ζημιές μεταφέρονται στους επίσημους πιστωτές της Ελλάδας.

Ακόμα και μετά το PSI, το ελληνικό χρέος δεν θα είναι βιώσιμο και θα είναι γύρω στο 140% του ΑΕΠ. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα πέσει στο 120% μέχρι το 2020 αλλά θα μπορούσε να ανέλθει ακόμα και στο 160% του ΑΕΠ. Γιατί; Το κούρεμα αξίας €110 δις αντισταθμίζεται από μία αύξηση του χρέους κατά €130 δις που θα χρωστάει η Ελλάδα στους επίσημους πιστωτές της. Σημαντικό μέρος αυτού του πακέτου θα πάει στη διάσωση των ιδιωτών: €30 δις ρευστό για να προσελκύσουν το ενδιαφέρον για τα νέα ομόλογα με σημαντική εγγύηση της ονομαστικής τους αξίας.

Έτσι, οποιαδήποτε μελλοντικά κουρέματα που θα καταστήσουν το ελληνικό χρέος βιώσιμο θα τα επωμιστεί ο επίσημος τομέας.

Τα νέα ομόλογα θα διέπονται από το Αγγλικό Δίκαιο, ενώ τα παλαιά ομόλογα υπόκειντο στην Ελληνική δικαιοδοσία. Έτσι, αν η Ελλάδα θα αποχωρούσε από την Ευρωζώνη, δεν θα μπορούσε να περάσει νομοθεσία για τη μετατροπή της αξίας των νέων ομολόγων από Ευρώ σε δραχμή. Αυτό είναι ένα ακόμα δελεαστικό κομμάτι της συμφωνίας.

Επιπλέον, ο επίσημος τομέας είχε αρχίσει την αναδιάρθρωση των απαιτήσεων (τόσο το ΔΝΤ όσο και οι Ευρωπαίοι) πολύ πριν τους ιδιώτες. Επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και διαρκής μείωση του επιτοκίου δανεισμού.

Κι αυτό συνέβαινε παρόλο που τα επίσημα δάνεια θα έπρεπε να έχουν προτεραιότητα έναντι των ιδιωτικών. Επιπλέον, μέχρι αν γίνει το PSI, τα δύο τελευταία χρόνια τα επίσημα δάνεια της Τρόικας επέτρεπαν στους ιδιώτες πιστωτές να δώσουν τα ομόλογα νωρίτερα, είτε με πλήρη αποζημίωση είτε με μία μέτρια μείωση της αξίας τους καθώς η ΕΚΤ τα αγόραζε σε υψηλές τιμές. Το PSI ήταν λίγο και άργησε να γίνει.

Επίσης, τα κέρδη από τα νέα ομόλογα θα πάνε στις κυβερνήσεις που έχουν τη δυνατότητα να τα μεταφέρουν στην Ελλάδα. Αυτό συνιστά ένα επιπλέον κούρεμα 30% στις απαιτήσεις των επίσημων δανειστών της Ελλάδας. Και αν τα ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ περάσουν χωρίς απώλειες στο EFSF τότε οι απώλειες μεταξύ τρέχουσας εμπορικής αξίας και της τιμής αγοράς από την ΕΚΤ θα τις επωμισθεί το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Συμπερασματικά, η ιδέα ότι η αναδιάρθρωση του Ελληνικού χρέους είναι μόνο PSI και κουρέματα, χωρίς ανάμειξη των επίσημων πιστωτών, είναι ένας μύθος. «Το OSI ξεκίνησε αρκετά πριν το PSI» (ανάμειξη επίσημου τομέα σε σχέση με τη συμμετοχή των ιδιωτών). Το PSI έχει σημαντικά κίνητρα συμμετοχής. Και με τα ¾ του ελληνικού χρέους στα χέρια της Ευρώπης και του ΔΝΤ μέχρι το 2014, στην ουσία το ελληνικό χρέος θα έχει γίνει δημόσιο. Οι επίσημοι πιστωτές της Ελλάδας θα αναγκαστούν εφεξής να δεχθούν τεράστιες απώλειες από το μη βιώσιμο ελληνικό χρέος.

Επιπλέον, το δεύτερο αυτό πακέτο στήριξης δεν θα είναι το τελευταίο. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποκτήσει πρόσβαση στις διεθνείς αγορές για τουλάχιστον μία δεκαετία. Έτσι τα ελλείμματά της θα πρέπει να χρηματοδοτούνται από τον επίσημο τομέα για το προσεχές διάστημα.

Γι’ αυτό, οι ιδιώτες θα πρέπει να σταματήσουν να διαμαρτύρονται και να δεχθούν τη συμφωνία αυτής της εβδομάδας. Θα δεχθούν κάποιες απώλειες αλλά οι απώλειες αυτές είναι περιορισμένες και σε σχέση με τις τρέχουσες τιμές στην αγορά, θα αποκομίσουν και κάποιο κέρδος.

Η πραγματικότητα είναι ότι τα περισσότερα κέρδη στις καλές εποχές – και μέχρι το PSI – τα αποκόμισαν οι ιδιώτες, ενώ τις μεγαλύτερες απώλειες θα έχουν οι φορολογούμενοι των ευρωπαϊκών κρατών, πληρώνοντας τις ζημιές που προκύπτουν από την αφερεγγυότητα της Ελλάδας.

 http://www.lifo.gr/team/publicenemy/29273