Πέρυσι τέτοιο καιρό έγραφα ότι τον Σεπτέμβρη του 2011 θα βρίσκαμε μπροστά μας μια άλλη χώρα στην οποία θα καλούμασταν να ζήσουμε. Δεν ήταν δα και καμιά προφητεία ή συμπέρασμα από συνδυασμό φιλοσοφικών αναζητήσεων. Ήταν οι αποφάσεις που είχαν ληφθεί και τα ψηφισμένα μέτρα που καταργούσαν κάθε εργασιακό δικαίωμα. Άρα η επιβεβαίωση εκείνης της πρόβλεψης δεν ήταν κάτι σπουδαίο.
Φέτος, είναι επίσης φανερό ότι τον ερχόμενο Σεπτέμβριο θα κληθούμε και πάλι να ζήσουμε σε μία νέα χώρα. Και πάλι, όμως, δεν θέλουμε να το σκεφτούμε, να το καταλάβουμε, να αντιδράσουμε. Φαίνεται ότι μας αρέσουν οι εκπλήξεις, ακόμη κι όταν αυτές είναι δυσάρεστες.
Πέρυσι, η τρόικα με την ελληνική κυβέρνηση, μας έκαναν ασκήσεις υποταγής. Τις περάσαμε με άριστα και κάπου εκεί το πρώτο στάδιο του πειράματος ολοκληρώθηκε. Έτσι, τα συμπεράσματα του πειράματος άρχισαν να εφαρμόζονται στην Ισπανία και στην Ιταλία.
Οι λαοί εκεί αντέδρασαν ακριβώς όπως είχαμε αντιδράσει κι εμείς. Αναποτελεσματικά και δείχνοντας ότι έχουν κυριευθεί από το φόβο για «τα χειρότερα» που θα μπορούσαν να τους συμβούν αν αποφάσιζαν να ξεσηκωθούν.
Εμείς, στην Ελλάδα, είχαμε και μια ευκαιρία να επιλέξουμε μια άλλη κυβερνητική πολιτική. Ασχέτως αν ο ΣΥΡΙΖΑ πρόλαβε ήδη να απογοητεύσει μέρος του εκλογικού του κοινού, ως απούσα αντιπολίτευση, το θέμα είναι ότι εμείς επιλέξαμε και πάλι την ίδια κυβερνητική πολιτική.
Είναι γελοίο όλο αυτό το σκηνικό που παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες. Αγωνία για τις «συνομιλίες» με την Τρόικα, τί θα δεχθεί, τί θα απορρίψει, ποιος ο ρόλος του Βενιζέλου στην κυβέρνηση και ποιες κόκκινες γραμμές θα βάλει ο Κουβέλης.
Τα πάντα είναι τελειωμένα και αποφασισμένα. Τον Σεπτέμβριο θα τελειώσει και το δεύτερο σκέλος του πειράματος. Ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού θα μετατραπεί σε εξαθλιωμένα ζόμπι. Η αγορά πλέον μόνο τυπικά υφίσταται, οι άνεργοι έγιναν περισσότεροι από τους εργαζόμενους και οι εργαζόμενοι θα πληρώνονται σε λίγο καιρό με μισθούς μικρότερους από το επίδομα των ανέργων.
Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε υποσχεθεί ότι θα υπάρχει ένας εργαζόμενος σε κάθε σπίτι. Φοβάμαι ότι κάποια στιγμή, κάθε σπίτι θα έχει να κλαίει κι από έναν που αυτοκτόνησε. Η Τρόικα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο «εγκέφαλος» μιας διεθνούς σπείρας δολοφόνων. Δεν είναι μόνο τα κέρδη που βγάζουν και θα βγάλουν από κάθε χώρα που καταστρέφουν, αλλά και η απόλαυση που δείχνουν όποτε βλέπουν την εξαθλίωση να μεγαλώνει.
Σε κάθε «χώρα – θύμα», υπάρχει μια κυβέρνηση που απλώς εκτελεί συμβόλαια θανάτου. Στην κυριολεξία. Δε σκοτώνουν μόνο ψυχές και δημόσια περιουσία. Σκοτώνουν και αυτούς που δηλώνονται ως «αυτόχειρες» λες και δεν υπάρχει το χέρι της απόγνωσης που τους έσπρωξε στο θάνατο.
Αυτή η απόγνωση καλλιεργείται κι επεκτείνεται. Είναι καλοσχεδιασμένη και μας έχει περικυκλώσει. Το διευθυντήριο της Τρόικας ψηφίζει εθνικούς και ευρωπαϊκούς νόμους που τους αγνοούμε, αλλά αποτελούν τη θηλιά των χωρών του Νότου αλλά και όποιων άλλων έχουν εξαρτημένη οικονομία από τους τοκογλύφους.
Η επίσημη πολιτική της Τρόικας και της ελληνικής κυβέρνησης οδηγεί στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και στην κατάργηση του κοινωνικού κράτους. Η επίσημη αντίδραση του λαού μας είναι «ξυσ’ τ’ αρχίδια σου με γκασμά». Δεν κουνιέται φύλλο.
Όμως ακόμη κι αν κάποια στιγμή κουνηθούν οι πολίτες, ποιος θα τους οργανώσει; Ποιος θα μπει μπροστά; Ο ΣΥΡΙΖΑ απειλεί ότι «θα βομβαρδίσει με νομιμότητα και ομαλότητα την κυβέρνηση». Τουτέστιν θα περιμένει να πέσει η συγκυβέρνηση ως «ώριμο φρούτο». Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την πολυτέλεια της αναμονής, η κοινωνία όχι. Θα ήταν λάθος όμως αν πίστευα ότι δεν υπάρχει κανείς που θα μπορούσε να καθοδηγήσει και να οργανώσει μια πιθανή (λέμε τώρα) λαϊκή οργή.
Φοβάμαι πολύ ότι η Χρυσή Αυγή βρήκε τη μεγάλη της ευκαιρία να μεγαλώσει το κοινό της. Κάναμε αυτό που ήθελε η Χρυσή Αυγή. Την ξεχάσαμε γρήγορα. Τη βολεύει απίστευτα. Οι νεοναζί είναι έτοιμοι να εξυπηρετήσουν την οργή του εξαθλιωμένου που δε ζητά τίποτε άλλο πλέον παρά εκδίκηση. Οι νεοναζί είναι έτοιμοι να ανοίξουν όποιο κεφάλι ικανοποιήσει διάφορες ομάδες πολιτών.
Φοβάσαι τους μετανάστες και τους μισείς επειδή «αυτοί φταίνε για όλα»; Εύκολο! Η Χρυσή Αυγή είναι εδώ για να τους μαχαιρώσει. Σιχαίνεσαι το πολιτικό σύστημα γενικά και όλους τους εκπροσώπους του; Απλό! Η Χρυσή Αυγή είναι εδώ για να τους πλακώσει στα μπουνίδια. Ατιμώρητη!
Ο στρατός των νεοναζί, μέχρι σήμερα μοίραζε δείγματα δωρεάν του τί μπορεί να «καταφέρει». Σοβαρή αντιπρόταση που θα οδηγούσε σε Δικαιοσύνη, Αξιοπρέπεια και πραγματική Δημοκρατία δεν υπήρξε από κάπου αλλού. Μόνο λόγια, και αυτά ασυνάρτητα. Το τέρας του φασισμού δεν είχε αντίπαλο. Δεν είχε κάποιον να του σπάσει τα μούτρα. Σχεδόν όλοι το ντάντεψαν κι όσοι λίγοι το πολέμησαν αγνοήθηκαν, ακόμη και χλευάστηκαν.
Δυστυχώς, τα δωρεάν δείγματα λύσεων και πρακτικών που προσέφερε η Χρυσή Αυγή άρεσαν σε αρκετούς και θα γίνουν περισσότεροι. Βέβαια, κάποια στιγμή θα τα πληρώσουμε ακριβά όλοι μας, αλλά θα είναι αργά. Βλέπετε, η συμμορία της Τρόικας και η κυβέρνηση που εκτελεί συμβόλαια θανάτου δε θέλει να λερώσει με αίμα τα κουστούμια της, οπότε οι νεοναζί βολεύουν μια χαρά. Ο κύκλος κλείνει. Η θηλιά σφίγγει.
Ξέρω, «μη μας πρήζεις τ’ αρχίδια καλοκαιριάτικα». Όσο μπορώ θα συνεχίζω να τα πρήζω, ώστε όταν έρθει η ώρα να μας τα κόψουν μη γίνουμε και ρεζίλι. Τουλάχιστον να μπορούμε να λέμε ότι κάποτε είχαμε, άσχετα αν τελικά μας τα δώσουν στο χέρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου