Χριστουγεννιάτικες φουρτούνες
Νέους κλυδωνισμούς βιώνει η ΔΗΜΑΡ μετά την απόφαση του Φώτη
Κουβέλη να μην ανάψει τελικώς το «πράσινο φως» για τη συμμετοχή της στο Φόρουμ
Διαλόγου για την Κεντροαριστερά που έχει προαναγγελθεί εδώ και λίγες μέρες.
Απόφαση που προκάλεσε την παραίτηση του Νίκου Μπίστη από τη θέση του υπευθύνου
Διεύρυνσης του κόμματος αλλά και την αντίδραση εκσυγχρονιστικών στελεχών που
είχαν ταχθεί υπέρ της συμμετοχής.
Για την ιστορία, η ίδρυση Φόρουμ Διαλόγου και Συνεργασίας
των Δυνάμεων του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, της Σοσιαλδημοκρατίας και της
Πολιτικής Οικολογίας είχε αποφασιστεί σε εκδήλωση την οποία είχαν οργανώσει
πριν από μερικές μέρες 6 κινήσεις πολιτών (Κοινωνικός Σύνδεσμος, Μπροστά, Νέοι
Μεταρρυθμιστές, Π80, Πολιτεία 2012 και Πρωτοβουλία Β).
Θετική στάση εντός της
ΔΗΜΑΡ τηρούν, πέραν του Νίκου Μπίστη, ο γραμματέας της Κ.Ε. Σπύρος Λυκούδης, ο
εκπρόσωπος Τύπου Ανδρέας Παπαδόπουλος και ο Δημήτρης Χατζησωκράτης, μέλος της
«διαπραγματευτικής» ομάδας της συγκυβέρνησης.
Ο Φώτης Κουβέλης κατά τη συνεδρίαση της Εκτελεστικής
Επιτροπής της Τρίτης, όπου γνωστοποίησε την τελική του θέση, φαίνεται να
προέταξε την πολιτική αυτοτέλεια της ΔΗΜΑΡ, παρά τις φραστικές, τουλάχιστον,
εγγυήσεις της εισήγησης των Νίκου Μπίστη και Θόδωρου Μαργαρίτη ότι η συμμετοχή
της ΔΗΜΑΡ στο εν λόγω φόρουμ θα γίνει «υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις και με
ξεκάθαρη την πρόθεση πολιτικής αυτοτέλειας». Στην απόφασή του φαίνεται ότι
έπαιξε ρόλο και η στάση της εσωκομματικής αντιπολίτευσης (Αριστερό Δίκτυο), η
οποία εδώ και καιρό συγκρούεται με την προοπτική της σύγκλισης με το ΠΑΣΟΚ και
μάλιστα υπό εκσυγχρονιστικό μανδύα.
Ο τρίτος… πόλος
Σε κάθε περίπτωση όμως διαφαίνεται ότι στο μυαλό του Φώτη
Κουβέλη – ο οποίος έχει διακηρύξει στο πρόσφατο παρελθόν πως η ΔΗΜΑΡ είναι ο
μόνος χώρος που μπορεί να σηκώσει τη σημαία της ανασύνθεσης του χώρου του
«δημοκρατικού σοσιαλισμού» – δεν διασφαλίζονται οι όροι, αν όχι για την
πρωτοκαθεδρία της ΔΗΜΑΡ σε αυτήν τη διαδικασία ανασύνθεσης του κεντροαριστερού
χώρου, τουλάχιστον για τον διακριτό της ρόλο. Με άλλα λόγια, ο πρόεδρος της
ΔΗΜΑΡ επιλέγει πιο προσεκτικά βήματα, καθώς επιθυμεί η ΔΗΜΑΡ να αναδειχθεί σε
τρίτο πόλο που θα διεμβολίζει το νέο δίπολο Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ και όχι να προσφέρει
σανίδα σωτηρίας στο ΠΑΣΟΚ.
Δεδομένου όμως του ρευστού πολιτικού τοπίου και της ευρείας
κοινωνικής δυσαρέσκειας που πλέον συμπιέζουν τη ΔΗΜΑΡ κάτω από τα εκλογικά της
ποσοστά, προς το παρόν δεν διαμορφώνεται η δυνατότητα ώστε να μπορεί να έχει
την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Από την άλλη, είναι με ερωτηματικό αν υπάρχει φως στο
τούνελ. Κι αυτό γιατί η ΔΗΜΑΡ παραμένει εγκλωβισμένη στη συγκυβέρνηση, όπου όσο
περνάει ο καιρός φορτώνεται με την ανοχή και συγκατάθεση σε νέες «αμαρτίες»,
δηλαδή όλο και πιο βαριά μέτρα που βαθαίνουν την ύφεση, την κοινωνική και
οικονομική καταστροφή, καθώς υπόσχεται ότι η «αναδιαπραγμάτευση» είναι μια
διαρκής υπόθεση και ψελλίζει την ανάγκη δικτύου κοινωνικής προστασίας προς
υποκατάσταση του κοινωνικού κράτους, που είναι από τους κύριους στόχους της
επίθεσης της κυβέρνησης και της τρόικας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου