Το Σχολείο πεθαίνει οι δουλειές μας και οι ζωές μας καταστρέφονται
Όλοι στους δρόμους!
Τριαντάφυλλος Τρανός
φίλε μου φαλακρέ -
αν όμως άλλοι σε μπλέξουνε
τότε No fear!!! η/ και Θαρσείν χρή!
Και μη προσέχεις πόσες θα φας, και πόσες θα δόσεις Μένανδρε,
φαλακρέ μου φίλε,
αλλά σιγουρέψου πως εκεί που χτυπάς,
μαλλί δεν θα φυτρώσει ξανά.
Rap remix
Αυτό έγραφαν -δυστυχώς προφητικά- τα πανό των ΕΛΜΕ-Θ με τα οποία είχαμε γεμίσει τον Περιφερειακό και τους υπόλοιπους μεγάλους δρόμους της Θεσσαλονίκης πριν από δυόμισι περίπου, χρόνια.
Θυμίζω σε όλους και όλες μας πως στις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις τότε στην παρέλαση με αφορμή τον τριήμερο εορτασμό του αντιφασιστικού ΟΧΙ του '40-41 που ξεκίνησαν στις 28 Οκτώβρη 2011 στη Θεσσαλονίκη και απλώθηκαν στη συνέχεια σε όλη τη χώρα, προκλήθηκε η πρώτη ρωγμή και στη συνέχεια κατέρρευσε η φαινομενικά άτρωτη τότε κυβέρνηση του Παπανδρέου.
Το σχέδιο της Τελικής Λύσης στην Εκπαίδευση, βρίσκεται σήμερα σε πλήρη επιθετική ανάπτυξη σχέδιο το οποίο ξεκίνησε ήδη τότε να εφαρμόζεται με την χαλκευμένη «έκθεση Γκουρία» που παρήγγειλε η Διαμαντοπούλου, για την οποία ο Independent είχε γράψει πως είναι η υπουργός που θα καταστρέψει την παιδεία στη χώρα της. Αλλά τώρα δεν κορυφώνεται μόνο η κακοποίηση της εκπαίδευσης, ο σκόπιμος διασυρμός μας από τα ΜΜΕ και η πειθαρχική ποινική και οικονομική εξόντωση της τεράστιας πλειοψηφίας των μάχιμων εκπαιδευτικών αλλά κορυφώνεται και η πρωτοφανής εγκατάλειψη του σχολείου από την πλευρά των πιο φτωχών μαθητών, που γίνονται όλο και περισσότεροι, των ανάπηρων παιδιών και ολοκληρώνεται το ρήμαγμα του σχολείου των αδυνάτων και των υποστηρικτικών του δομών.
Η αποκλειστική μέριμνα αλλά και η κρυφή αγωνία της νέο δεξιάς συγκυβέρνησης αλλά και των πιο συντηρητικών συναδέλφων μας -και η λέξη συντηρητικός εδώ έχει αποκλειστικά οικονομική σημασία-, είναι για το πως θα προστατευθεί το μπάσταρδο εξώγαμο της ιερής αγελάδας της παραπαιδείας και του Μινώταυρου των πανελλαδικών εξετάσεων, των οποίων η παραμικρή αναβολή η έστω και ελάχιστη διατάραξη της κανονικότητάς τους αποτελεί την μόνη ικανή αιτία για να πέσει μια κυβέρνηση σε αυτόν τον τόπο.
Αυτό που φοβόμαστε εμείς το φοβάται και η εξουσία. Για αυτό το λόγο οι κρατούντες έκλεισαν λαϊκίστικα, δύο εβδομάδες νωρίτερα από το κανονικό- για τρίτη συνεχόμενη χρονιά- και το Γυμνάσιο, σκάνδαλο για το οποίο δυστυχώς δεν μιλούμε ούτε εμείς , πλην ελαχίστων.
Ανάμεσα στις συνέπειες του μοχθηρού πόλεμου υπέρ των συμφερόντων των ολίγιστων, που έχει κηρύξει στην κοινωνία και στη λογική η Νεοδεξιά συγκυβέρνηση των υαίνων, των τσακαλιών και των παρασίτων, η ζοφερή προοπτική της μόνιμης ανεργίας που ασκεί τρομοκρατία ακόμη και στους φοιτητές και στους μαθητές του Λυκείου απογειώνει τον κομφορμισμό και την βία της άνευ όρων συμμόρφωσης, ματαιώνοντας κάθε ελπίδα.
Αυτό επιχειρεί να εκμεταλλευτεί η ακροδεξιά προπαγάνδα του Φαήλου Κρανιδιώτη και της ΔΑΚΕ και με την γνωστή αφίσα. Μυστικά υπόσχονται πως στο μελλοντικό ενδεχόμενο της ακροδεξιάς κυβερνητικής λύσης όταν καταρρεύσουν τα μορφώματα του Κουβέλη και Βενιζέλου που τους στηρίζουν, αφού «καθαρίσουν» με τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε θα φροντίσουν αποκλειστικά για τα «δικά τους παιδιά».
Ετσι ερμηνεύονται και τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών αλλά και το γεγονός πως η ΔΑΚΕ κράτησε τις δυνάμεις της και σε εμάς.
Η αριστερά όμως και η εκπαιδευτική αριστερά πρέπει είναι η φωνή των ανθρώπων που δεν έχουν φωνή.
Εμείς δεν κατεβαίνουμε σε απεργία διαμαρτυρόμενοι μόνο για την αύξηση του ωραρίου μας,που κλείνει οριστικά την πόρτα της εργασίας και στην επόμενη γενιά, το εγκληματικό πειθαρχικό δίκαιο, το ρήμαγμα του σχολείου, τις πειθαναγκαστικές μεταθέσεις, τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων, τις πάσης φύσεως περικοπές αλλά και για όλα τα επώδυνα μέτρα που καταστρέφουν τις ζωές μας και τις ζωές των μαθητών μας και των γονιών τους.
Επαναφέρουμε με ένταση το αίτημα για μορφωτική αυτονομία των εκπαιδευτικών βαθμίδων και την ελεύθερη πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο, καταγγέλουμε την τερατώδη σχολική εγκατάλειψη και ζητάμε να αποδοθούν ποινικές και πειθαρχικές ευθύνες στα ανώτερα διοικητικά στελέχη και στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Ανοίγουμε τα ζητήματα πρώτοι εμείς, στα Ευρωπαίκά όργανα μέσα από και από την ETUCE-για την οποία μας την «πέφτουν» μερικοί υπέρμαχοι του εθνο -απομονωτισμού οι οποίοι γίνονται «Περισότεροι» του Περισού την στιγμή που οι Περισσοί οι ίδιοι γίνονται Λιγότεροι και Περιττοί στην κοινωνία.
Δεν απολογούμαστε, δεν διστάζουμε, δεν σκιαζόμαστε.
Δίνουμε την μάχη τώρα, μέσα στις εξετάσεις γιατί μετά τις πρώτες απολύσεις θα είναι πολύ αργά για τα συνδικάτα και τις συλλογικότητες. Στον αμείλικτο επικοινωνιακό πόλεμο απαντάμε με πολεμικά αντίμετρα και με άμεσο, ευφυή ακτιβισμό: π.χ. τυπώνουμε φυλλάδια, σύντομα και κατανοητά, ανοίγουμε τα διόδια, τα μοιράζουμε στο κόσμο στις εθνικές οδούς, στην έξοδο και στην είσοδο για το Πάσχα, το επαναλαμβάνουμε όλο το καλοκαίρι, γεμίζουμε το διαδίκτυο με τις θέσεις μας με καυστικά σχόλεια , με γελοιογραφίες με σκωπτικά δίστιχα.
Πολεμάμε με όλα τα μέσα.
Βρίσκουμε στοιχεία για υπουργούς και συζύγους αυτών τα δημοσιοποιούμε και τους χτυπάμε εκεί ανελέητα που τους πονάει.
Σκεφτείτε το ενδεχόμενο μιας πορείας πεζών η/και ποδηλατιστών που ξεκινάει από τον Μαραθώνα η τις εθνικές οδούς για να καταλήξει διογκούμενη στο Υπουργείο Παιδείας με τις πορτοκαλί σημαίες της ΟΛΜΕ, εκπροσώπους των διεθνών Ομοσπονδιών, βουλευτές και καλλιτέχνες. Σκεφτείτε!
Σκέφτομαι (συλλογικά) άρα υπάρχω ως κλάδος !
"ΘΑΡΣΕΙΝ ΧΡΗ", αποτελεί τμήμα της φράσης "Θαρσείν χρή ταχ' αύριον έσετ΄ άμεινον", που σημαίνει "Πρέπει να έχετε θάρρος ίσως αύριο να είναι καλύτερα", τη φράση αυτή είπε η θεά Αθηνά, δια του στόματος του πολυμήχανου Οδυσσέα, στους Έλληνες που πολιορκούσαν την Τροία, όταν αυτοί ήταν έτοιμοι να εγκαταλείψουν την προσπάθειά τους, με αποτέλεσμα να εμψυχωθούν και να την καταλάβουν με την επιχείρηση "ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ”
Στο No fear!!! Νεανικό Logo της δεκαετίας του 80 υπάρχει η εικόνα ενός θυμωμένου, ατρόμητου αετού. Μπορεί να είναι και η κουκουβάγια της παιδείας έτσι.
Σκέφτομαι άρα υπάρχω! Cogito ergo sum (French: "Je pense donc je suis"; English: "I think, therefore I am"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου