Πολιτισμικό μίσος κλείνει την ΕΡΤ
Γιατί αν κρατάς τον πολιτισμό της τούρκικης μυθοπλασίας και πετάς τα Μουσικά Σύνολα, τότε εξαφανίζεις τις επιχειρησιακές δυνατότητες του πολιτισμού σου, δηλαδή τις ελάχιστες πιθανότητες να υπάρχεις ως λαός και αύριο.
Μελό; Πιθανόν. Μάλιστα αργοπορημένο. Σκέφτηκα τα πάντα: την αντιπάθεια προς τα κομματόσκυλα, τις αναμνήσεις μου απ' το «Μονόγραμμα», το καθημερινό Τρίτο. Η ΕΡΤ ήταν αργή, ποιοτική, άνιση, σκανδαλώδης και διεκδικήσιμη. Είχε αρκετούς μορφωμένους δημοσιογράφους, συζητήσεις επιχειρήματος, ενδιαφέρουσα μυθοπλασία, εκπομπές τέχνης και Ιστορίας, το Τρίτο, το Αρχείο και τα Μουσικά Σύνολα. Είχε βέβαια και φανατικούς κομματικούς δούλους ή προστατευόμενους ατάλαντους γόνους οικογενειών, ευνοιοκρατικές «φραπελιές», εργολαβικά παράσιτα, όμως η επίγευση για το θεατή ή ακροατή ήταν θετική. Τα πολιτικά γραφεία υπουργών και πολιτευτών κατέστρεφαν το τηλεοπτικό νεύρο, όχι, εντελώς, την ποιοτική εναλλακτικότητα. Η ΕΡΑ Αιγαίου απέναντι στο τούρκικο χιπ χοπ και σκυλάδικο ήταν κάτι το πολύ σημαντικό. Αξιολογήθηκε αλλιώς από την πολιτική ηγεσία...
Το κλείσιμο της ΕΡΤ αναπαράγεται με τη δικαστική απόφαση, ολοκληρώνεται από την επιθυμία της κυβέρνησης για μακροημέρευση, απενεργοποιείται από μια μαζική, ασύντακτη, συμμετοχική απάθεια αυτών που βλέπουν τη συμβολική βία αλλά είναι πολιτικά κουρασμένοι. Η κίνηση της κυβέρνησης για το κλείσιμο της ΕΡΤ είναι τακτικά έξυπνη. Αλλάζει την ειδησεογραφική ατζέντα, βοηθάει τον ανταγωνισμό, τρομοκρατεί τους εργαζομένους, προσπαθεί να τους αποκόψει από τη συνδικαλιστική τους εκπροσώπηση, την οποία ενοχοποιεί για το κλείσιμο. «Κάθε φορά που είχαμε ένα γεγονός αισιοδοξίας, η ΕΡΤ και οι συνδικαλιστές το σαμποτάριζαν». Στο μέλλον -υπολογίζει ο πολιτικός σχεδιασμός- οι εργαζόμενοι θα είναι πειθήνιοι, φοβισμένοι και εξόχως κυβερνητικοί. Ακόμα εάν επαναπροσληφθούν στη διάδοχη κατάσταση οι μισοί, θα είναι αρνιά, θα συγκρούονται με τους υπόλοιπους σε μια εργασιακή κόλαση που θα ενισχύει τελικά τη διοίκηση, δηλαδή την πολιτική εντολή. Με το κλείσιμο αναδιατάσσεται, επίσης, η κλίμακα ισχύος μέσα στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Η ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ θα κάτσουν στα πολιτικά κυβικά τους(;). Η ετσιθελική και ανορθολογική εντολή της τρόικας για απολύσεις γίνεται το άλλοθι γι' αυτές τις διευθετήσεις.
Η σύλληψη για τον ξαφνικό θάνατο βασίζεται στη δεδομένη διάλυση του κοινωνικού σώματος που παρεκτοπίζει την αλληλεγγύη, που έχει μικρές διάρκειες στη διεκδίκηση ή που συμπαθεί την ΕΡΤ αλλά τέρπεται με τα τούρκικα σίριαλ. Βασίζεται στο συλλογικό αισθητικό και πολιτικό παχυδερμισμό. Βασίζεται στους υψηλούς μισθούς στελεχών τους οποίους βγάζει στα μανταλάκια και που οδηγεί τον αφανισμένο θεατή στην πολιτικά χρήσιμη χαιρεκακία.
Η διάδοχη, εξημερωμένη, κυβερνητική ραδιοτηλεόραση που θα επανεκκινήσει θα είναι (για τους εγκέφαλους του βίαιου εγχειρήματος) πολλαπλά παραγωγική και για το τάργκετ γκρουπ της κυβέρνησης, τους ηλικιωμένους, που δεν επικοινωνούν διαδικτυακά. Πειράματα δημοσιογραφικότητας, επαγγελματικής δεοντολογίας, πολιτικές απειθαρχίες, τέλος. Εκφώνηση, με χρωματισμό της φωνής και κοσμητικά επίθετα, δελτίων Τύπου που εκδίδει η Αρχή. Να η πολιτικά ορθή, μνημονιακή τηλεόραση. Φυσικά ο ανασφαλής πολιτικός σχεδιασμός, η τύφλα και η τέλεση που παράγουν το πολιτικό ανοσιούργημα έχουν μεγάλα ριζώματα σε πολιτικά ήθη που διαμορφώθηκαν και λειτούργησαν πολλά χρόνια.
Η καταστροφή της ΕΡΤ ενυπήρχε στη μέριμνα λογοκριτικού ελέγχου -όλων των χρόνων και όλων των κυβερνήσεων- στις επιβολές «δικών μας παιδιών» και τα σημειώματα, στην προσπάθεια αισθητικής και εκφραστικής καταστολής, αλλά και σε κάτι άλλο που δεν πρέπει να ξεχνάμε: τη συμμόρφωση, την υπακοή, την εκμετάλλευση κομματικών διασυνδέσεων που εξαλείφουν τον ταλαντούχο επειδή είναι πολιτικά αλλιώς ή επειδή δεν έχει άκρες. Και αυτά έχουν το αντίτιμό τους. Η ολική κομματική εξουσιοδότηση για την άνοδο ενός τηλεοπτικού αστέρα, ή την επιβίωση του ανεπαρκούς, συγχρόνως είναι και εξουσιοδότηση για να παρθεί πίσω η άνοδος. Η δουλειά με τους παρακομματικούς στρατούς ή δεν γίνεται καθόλου ή γίνεται και συνοδεύεται από ομηρία. Σήμερα πληρώνεται και αυτό το γραμμάτιο.
Η καταστροφή της ΕΡΤ ενυπήρχε στη μέριμνα λογοκριτικού ελέγχου -όλων των χρόνων και όλων των κυβερνήσεων- στις επιβολές «δικών μας παιδιών» και τα σημειώματα, στην προσπάθεια αισθητικής και εκφραστικής καταστολής, αλλά και σε κάτι άλλο που δεν πρέπει να ξεχνάμε: τη συμμόρφωση, την υπακοή, την εκμετάλλευση κομματικών διασυνδέσεων που εξαλείφουν τον ταλαντούχο επειδή είναι πολιτικά αλλιώς ή επειδή δεν έχει άκρες. Και αυτά έχουν το αντίτιμό τους. Η ολική κομματική εξουσιοδότηση για την άνοδο ενός τηλεοπτικού αστέρα, ή την επιβίωση του ανεπαρκούς, συγχρόνως είναι και εξουσιοδότηση για να παρθεί πίσω η άνοδος. Η δουλειά με τους παρακομματικούς στρατούς ή δεν γίνεται καθόλου ή γίνεται και συνοδεύεται από ομηρία. Σήμερα πληρώνεται και αυτό το γραμμάτιο.
Η αξία από μόνη της είναι ηθική και αναδύεται σαν ένα από τα κρισιμότερα πολιτικά ζητούμενα. Αυτό το στοίχημα ανασύνταξης και βαθιάς πολυμέρειας πρέπει να τεθεί και στα προαύλια συμπαράστασης και στο επικοινωνιακό σώμα και στην επείγουσα (αλλά απόμακρη) αντι-απόφαση για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ.
* Ζωγράφος, αν. καθηγητής ΕΜΠ
dsevastakis@arch.ntua.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου