Με αναχρονιστικά στερεότυπα που παραπέμπουν στην αμερικανική ακροδεξιά ή στο κεμαλικό κατεστημένο απευθύνθηκε ο Σαμαράς στο συνέδριο της Ν.Δ. Προσπάθησε να εξαφανίσει επικοινωνιακά τις κοινωνικές πληγές που έχει προκαλέσει η πολιτική του και θυμήθηκε "τη σημαία, που δεν είναι πανί, είναι σύμβολο ιερό, σύμβολο πατρίδος".

Είναι συνηθισμένο φαινόμενο οι αυταρχικές εξουσίες να επιχειρούν να καλυφθούν πίσω από την πατριδοκαπηλία. Με την ανεργία να καλπάζει στο 30%, τους φτωχούς να πλησιάζουν τα 3 εκατομμύρια πολίτες, τα εισοδήματα να γκρεμίζονται, τη δημόσια περιουσία να "βγαίνει στο σφυρί", τη δημοκρατία να μετατρέπεται σε "πουκάμισο αδειανό", την κοινωνία να ζει ολοένα και βαθύτερα μέσα στη μελαγχολία και την απόγνωση, οι κορώνες του Σαμαρά δεν ξεγελούν κανέναν. Ούτε η απριλιανής κοπής εθνεγερτήρια "ημερήσια διαταγή" του φοβίζει πια κανέναν.


Η Ν.Δ. του Σαμαρά πηγαίνει δεξιότερα, καταντά υβρίδιο νεοφιλελευθερισμού και εθνικοφροσύνης. Η στρατηγική επιλογή της λιτότητας ακυρώνει τον πολιτικό φιλελευθερισμό και ανάγει τον οικονομικό φιλελευθερισμό, δηλαδή την αποθέωση των αγορών, σε οργανώτρια ιδέα της κοινωνίας. Το κράτος εκτάκτου ανάγκης υποκαθιστά ολοένα και περισσότερο το Κράτος Δικαίου και η ελαχιστοποίηση των όρων αναπαραγωγής της κοινωνίας υποκαθιστά το Κράτος Πρόνοιας.

Υπάρχει, όμως, η ξεροκέφαλη πραγματικότητα, την οποία ο Σαμαράς σπεύδει να ξορκίσει. "Ξεπεράστηκε η αντίθεση Μνημόνιο - αντιμνημόνιο" αποφαίνεται ο πρωθυπουργός και επιμένει ότι έρχεται η ευημερία με τα πρωτογενή πλεονάσματα. Αποφεύγει, ωστόσο, να εξηγήσει πώς θα επιτευχθούν πρωτογενή πλεονάσματα μέσα σε μια οικονομία παρατεταμένης ύφεσης και κρίσης. Με κλειστά σχολεία και νοσοκομεία, με περικοπές στις συντάξεις, με ουρές για φάρμακα, με διάλυση του Δημοσίου; Αυτά ακριβώς απαιτεί η τρόικα, που από χθες βρίσκεται στην Αθήνα. Συνεπαρμένος από τον "πατριωτικό" οίστρο του, ο Σαμαράς ξέχασε να μας πει οτιδήποτε γι' αυτά.

Ας μην τον αδικούμε όμως! Μας προειδοποίησε ότι τώρα νιώθει απελευθερωμένος! Θα πολιτευθεί, λέει, "με βάση όλα εκείνα που τα νιώθαμε αλλά δεν τολμούσαμε να τα πούμε"! Δεκαετίες κυβερνά η Ν.Δ., αλλά αποκαλύπτεται τώρα... καταπιεσμένη! Το βαθύτερο μήνυμα αυτής της ψυχαναλυτικής περφόρμανς είναι ότι η Ν.Δ. Σαμαρά ασφυκτιά μέσα στο δημοκρατικό πλαίσιο και θεωρεί προϋπόθεση για τη "Νέα Ελλάδα" το ξήλωμα των μεταπολιτευτικών κατακτήσεων. Είναι φυσικό ο Σαμαράς να αντιλαμβάνεται ότι κύριος αντίπαλός του σε αυτή την αντιδημοκρατική κατρακύλα του είναι η ευρύτερη Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ. Γι' αυτό και τον στοχοποιεί, ενώ χαϊδεύει την Ακροδεξιά.