Αρχή του τέλους τους
Από τον Ντέισελμπλουμ και τον Ρεν, όχι όμως από τον Σαμαρά, μαθαίνουμε ότι ήδη έχει αρχίσει πολιτική διαπραγμάτευση με θέματα την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού και τη ρύθμιση του δημόσιου χρέους. Ο Σαμαράς θα πάει στις Βρυξέλλες και τις ΗΠΑ, την ώρα που θα βρίσκεται στην Αθήνα το κλιμάκιο της τρόικας. Στόχος των πιστωτών είναι να κλείσουν συμφωνία, με νέο δάνειο και νέο Μνημόνιο, ίσως και στο τέλος του έτους.
Επιχειρούνται νέα τετελεσμένα, καθώς οι τροϊκανοί αντιλαμβάνονται ότι η κυβέρνηση Σαμαρά βρίσκεται σε αποδρομή και το δημοκρατικό - αριστερό ρεύμα αποκτά δυναμική αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ. Βιάζονται, λοιπόν, να δεσμεύσουν την κυβέρνηση της Αριστεράς με μια νέα επαχθή συμφωνία, προϊόν παρασκηνιακών συνεννοήσεων με μια κυβέρνηση που είναι τυλιγμένη στις λίστες, τις off shore και τα σκάνδαλα. Το πιθανότερο είναι η νέα συμφωνία να παρουσιαστεί (αποκρύπτοντας τα νέα σκληρά μέτρα) ως προϋπόθεση για την κυβερνητική εναλλαγή. Όπως συνέβη στις εκλογές του 2012. Και να ζητηθεί η υπογραφή και του Αλ. Τσίπρα, ώστε, με δεδομένη την άρνησή του, να δημιουργηθούν νέα απαγορευτικά εν όψει εκλογών.
Η επανάληψη των εκβιαστικών διλημμάτων όμως δεν θα αποφέρει τα επιδιωκόμενα από τους δανειστές. Το 2012 είναι μακρινό παρελθόν. Μέσα σ' ένα χρόνο χρεωκόπησε οριστικά το Μνημόνιο και η κοινωνία βιώνει επώδυνα τις επιπτώσεις του. Η τρικομματική κυβέρνηση έχει, κατ' ουσίαν, καταρρεύσει. Όχι μόνο διότι έφυγε η ΔΗΜ.ΑΡ., αλλά γιατί τα εναπομείναντα κυβερνητικά κόμματα αποδοκιμάζονται από τον λαό και ο ίδιος ο Σαμαράς βλέπει το όποιο κύρος του να καταρρακώνεται.
Το 2012 είναι μακρινό παρελθόν και για όσα συμβαίνουν στην Ε.Ε. Ακόμη και η προεξοφλούμενη νίκη της Μέρκελ την ερχόμενη Κυριακή δεν επισφραγίζει την πολιτική επικράτησή της, καθώς κινδυνεύει να βρεθεί χωρίς συμμάχους και, κυρίως, αντιμέτωπη με την υφέρπουσα κοινωνική δυσαρέσκεια για τη λιτότητα. Ο αναβρασμός στον μεσογειακό Νότο θέτει όρια στο γερμανικό imperium. Η Ευρωζώνη έχει μπει σε κρίση με απρόβλεπτη έκβαση. Είναι κι αυτός ένας λόγος που οι δανειστές σπεύδουν να κλείσουν την "εκκρεμότητα Ελλάδα" με τους δικούς τους όρους.
Η κυβέρνηση Σαμαρά, αλλά και όποια άλλη πιθανώς προέλθει από την παρούσα Βουλή, δεν διαθέτει λαϊκή εξουσιοδότηση να διαπραγματευθεί για νέο Μνημόνιο και νέο υπερδανεισμό που θα δεσμεύσουν για δεκαετίες τη χώρα. Η τακτική Σαμαρά "μυστικά και ψέματα" (βλ. "πρωτογενή πλεονάσματα") συναντάει ήδη την κοινωνική αντίδραση. Το απεργιακό κύμα που ξεκινάει από αυτή την εβδομάδα έχει ευρύτερη κοινωνική κατανόηση και συναίνεση. Οι απεργίες δεν είναι συντεχνιακές. Υποστηρίζουν το κοινωνικό κράτος που διαλύεται. Θέτουν στην ημερήσια διάταξη την επείγουσα πολιτική ανάγκη για την ανατροπή του Μνημονίου και την κυβερνητική αλλαγή. Πρόκειται για στόχους εθνικής σημασίας και όχι για στενή κομματική αντιδικία.
Ούτε ο Σαμαράς δεν μπορεί να προβλέψει πότε θα γίνουν εκλογές. Διανύουμε όμως κατ' ουσίαν προεκλογική περίοδο, κατά την οποία οι κυβερνητικοί εταίροι έχουν πάρει την κατιούσα. Το σενάριο για κυβέρνηση συνεργασίας Ν.Δ. με τη "σοβαρή Χ.Α." δείχνει πόσο κίβδηλη είναι η επίκληση του ευρωπαϊσμού από τα κυβερνητικά "παπαγαλάκια". Αν αποτολμηθεί, θα γυρίσει μπούμερανγκ στους εμπνευστές του. Η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας, ανεξαρτήτως ιστορικών και ιδεολογικοπολιτικών καταβολών, έχει πειστεί ότι το μέλλον της χώρας δεν είναι στην εφιαλτική οπισθοδρόμηση του εμφυλιοπολεμικού πολιτικο-παρακρατικού συστήματος, που ταυτίζεται με την πολιτική αποσταθεροποίηση και τη φτώχεια. Οι σχεδιασμοί αυτοί θα ενισχύσουν την αναγκαία λαϊκή ενότητα, ώστε με την ψήφο και τη λαϊκή συμμετοχή να δημιουργηθούν ισχυροί συσχετισμοί δημοκρατικής ανατροπής, ικανοί να βγάλουν τη χώρα από το Μνημόνιο και την ύφεση και να δημιουργήσουν συνθήκες δημοκρατικής αναγέννησης, πολιτικής σταθερότητας και παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Σ' αυτή την πορεία κρίσιμη θα είναι η συμμετοχή των εκατομμυρίων θυμάτων του Μνημονίου. Τα ερείπια του τροϊκανού πολιτικού συστήματος μπορούν να ελπίζουν μόνο στην απογοήτευση των πολιτών, ώστε να δημιουργηθούν πλασματικά αποτελέσματα. Αλλά η πολιτική δύναμη των κοινωνικά αδύναμων θα αποδειχθεί καταλυτική, καθώς οι πολιτικοί συσχετισμοί θα ευθυγραμμιστούν με τους κοινωνικούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου