Να καθαριστεί η Αστυνομία
Υπόλογη για διαχρονική αδράνεια, ανοχή, ακόμη και συγκάλυψη των εγκληματικών ρατσιστικών δραστηριοτήτων της Χρυσής Αυγής είναι η Ελληνική Αστυνομία. Και μαζί, η πολιτική ηγεσία της, που διαχρονικά καλύπτει όλες τις πράξεις των οργάνων της.
Οι καταγγελίες για τη δράση των νεοναζιστικών συμμοριών είναι εκατοντάδες τα τελευταία χρόνια, αλλά οι έρευνες ελάχιστες. Και από την ΕΛ.ΑΣ. και από τη Δικαιοσύνη. Οι εκκρεμείς δικογραφίες ρατσιστικής βίας σε όλη τη χώρα είναι 13, εκ των οποίων μόλις 6 στην Αθήνα!
Συγκλονιστική είναι και η δήλωση προς την «Ε» του προέδρου των Πακιστανών στην Ελλάδα. Ο Τζαβέντ Ασλάμ μέτρησε πάνω από 900 καταγγελίες ομοεθνών του για επιθέσεις χρυσαυγιτών. Ομως η ΕΛ.ΑΣ. δεν έχει ερευνήσει ούτε μία! Οσοι τόλμησαν να πάνε να καταθέσουν μήνυση σε αστυνομικά τμήματα, αντιμετωπίστηκαν με προκλητική αδιαφορία ή φανερή εχθρότητα. Ετσι λειτουργεί το κράτος δικαίου, κ. Δένδια;
Ολιγωρία της Αστυνομίας φαίνεται να υπάρχει και στην υπόθεση της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Η ΕΛ.ΑΣ. δεν έδωσε πειστικές εξηγήσεις για το τι έκαναν τα μέλη της ομάδας ΔΙΑΣ. Αυτόπτες μάρτυρες λένε ότι οι αστυνομικοί ήταν εκεί, την ώρα που η ομάδα των χρυσαυγιτών χτυπούσε τον Παύλο και την παρέα του. Αλλά δεν επενέβησαν εξαρχής. Είτε γιατί πήραν τέτοιες εντολές είτε γιατί «δεν μπορούσαν να τα βάλουν με τόσο πολλούς», όπως φέρεται να είπαν.
Η ΕΛ.ΑΣ. το αρνείται. Ωστόσο, από την αλληλουχία των γεγονότων προκύπτει ότι η αστυνομική δύναμη ήταν παρούσα. Γι' αυτό συνέλαβε αμέσως το δράστη, καθ' υπόδειξιν του Παύλου. Δεν συνέλαβε, όμως, τους συνεργούς του. Σε κάθε περίπτωση η ΕΛ.ΑΣ. έχει ευθύνη, εάν μπορούσε και δεν εμπόδισε ένα τόσο σοβαρό έγκλημα. Καθυστερήσεις παρατηρούνται επίσης και στην άρση απορρήτου, ώστε να μάθουμε με ποιους μίλησε ο δράστης.
Από την άλλη, οι δυνάμεις των ΜΑΤ στην αντιφασιστική πορεία-απάντηση στη δολοφονία συνεργάστηκαν με «πολίτες» που συνέδραμαν, επαγγελματικά, το έργο της καταστολής. Το ίδιο έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν, με ομάδες κρούσης χρυσαυγιτών να μάχονται, στο πλευρό των ΜΑΤ, τον «κοινό εχθρό».
Εάν θέλουμε να ξεμπερδεύουμε με το τέρας του φασισμού, ας αρχίσουμε με τους θυλάκους της Χρυσής Αυγής μέσα στην ΕΛ.ΑΣ. Η άλωση των μηχανισμών του κράτους από τα νεοναζιστικά μορφώματα απειλεί τη Δημοκρατία. Οι νόμοι πρέπει να εφαρμοστούν προς πάσα κατεύθυνση.
Με ακόμη μία εξαμβλωματική, αποσπασματική ρύθμιση, η κυβέρνηση αμνηστεύει όλα τα πταίσματα που τελέσθηκαν ώς τις 31 Αυγούστου καθώς και τα ελαφρά πλημμελήματα και αποφυλακίζονται υπό προϋποθέσεις όσοι καταδικάστηκαν σε ποινές έως 3 έτη. Με την ad hoc αυτή πρωτοβουλία, από τις πολλές τα τελευταία 15 χρόνια, η κυβέρνηση επιχειρεί και τα δικαστήρια που πνίγονται στις υποθέσεις να αποφορτίσει και τις υπερκορεσμένες φυλακές να αποσυμφορήσει.
Με το μέτρο αναμένεται να αποφυλακισθούν σταδιακά αρκετές εκατοντάδες μικροποινίτες κρατούμενοι. Οι περισσότεροι οδηγήθηκαν στο κατ' επίφασην σωφρονιστικό σύστημα και εκτίουν την ποινή τους, επειδή απλώς δεν διαθέτουν την οικονομική δυνατότητα να την εξαγοράσουν. Το πρόβλημα εδώ δεν είναι ότι αποφυλακίζονται, αλλά ότι φυλακίσθηκαν αρκετοί συνάνθρωποί μας μόνο και μόνο επειδή ήταν φτωχοί!
Η φυλάκιση των «φτωχοδιάβολων» της κοινωνίας είναι απότοκο της πολιτικής του «νόμου και της τάξης», της μηδενικής ανοχής, που εφαρμόζεται απέναντι σε κάθε μορφή μικροπαραβατικότητας, αλλά βρήκε την κορύφωσή της στη δίωξη και φυλάκιση των μεταναστών, χωρίς αιτία και έγκλημα.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, την ίδια ακριβώς στιγμή, με εντελώς προκλητικό τρόπο, οι μεγαλόσχημοι αυτού του τόπου και οι πολιτικοί τους προστάτες εξακολουθούν να απολαμβάνουν επί δεκαετίες πλήρη ασυλία και ατιμωρησία.
Ακριβώς στον αντίποδα, όλος αυτός ο πληθυσμός του μικροεγκλήματος κυνηγήθηκε ανελέητα, τιμωρήθηκε με δυσανάλογα βαριές ποινές και έχασε την ελευθερία του, μόνο για να αποσυρθεί από το δημόσιο χώρο και να δοθεί έτσι προς τα έξω η ψευδαίσθηση μιας ασφάλειας. Πολύ καλώς, λοιπόν, όλοι αυτοί αποφυλακίζονται τώρα, έστω και με εφάπαξ ρυθμίσεις, παρά τις αντιδράσεις ορισμένων.
Το μέτρο αυτό, όμως, θα έπρεπε να είναι μόνιμο. Οχι παροδικό. Γιατί η απονομή Δικαιοσύνης δεν είναι ούτε μπορεί να λειτουργεί ως άκριτη ή ευκαιριακή τιμωρία. Χρειάζεται ποινές εξορθολογισμένες και απολύτως αναλογικές ως προς το αδίκημα και την κοινωνική του απαξία. Μόνο τότε δικαιολογείται.
Ας νομοθετήσει και ας υλοποιήσει, λοιπόν, ο αρμόδιος υπουργός την εναλλακτική έκτιση των ποινών, την παροχή κοινωφελούς εργασίας, την ημιελεύθερη διαβίωση των κρατουμένων, την οριστική αποποινικοποίηση των μικροαδικημάτων, όπως συμβαίνει παντού στην Ε.Ε. Και ας αποφασίσουν οι δικαστές, επιτέλους, να τις εφαρμόσουν.
Γιατί, όταν το ποινικό σύστημα αντιμετωπίζει με επιείκεια τους ισχυρούς αυτού του κόσμου και εξαντλεί όλη του την αυστηρότητα στους κυνηγημένους και αδύναμους, δεν απονέμει δικαιοσύνη. Αναπαράγει και διογκώνει την αδικία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου