Η ΕΡΤ έπεσε, το Κολωνάκι αντέχει

Η ΕΡΤ έπεσε, το Κολωνάκι αντέχει

 πολύφημος

Στις 4.20 το πρωί της 7ης Νοέμβρη, 16 κλούβες της αστυνομίας έφτασαν στην Αγία Παρασκευή για να διώξουν τους εργαζόμενους που βρίσκονταν στην ΕΡΤ. Και τα κατάφεραν. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι τα είχαν καταφέρει πολύ νωρίτερα. Τότε που ο πρώτος ρουφιάνος υπέγραφε τη δίμηνη σύμβαση της ΔΤ.
Τον Αύγουστο έγραφα “Οι χρυσαυγίτες ταιριάζουν απόλυτα στην υποτέλεια προς τα αφεντικά και το περιβάλλον της ΔΤ είναι ότι πρέπει για να γίνουν όλοι μαζί μια μεγάλη παρέα και να ξεβρωμίσουν την Ελλάδα για πάντα”. Μετά τα ΜΑΤ στα στούντιο, αυτό θα είναι το επόμενο βήμα.

Οι ρουφιάνοι έφαγαν την ΕΡΤ. Αν την ώρα της εισβολής ήταν εκεί, κι όχι στα στούντιο του Μπόμπολα, αν έφτυναν στα μούτρα τα δίμηνα συμβόλαια που τους προσέφερε ο Παντελής Καψής, αν γύριζαν την πλάτη τους αντί να σκύψουν, καμία νομιμοποίηση δεν θα μπορούσε να επικαλεστεί η κυβέρνηση ΝΔ/ΠΑΣΟΚ.

Πώς να τα κάνουν όμως όλα αυτά, αφού είναι ρουφιάνοι;

Σε κανέναν δεν άρεσε η αυτοαναφορικότητα των πρώτων ημερών του μαύρου της ΕΡΤ. Αυτή έφυγε στην πορεία, αλλά το θέμα της ΕΡΤ ξεχάστηκε από τον κόσμο, όπως ξεχνιούνται όλα. Γιατί αν δεν είχε ξεχαστεί, κανένας “αριστερός” δεν θα 'πιανε στασίδι στα στούντιο αυτών που καταγγέλλει για να πει τον πόνο του. Θα τον έφτυνε στα μούτρα και θα διατηρούσε την πολιτική του υπερηφάνεια. Αν είχε ποτέ του κάτι τέτοιο. 

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που οι ρουφιάνοι της δημοσιογραφίας νομιμοποίησαν το έκτρωμα της ΔΤ, έτσι και οι αντιπολιτευόμενοι κοινοβουλευτικοί επαναστάτες αποτέλεσαν -και αποτελούν- το άλλοθι της δωρεάν και προσωρινά μόνιμης κατάληψης των δημόσιων συχνοτήτων. Ψηφισμένης, μάλιστα, ελάχιστες ώρες πριν το αστυνομικό ντου της Αγίας Παρασκευής.

Παρόλα αυτά, εξακολουθούμε να ζούμε σε ένα δημοκρατικό καθεστώς. Κι όταν το δημοκρατικό καθεστώς αποφασίσει ότι οι παράνομες προσωρινές άδειες δεν παραβιάζουν τον νόμο, τότε και οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που λήγουν χωρίς να επικυρωθούν εξακολουθούν να έχουν δημοκρατική ισχύ για όσο καιρό γουστάρει η εκτελεστική εξουσία.

Το ΠΑΣΟΚ χειροκρότησε την εισβολή των ΜΑΤ. Όπως θα έκανε και σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, ακόμη κι αν κάποτε οι ίδιοι καλούσαν σε “αποκατάσταση της νομιμότητας” αντιτιθέμενοι στο κλείσιμο της ΕΡΤ. Φυσικά αυτό δεν προκαλεί εντύπωση σε κανένα, μιας και όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ είναι ικανά να ξεθάψουν το πτώμα του Ανδρέα Παπανδρέου και να πηδήξουν τα ιερά του οστά, προκειμένου να κρατηθούν στην εξουσία. Φτάνει να τα γαμήσουν με υπευθυνότητα κι αντισύλληψη.

Πολλοί έκαναν εύστοχους παραλληλισμούς του πολιτικού κλίματος με τις χειροπέδες στην εξώπορτα της ΕΡΤ. Εγώ βρήκα την πράξη αυτή εντελώς πρακτική. Και ποιητική. Αν και ο καλύτερος τρόπος για να μπλοκάρεις την πόρτα της είναι τα καλώδια από τα μικρόφωνα των ιδιωτικών καναλιών. Μαζί με τα μαξιλαράκια με τα λογότυπά τους. Αυτό θα έδινε άλλη γεύση στην άρση της κατάληψης.

Τελικά η ΕΡΤ απέτυχε, αν και πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι πέτυχε. Εγώ πιστεύω το πρώτο, γιατί το μοναδικό στοιχείο που χαρακτηρίζει τον Έλληνα είναι ότι ξεχνάει εύκολα.

Μέχρι να φτάσει το καλοκαίρι, κανείς δεν θα θυμάται την ΕΡΤ. Θα βλέπουμε όλοι το μουντιάλ στην Βραζιλία και κανείς δεν θα σκέφτεται ότι για να παρακολουθήσει τους βραζιλιάνικους κώλους στις εξέδρες, χρειάστηκαν 16 κλούβες ΜΑΤ και μια σειρά νομοθετικών παραβιάσεων του συντάγματος.

Το μοναδικό διαχρονικό χαρακτηριστικό του Έλληνα είναι η εθνική του αμνησία. Για αυτό κι έχουμε τόσες μέρες μνήμης στο εορταστικό μας καλεντάρι. Γιατί ντρεπόμαστε που ξεχνάμε τόσο εύκολα.

Σε πέντε μήνες δεν θα θυμάται κανένας τίποτα. Έτσι όπως ελάχιστοι θυμούνται τον Δεκέμβρη του 2008 ή την Κερατέα. Εκτός κι αν η κουβέντα κλωθογυρίζει την τηλεοπτική θεωρία των δύο άκρων. Εκεί συναντάμε μερικές τηλεγραφικές αναφορές γι' αυτήν την εποχή, μιας και η Μαρφίν με τις Σκουριές πουλάνε περισσότερο. Αλλά κι εκείνες σύντομα θα ξεχαστούν, για να πάρουν τη θέση τους -που ήδη το κάνουν- οι δολοφονίες του Φύσσα, των χρυσαυγιτών κι ότι άλλο προκύψει στην πορεία.

Επειδή, λοιπόν, ξεχνάμε τόσο εύκολα, ένας τρόπος απομένει για να τα ξαναθυμηθούμε όλα. Να ακούσουμε και πάλι στα ραδιόφωνα μας τον ρεπόρτερ να λέει “έπεσε το Κολωνάκι Άρη”. Ίσως κάτι τέτοιο να βοηθήσει...

http://polyfimos.blogspot.gr/