Ανάπτυξη ή... ανευθυνότητα;
Του ΚΩΣΤΑ ΚΑΛΛΩΝΙΑΤΗ
Για να ανασάνει η ελληνική κοινωνία πρέπει να υπάρξει ανάπτυξη της οικονομίας. Σε αυτό συμφωνούν όλοι, όπως συμφωνούν πως πρέπει να αλλάξει η παραγωγική δομή της οικονομίας. Η διαφωνία βρίσκεται στο «πώς», δηλαδή στην πολιτική που θα φέρει την ανάπτυξη της νέας οικονομίας.
Η μεν κυβέρνηση θεωρεί το χρέος βιώσιμο κι επιμένει στην εισοδηματική και δημοσιονομική πολιτική της λιτότητας, συμπληρωμένη με κάποιες αναπτυξιακές πολιτικές για χρηματοδότηση ΜμΕ, προώθηση εξαγωγών, προσέλκυση ξένων επενδύσεων (αποκρατικοποιήσεις), προγράμματα απασχόλησης και ενίσχυση των φτωχότερων για λόγους κοινωνικής συνοχής.
Η δε αξιωματική αντιπολίτευση θεωρεί πως η πολιτική της «εσωτερικής υποτίμησης» που ασκήθηκε την τελευταία 5αετία απέτυχε, αφού η οικονομία παραμένει σε ύφεση, πως το χρέος είναι μη βιώσιμο και πως το βάρος της ανάκαμψης δεν μπορεί να σηκώσουν οι εξαγωγές και οι ξένες επενδύσεις μόνες τους, αλλά κυρίως η εγχώρια ζήτηση, με συνέπεια να προκρίνουν πολιτικές τόνωσής της με κύρια αιχμή την ελάφρυνση (και όχι απλή ρύθμιση, όπως επιδιώκει η κυβέρνηση) των δημόσιων και ιδιωτικών χρεών που τη βαραίνουν και τη συγκεκριμένη ενίσχυση της απασχόλησης και των χαμηλόμισθων.
Στην εξόφθαλμη καταστροφή του 25% της οικονομίας και τη φτωχοποίηση του 40% της ελληνικής κοινωνίας η κυβέρνηση απαντά πως η οικονομία παράγει πρωτογενή πλεονάσματα, φέτος ανακάμπτει και το 2015 θα φθάσει 3% ανάπτυξη, ενώ το «κούρεμα» του χρέους ήδη έλαβε χώρα και θα επεκταθεί περαιτέρω με νέα επιμήκυνση.
Το ζήτημα, ωστόσο, είναι πως το χρέος αυξήθηκε αντί να μειωθεί, η ύφεση συνεχίζεται φέτος και όλες οι προηγούμενες κυβερνητικές προβλέψεις για την ανάκαμψη κι έξοδο της οικονομίας από την κρίση διαψεύστηκαν επανειλημμένα τα προηγούμενα χρόνια. Με ποια αξιοπιστία διαβεβαιώνουν οι Σαμαράς-Βενιζέλος-Χαρδούβελης για το ότι «τώρα βγαίνουμε από την εξάχρονη βαθιά ύφεση»;
Οι διεθνείς οργανισμοί υποβάθμισαν όλοι πρόσφατα τις προβλέψεις τους για την ανάπτυξη της παγκόσμιας και ευρωπαϊκής οικονομίας. Για παράδειγμα, ο ΟΟΣΑ ψαλίδισε την πρόβλεψή του για την ανάπτυξη της Ευρωζώνης τη διετία 2014-15 κατά το 1/3 (από 1,2% σε 0,8% φέτος και από 1,7% σε 1,1% το 2015). Πώς είναι δυνατόν να μην επηρεαστεί αντίστοιχα η ελληνική οικονομία που φέτος στο α' εξάμηνο συνεχίζει να βρίσκεται σε ύφεση (-0,7%), με τις επενδύσεις να υποχωρούν (-4,2% και -8,1% μαζί με τα αποθέματα);
Οι διεθνείς οργανισμοί είναι εξ επαγγέλματος υπέρ το δέον αισιόδοξοι στις προβλέψεις τους. Στο μεταξύ, η ατμομηχανή της ευρωπαϊκής ανάπτυξης, η γερμανική οικονομία, κινδυνεύει να καταγράψει ένα δεύτερο συνεχόμενο αρνητικό τρίμηνο ανάπτυξης (-0,2% το ΑΕΠ της το β' τρίμηνο), αφού η βιομηχανική παραγωγή και οι παραγγελίες τον Αύγουστο σημείωσαν κάθετη πτώση (-4% και -5,7% αντίστοιχα), ενώ οι δείκτες λιανικών πωλήσεων ΡΜΙ για τον Σεπτέμβριο (47,1 μονάδες) μαρτυρούν συνέχεια ύφεσης. Αν η Γερμανία και το εξαγωγικό της μοντέλο υποφέρουν (-8,4% οι ξένες παραγγελίες), τότε τι να περιμένει η ήδη χωλαίνουσα λόγω Γαλλίας-Ιταλίας ευρωπαϊκή ανάκαμψη κι ακόμη περισσότερο η Ελλάδα, που θέλει να στηρίξει την ανάκαμψή της στις εξαγωγές;
Τόσο τον Αύγουστο όσο και στο 12μηνο οι ελληνικές εξαγωγές πέφτουν 6%, ενώ οι εισαγωγές μειώνονται αντίστοιχα 16% και 2%. Εξέλιξη που δείχνει πως το μεν εξαγωγικό μοντέλο αδυνατεί, ενώ και η εγχώρια ζήτηση συνεχίζει να υποχωρεί.
Στις συνθήκες αυτές της συνεχιζόμενης κρίσης οι κυβερνητικές υποσχέσεις για τέλος κρίσης κι ανάπτυξη 3% το 2015 μαρτυρούν ή παντελή άγνοια πραγματικότητας ή πλήρη παράδοση στο λαϊκισμό και την ανευθυνότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου