Πασχαλινή συγχορδία
Συντάκτης:Αντα Ψαρρά
Η πλήρης αδιαφορία των ΜΜΕ για τους απεργούς όξυναν το κλίμα και έδωσαν την πολυπόθητη αφορμή στην πλέον σκοταδιστική και μονομερή αντίληψη περί δικαίου να κάνει ξανά και θριαμβευτικά την εμφάνισή της
Η ορχήστρα του καρτέλ των καναλιών κατάφερε τη Μεγάλη Εβδομάδα να συγχρονιστεί κάτω από την ακροδεξιά μπαγκέτα του Αντώνη Σαμαρά.
Από τη Μεγάλη Πέμπτη, όταν έλαβαν χώρα τα γνωστά θλιβερά και ακατανόητα επεισόδια στο Πολυτεχνείο μετά το τέλος της πορείας συμπαράστασης στους απεργούς πείνας, τα κανάλια έπαιζαν το θέμα πρώτη ή δεύτερη είδηση μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο και μάλιστα ταυτόχρονα, όπως τις διαφημίσεις.
Ο στόχος προφανής: να ακυρωθούν οι όποιες κυβερνητικές πρωτοβουλίες για εξανθρωπισμό των φυλακών και ισονομία.
Την ώρα που ο Πάπας Φραγκίσκος στην Ιταλία έπλενε τη Μεγάλη Πέμπτη των καθολικών τα πόδια κρατουμένων στη φυλακή και αμέσως μετά συνέτρωγε με κρατούμενους οροθετικούς, στην Ελλάδα στοχοποιήθηκαν βουλευτές που συνομίλησαν με κρατούμενους απεργούς πείνας.
Επίσης, στοχοποιήθηκε ο υπουργός που, εφαρμόζοντας και τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, δίνει μια λύση στους αναπήρους και βαριά άρρωστους κρατούμενους και μαζί στον Σάββα Ξηρό που είναι τυφλός και άρρωστος.
Στην ελληνική πασχαλιάτικη κατάνυξη, συμπόνια και αγάπη περίσσεψαν το μίσος και η εκδίκηση. Ακόμα και για τις δυο γυναίκες συγγενείς που αποφυλακίζονται με τη γνωστή τροπολογία που θα αφορά φυσικά και άλλες τέτοιες περιπτώσεις ποινικοποίησης της συγγένειας, τα ΜΜΕ έσταξαν μίσος λες και είχαν μπροστά τους τον απόλυτο εχθρό.
Πόσο ανεξήγητες είναι όμως μετά απαράδεκτες πράξεις, όπως τα καψίματα και οι καταστροφές;
Ήρθε ο πρώην πρωθυπουργός και τα ΜΜΕ να περιγράψουν γενικευμένη ανομία και ανασφάλεια των πολιτών την ώρα που μεταξύ μας κυκλοφορούν ελεύθεροι αποφυλακισμένοι ή μη προφυλακισμένοι εγκληματίες που μαχαίρωσαν, έδειραν και βασάνισαν ανθρώπους αθώους, που εμπορεύτηκαν και κακοποίησαν και βίασαν γυναίκες και τώρα έχουν επιχειρήσεις, που έκλεψαν και λήστεψαν τα δημόσια ταμεία, που διακινούσαν τόνους ηρωίνης με συνεργούς ακόμα και ενστόλους.
Αυτοί όλοι είναι λιγότερο επικίνδυνοι από τις δύο γυναίκες που δεν ντρέπονται οι επικεφαλής των ειδήσεων να λοιδορούν καθημερινά;
«Χρήσιμος» σύμμαχος στο πογκρόμ του φόβου -άθελά του, ελπίζουμε- ο παρεμβατικός λόγος του Γιάννη Πανούση στις συνεντεύξεις που έδωσε στον Τύπο. Κι όμως ο Γιάννης Πανούσης έχει πολλαπλώς κάνει γνωστή την επιστημονική του άποψη ότι αυτά τα φαινόμενα χρειάζονται ψυχραιμία και διάλογο κι όχι άκριτη καταστολή. Προφανώς πιεζόμενος από τα ΜΜΕ αλλά και λόγω θέσης, αισθάνθηκε την ανάγκη να ξεκαθαρίσει τη θέση του διαλύοντας ενδεχόμενες παρεξηγήσεις για την απαθή στάση της αστυνομίας σε φαινόμενα βίας και καταστροφών.
Εδώ κι ένα μήνα και ενώ η κυβέρνηση είχε ήδη κάνει σαφή τη θέση της να τηρήσει τις προεκλογικές δεσμεύσεις σχετικά με τις έκτακτες και απολύτως αναποτελεσματικές νομοθεσίες που ψήφισε τα τελευταία χρόνια η Βουλή και κυρίως τις δεσμεύσεις για τον εξανθρωπισμό και την αποσυμφόρηση των φυλακών, πάνω από 20 «ειδικοί» κρατούμενοι έκαναν -και ορισμένοι συνεχίζουν να κάνουν- σκληρή απεργία πείνας.
Πολλές ακατανόητες εκδηλώσεις αλληλεγγύης αλλά και η πλήρης αδιαφορία των ΜΜΕ για τους απεργούς όξυναν το κλίμα και έδωσαν την πολυπόθητη αφορμή στην πλέον σκοταδιστική και μονομερή αντίληψη περί δικαίου να κάνει ξανά και θριαμβευτικά την εμφάνισή της εν μέσω μιας δύσκολης οικονομικής και πολιτικής συγκυρίας.
Αποτέλεσμα, η στοχοποίηση του νομοσχεδίου για τις φυλακές, για τον απαράδεκτο και χωρίς λογική κουκουλονόμο που συλλαμβάνει όποιον λάχει, αλλά ακόμα και για την ανθρωπιστική τροπολογία για τη μη προφυλάκιση συγγενών κρατουμένων.
Όλοι οι πολίτες βλέπουν να στήνεται το νέο επικίνδυνο σκηνικό του γνωστού τρίπτυχου: κουκουλοφόροι, «λαθρο»μετανάστες και καταστολή. Όλοι οι πολίτες το βλέπουν και μετά όλοι θα αναρωτιούνται -μαζί και με τα κανάλια αυτή τη φορά -γιατί ανεβαίνει ξανά το ποσοστό του φανατισμού και του μίσους στη χώρα.
Η κυβέρνηση όμως αυτή τη φορά οφείλει να μην κάνει πίσω διότι, πέρα από τον έντιμο συμβιβασμό με τους εταίρους, υπάρχουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και η δημοκρατία. Αυτό δεν έχει οικονομικό αλλά μόνο πολιτικό κόστος, που αξίζει τον κόπο, αξίζει το ρίσκο και θα βρει συμμάχους απέναντι στην υποκρισία όλους τους δημοκράτες πολίτες αυτής της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου