ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ
Τι είπες, αγαπητέ σύντροφε; Να τους τελειώσουμε πριν μας τελειώσουν; Ε, δες τώρα την προτροπή σου να γίνεται πράξη από τον ωραίο κόσμο όσων θέλεις να τελειώσεις. Διότι βάλθηκαν αυτοί να τελειώσουν και σένα, και τον ΣΥΡΙΖΑ, και όσα λες, και όσα θες να κάνεις. Πριν τα κάνεις, εννοείται. Διότι η διαπλοκή, οι βαρόνοι, οι ολιγάρχες, οι εθνικοί εργολάβοι, δεν παίζουν τις κουμπάρες. Αυτοί ξέρουν καλά αυτό που μερικοί δικοί μας δεν εννοούν να καταλάβουν: Στην ταξική πάλη χατίρια δεν γίνονται.

Ποιος είναι η διαπλοκή, είπατε; Οι βαρόνοι των media; Οι κουμπάροι του γάμου μεταξύ της πολιτικής και των μεγάλων έργων, για τα οποία τόσο κόπτεται ο Μεϊμαράκης; Οι σπόνσορες ψυχών και κομμάτων; Οι τραπεζίτες που στηρίζουν τα τζάκια της ενημέρωσης, που στηρίζουν τα τζάκια της πολιτικής, που στηρίζουν τους τραπεζίτες; Ο Μπόμπολας, ο Βαρδινογιάννης, ο Ψυχάρης και οι λοιποί γνωστοί και μη εξαιρετέοι; Λάθος. Ξυπνήστεεεε: Η διαπλοκή είναι ο Φλαμπουράρης!

Ο Φλαμπουράρης μάλιστα. Το λέει ο Θέμος του "Θέματος". Το λέει ο Σταύρος του Ρέματος, που τσοντάρει στο θέμα και τους προγόνους του Τσίπρα. Το λέει η Ζωή του Αναθέματος, που τσοντάρει για μεγαλύτερη απόδοση και τον κατάλληλο όρο: Νεοδιαπλοκή. Το λένε εφημερίδες, κανάλια, sites. Το λεν οι κούκοι στα βουνά, οι πέρδικες στα πλάγια. Θα πιστέψουμε τον ύποπτο, όσα χαρτιά κι αν δείχνει, όσα ντοκουμέντα κι αν παρουσιάζει, όσα ρούχα κι αν σκίζει; Μπορεί, αλλά μετά τις εκλογές.

Μέχρι τις εκλογές θα σας ξεσκίσουν. Αυτοί έσπρωξαν τον δικό τους τον γενικό γραμματέα Πολιτισμού να πηδήξει από τον πέμπτο όροφο, εσάς θα λυπηθούν; Αλλά καλά σας κάνουν. Γιατί εσείς τους δώσατε το σκοινί να σας κρεμάνε τώρα στα μανταλάκια. Λέγατε, υποσχόσασταν, είχατε σκοπό. Αλλά μείνατε στις προθέσεις, ενώ εκείνοι οργάνωναν επιθέσεις. Νομίζατε ότι έχετε χρόνο. Νομίζατε ίσως ότι θα σεβαστούν τη λαϊκή ετυμηγορία. Ή ότι θα "συμμαζευτούν" μετά τον αντιλυσσικό ορό του Όχι.

Λάθος. Και τα λάθη πληρώνονται. Τρέχετε και δεν φτάνετε τώρα, αλλά η ζημιά έχει γίνει. Διότι αυτοί δεν πιάνουν αιχμαλώτους. Μπαμ και κάτω. Αν αμφιβάλλετε, ρωτήστε και τον Φλαμπουράρη. Και μη διανοηθείτε να μείνετε στα λόγια όταν σας ξαναδοθεί η -τελευταία- ευκαιρία για έργα. Διότι το δις εξαμαρτείν...