Τέλος στην κάλπικη ενημέρωση
Του ΚΛΕΑΡΧΟΥ ΤΣΑΟΥΣΙΔΗ
Τώρα που η δεύτερη αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας ανέλαβε επισήμως τα καθήκοντά της, πρώτιστο καθήκον είναι η εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας και η θέσπιση συμπληρωματικής που να αφορά στη διάφανη λειτουργία των μέσων ενημέρωσης (και των εφημερίδων), καθώς και των εποπτικών οργάνων, όπως το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης.
Και η μεν πρώτη προϋπόθεση υποτίθεται ότι είναι δρομολογημένη. Η δεύτερη, όμως, η σύνθεση και λειτουργία του ΕΣΡ, με πρόσθετη θεσμική θωράκιση, θαρρώ ότι απαιτεί άμεσες πρωτοβουλίες: π.χ. την επιλογή από τη νέα Βουλή των στελεχών που θα καλύψουν τις κενές θέσεις του Δ.Σ. και τις άμεσες ανάγκες του. Και φυσικά, τη δυνατότητα ελέγχου των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας όταν δημοσιοποιούν και χρησιμοποιούν κατά το δοκούν στοιχεία από δημοσκοπήσεις οι οποίες είναι εμφανώς παραπλανητικές.
Η λειτουργία πειρατικών κατ' ουσίαν ραδιοτηλεοπτικών σταθμών με εκπομπές μίσους αλλά και προτροπές ανατροπής του πολιτεύματος (φτάνουν στο σημείο να εκθειάζουν εγκληματικές πράξεις, όπως το πραξικόπημα του 1967) ουδόλως έχει αντιμετωπιστεί από το ΕΣΡ, ευαίσθητο -δυστυχώς- σε άλλα πράγματα.
Χάσανε τα σαγόνια τους
Τα ερωτήματα που διατυπώνονται εκ των υστέρων για τα απίστευτα «λάθη» των δημοσκοπικών εταιριών τόσο στις προεκλογικές τους έρευνες όσο και στα exit polls και οι αυτοκριτικές δημοσκόπων είναι συνήθως εκ του πονηρού. Τα στοιχεία αρκετών ερευνών έδειχναν την άνετη επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο σχολιασμός τους από τους δημοσκόπους με την κατεύθυνση «δημοσιογράφων» οδηγούσε σε εξωπραγματικά συμπεράσματα.
Όπως, για παράδειγμα, ότι «αφού οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δεν μπαίνουν στη Βουλή, τότε η μόνη λύση είναι ο μεγάλος συνασπισμός ΣΥΡΙΖΑ - Νέας Δημοκρατίας με τη στήριξη ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού» και άλλα τέτοια.
Η ανασύνταξη, όταν άρχισαν να ανακοινώνονται τα επίσημα αποτελέσματα, ήταν άμεση: «Ναι, αλλά κυβέρνηση με 154 (τόσες έδειχνε για λίγο το ΥΠΕΣ) δεν κρατάει, χρειάζεται πιο μεγάλη πλειοψηφία».
Ακολούθησαν όλα τα άλλα απίστευτα σενάρια και μετά ήρθε η κατεδάφιση των ελπίδων. Η «νίκη» Μεϊμαράκη (πήρε 0,3%, 0,29% για την ακρίβεια πάνω από το ποσοστό του Ιανουαρίου) αμφισβητήθηκε τόσο από τη χουντική συνιστώσα της Ν.Δ. όσο και από τη συνιστώσα της Φαμίλιας (όπου η αποστράτευση -στην Εφορευτική!- της κ. Ντόρας δεν έγινε προς όφελος του -υποψήφιου!- αδερφού της, αλλά για την προώθηση του γιού της). Και ακολουθούν άλλες διεργασίες (ώς και για φιλοβασιλικό υποψήφιο) που ενδέχεται να οδηγήσουν και σε διάσπαση αν δεν προλάβει ο κ. Μεϊμαράκης να τους κόψει τον βήχα.
ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι στην ίδια όχθη
Οι παπαγάλοι των μιντιαρχών τα έχουν χάσει και προσπαθούν να βρουν ισοδύναμα, παίζοντας την «άνοδο» του ΠΑΣΟΚ.
Όμως κι εκεί τα όργανα ήδη φαλτσάρουν. Διότι συγκρίνουν το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ τον Ιανουάριο με αυτό της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, λησμονώντας την απλή αριθμητική που λέει: τον Ιανουάριο, το ΠΑΣΟΚ με το ΚΙΔΗΣΟ του ΓΑΠ πήραν 6,15%, συν το 0,48% της ΔΗΜ.ΑΡ., πάνε στο 6,63%. Πήραν 6,28% τώρα, πού την είδαν λοιπόν την άνοδο; Κι αν έφυγε η μισή ΔΗΜ.ΑΡ., πάλι δεν βγαίνει η σούμα...
Φυσικά το κόμμα της κ. Γεννηματά, αν αποστρατεύσει -εκόντες άκοντες- όλους τους κατεδαφιστές του (όπως έγινε με τους κ.κ. Γ. Παπανδρέου και Πάγκαλο), έχει λίγο χώρο, εφόσον αξιοποιήσει χωρίς υπεροψίες την πτώση του κόμματος του κ. Θεοδωράκη. Ετσι κι αλλιώς έχουν την ίδια στήριξη από το κλαμπ των μιντιαρχών, τους κρατικοδίαιτους μικρομεσαίους και τους πανεπιστημιακούς (όσους απέμειναν από τη συνεργασία με Ν.Δ. - ΔΗΜ.ΑΡ.). Ισχυρή απήχηση, εξάλλου, διατηρεί το ΠΑΣΟΚ στα συνδικαλιστικά στελέχη που δεν βρήκαν χώρο στον ΣΥΡΙΖΑ και εν συνεχεία στη ΛΑΕ.
Η αποχή (που φυσικά και είναι μικρότερη από την καταγραμμένη, διότι η εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων καθυστερεί) βοήθησε να κρατήσουν κάποια κόμματα τα ποσοστά τους (π.χ. ΚΚΕ) και κάποια άλλα να μπουν στη Βουλή (π.χ. Ενωση Κεντρώων). Και βέβαια υπάρχουν και κόμματα, π.χ. η ΛΑΕ, που αντί να ευχαριστούν τους απέχοντες, παραδοξολογούν -και οι παπαγάλοι επαναλαμβάνουν- υποστηρίζοντας ότι τους άφησε εκτός Βουλής η αποχή! Αλλά η κάλπη ποτέ δεν ευνόησε τους αποστάτες, με εξαίρεση, έπειτα από 25 χρόνια, τον πολιτικό περιηγητή Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Όλα τα άλλα είναι θέματα ειδικών επιστημόνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου