Τα «μαύρα μεσάνυχτα» των μαύρων ράσων (κι όχι μόνο)
Αλέξανδρος Ζέρβας
Παρακολουθώντας κανείς τον «ιερό πόλεμο» που έχει κηρύξει τις τελευταίες μέρες η επίσημη Εκκλησία εναντίον των ομοφυλόφιλων, μάλλον φτάνει αβίαστα στο συμπέρασμα πως ο τζιχαντισμός δεν αποτελεί «προνόμιο» μόνο των οπαδών του Ισλαμικού Κράτους. Δε χρειάζεται να σταθεί κάποιος στα παραληρηματικά κηρύγματα εκ μέρους πολλών επιφανών εκπροσώπων της, όπως ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος.
Πιο χρήσιμο θα ήταν να ρίξει μια ματιά στην επίσημη θέση που έλαβε πριν λίγες μέρες η Ιερά Σύνοδος, ετοιμαζόμενη να ανοίξει μέτωπο εναντίον της κυβέρνησης με αφορμή την επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Πιο συγκεκριμένα, σε ανακοίνωση της δε μένει μόνο σε αυτό το ζήτημα, κάνοντας γενικότερα λόγο για «φαινόμενα - εκτροπές του οικογενειακού θεσμού, όπως ο πολιτικός γάμος, η μονογονεϊκή οικογένεια, η ελεύθερη συμβίωση και ο λεγόμενος γάμος των ομοφυλοφίλων».
Νομίζω πως κι οι πέτρες γνωρίζουν ότι το εμπόριο ακραίου συντηρητισμού από αρκετούς εκκλησιαστικούς κύκλους είναι εδώ και δεκαετίες ιδιαίτερα επικερδές, σε οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Κι ας μην κρυβόμαστε, καλώς ή κακώς, από τη στιγμή που βρισκόμαστε σε εποχή που εντείνονται τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία, ένα σημαντικό κομμάτι της στρέφεται προς την θρησκεία αναζητώντας κάποιο αποκούμπι. Αποτελεί, λοιπόν, έγκλημα καθοσιώσεως η επίσημη Εκκλησία να εκμεταλλεύεται κάτι τέτοιο, επιχειρώντας να παγιώσει σκοταδιστικές, μεσαιωνικές αντιλήψεις.
Το αλισβερίσι της άλλωστε με την πολιτική εξουσία έρχεται από τα βάθη των αιώνων και κρατάει για τα καλά μέχρι και σήμερα. Μην ξεχνάμε την πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης Τσίπρα για εξαίρεση της Εκκλησίας της Ελλάδος από την εφαρμογή των capital controls, την άτακτη υποχώρηση εκ μέρους του υπουργείου Παιδείας σχετικά με την απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών, αλλά και την εξαφάνιση από την ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ του θέματος χωρισμού Κράτους - Εκκλησίας.
Αρκετοί θεωρούν δικαιολογημένη την εν λόγω στάση επικαλούμενη τη συμβολή του κλήρου στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την οποία μνημόνευσε κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός πρόσφατα. Άλλοι εκτιμούν ότι η αλλαγή στρατηγικής κρίθηκε επιβεβλημένη λόγω του φόβου για το ενδεχόμενο υψηλό πολιτικό κόστος ενός μετώπου με την Εκκλησία. Άσε που μπορεί να κλονιζόταν μέχρι και η αγαστή συνεργασία με το κόμμα του Πάνου Καμμένου.
Υπό αυτή την έννοια θα έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη μιας τυχόν πολιτικής αντιπαράθεσης, υπό το άγρυπνο βλέμμα της Ιεράς Συνόδου, με αφορμή την επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Από τη μια μεριά, θα βρεθούν η ΝΔ μαζί με τη Χρυσή Αυγή, ενώ το ΚΚΕ μάλλον θα τηρήσει στάση Πόντιου Πιλάτου. Από την άλλη το νομοσχέδιο πιθανότατα θα στηρίξουν μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ τόσο το Ποτάμι όσο και το ΠΑΣΟΚ.
Όσον αφορά τους Ανεξάρτητους Έλληνες, υπάρχει μια αίσθηση πως δεν είναι κι ενθουσιασμένοι με την επίμαχη ρύθμιση, με το ενδεχόμενο καταψήφισης της από το μικρότερο κόμμα της συγκυβέρνησης (όπως έκανε και στο ζήτημα της ιθαγένειας) να παραμένει ανοιχτό. Υπό άλλες συνθήκες, ίσως να ήταν μια ακόμη καλή ευκαιρία να προβληματιστεί το επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου σχετικά με το συνολικότερο προοδευτικό στίγμα της συγκυβέρνησης, αλλά φαίνεται πως στις μέρες μας μόνο η απόκλιση από τις ψηφοφορίες για τα μνημονιακά μέτρα θεωρείται «ύποπτη».
Όπως και να το δει κανείς πάντως, ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, πολλώ δε μάλλον του πολιτικού προσωπικού της χώρας, εξακολουθεί να εμφορείται, σε τόσο ευαίσθητα ζητήματα, από τα «μαύρα μεσάνυχτα», που έχει εδώ κι αιώνες επιβάλει ο επίσημος εκκλησιαστικός λόγος. Το «κυνήγι μαγισσών» των μεσαιωνικών εποχών έχει πάρει πλέον τη μορφή της ιερής απαίτησης για κοινωνικό λιντσάρισμα των ομοφυλόφιλων, των οροθετικών και κάθε άλλης περίπτωσης που αποκλίνει από τα παραδοσιακά, κυρίαρχα πρότυπα.
Πρόκειται για μια απαίτηση που δείχνουν να αφομοιώνουν πλήρως ακόμη και κορυφαίοι εκπρόσωποι κομμάτων που αυτοπροσδιορίζονται ως παραδοσιακά φιλοευρωπαϊκά, όπως η ΝΔ, αποδεικνύοντας πως αρκετοί είναι αυτοί που επιλέγουν να «μείνουν Ευρώπη» μόνο όταν τους βολεύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου