Αναπτυξιακό σχέδιο για να αποφύγουμε τα χειρότερα
Του Γιάννη Σιώτου
Το τελευταίο διάστημα, καθώς η κρίση πλήττει τον ένα μετά τον άλλο ισχυρούς κλάδους της παγκόσμιας οικονομίας, έχει γίνει ξεκάθαρος ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνονται τις αγορές οι πολυεθνικοί κολοσσοί. Μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και τράπεζες, για να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις των επιλογών τους, προχωρούν η μία μετά την άλλη σε περικοπές χιλιάδων θέσεων εργασίας, ενώ την ίδια στιγμή προασπίζονται τα συμφέροντα των μετόχων τους προσφέροντάς τους μερίσματα.
Το σίγουρο είναι ότι τα χρόνια που έρχονται η τακτική αυτή θα βρίσκει ακόμα μεγαλύτερη απήχηση στους χρυσοπληρωμένους managers, οι οποίοι ενδιαφέρονται μόνο για το πορτοφόλι. Τα παραδείγματα πολλά:
Πρόσφατα η BP, έχοντας να αντιμετωπίσει μεγάλες ζημιές, ανακοίνωσε ότι τα επόμενα δύο χρόνια θα απολύσει περίπου 9% του προσωπικού της, 7.000 εργαζόμενους. Η εταιρεία είχε ήδη προαναγγείλει 4.000 απολύσεις στις αρχές Ιανουαρίου. Σε αυτές προστέθηκαν τώρα ακόμα 3.000 απολύσεις. Αντίθετα, διατηρεί το μέρισμα στα 10 σεντ ανά μετοχή. Οι εργαζόμενοι πλήρωσαν τη νύφη της κρίσης των τιμών του πετρελαίου, καθώς το σύνολο σχεδόν των επιχειρήσεων του κλάδου έχουν προχωρήσει σε χιλιάδες απολύσεις. Σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών, οι εργαζόμενοι στην πετρελαιοβιομηχανία που έχασαν τη δουλειά τους το διάστημα των τελευταίων 18 μηνών υπολογίζονται μεταξύ 100.000 και 250.000.
Την ίδια "στρατηγική" εφαρμόζουν και οι τράπεζες. Τον Ιούνιο του 2015 η μεγαλύτερη τράπεζα της Ευρώπης, η HSBC, είχε ανακοινώσει σαρωτικό πρόγραμμα αναδιάρθρωσης με κατάργηση περίπου 25.000 θέσεων εργασίας. Η μεγαλύτερη τράπεζα της Ιταλίας, η UniCredit, πριν από λίγο καιρό ανακοίνωσε, ότι θα απολύσει το 14% του προσωπικού, καθώς ο όμιλος αναδιαρθρώνεται για να αποκαταστήσει την κερδοφορία του. Συνολικά θα κοπούν 18.200 θέσεις εργασίας, κυρίως σε Ιταλία (6.900), Γερμανία, Αυστρία και Ουκρανία.
Επίσης, η Standard Chartered ανακοίνωσε την περικοπή 15.000 θέσεων εργασίας έως το 2018, σε μία προσπάθεια να αποκατασταθεί η κερδοφορία της πολυεθνικής τράπεζας, που έχει πληγεί σοβαρά από την επιβράδυνση στις αναδυόμενες αγορές. Η μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα, η Deutsche Bank, φορτωμένη από τις επιπτώσεις επιλογών της διοίκησης, σκοπεύει, σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου, να καταργήσει μία στις τέσσερις θέσεις εργασίας στον τομέα της λιανικής και επιχειρηματικής τραπεζικής.
Και φυσικά δεν είναι μόνο οι μεγάλοι της αγοράς. Πρόσφατα έγινε γνωστό ότι στην Ισπανία, μετά τους πανηγυρισμούς του Ραχόι για τη μείωση της ανεργίας στο 20,9%, χιλιάδες καταστήματα προχωρούν σε μαζικές απολύσεις.
Όλα αυτά τα σημάδια αναγκάζουν κάθε λογικό άνθρωπο να αναρωτιέται τι ακριβώς μπορεί να σημαίνουν γι' αυτόν όλες αυτές οι μεγαλόστομες δηλώσεις περί ανάπτυξης και επενδύσεων. Αν αυτή η περίφημη ανάπτυξη είναι ευάλωτη και δεν εξασφαλίζει σταθερότητα στην απασχόληση και αξιοπρεπείς αποδοχές, τότε δεν είναι τίποτε άλλο παρά «φιλοδώρημα». Υπό το πρίσμα αυτό, μικρές και ασθενείς οικονομίες, όπως η ελληνική, μοναδική άμυνα μπορούν να έχουν ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα μακράς πνοής, που θα εξασφαλίζει ότι οι Έλληνες δεν θα γίνονται σάκος του μποξ στα παιγνίδια των πολυεθνικών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου