Με δύο μέτρα και δύο σταθμά η ιδιωτική εκπαίδευση
Της Χρύσας Βαϊνανίδη
 |
| Προσθήκη λεζάντας |
Όταν οι ρυθμίσεις στην ιδιωτική εκπαίδευση που βάζουν φρένο στις αυθαίρετες απολύσεις και τη μαύρη εργασία, προβλέπουν τον έλεγχο των καταγγελομένων συμβάσεων ή την καταβολή των δεδουλευμένων τις Κυριακές…οδηγούν στην «ισοπέδωση ή την κατάργηση των ιδιωτικών σχολείων».
Όλοι και όλες έχουμε ένα γνωστό/η εκπαιδευτικό που δουλεύει σε ένα ιδιωτικό σχολείο, σε ένα φροντιστήριο μέσης εκπαίδευσης ή σε ένα κέντρο ξένων γλωσσών. Από τη μια υπάρχει η αδιοριστία, ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ που έχει να γίνει από το 2008, η αδυναμία απορρόφησης των αποφοίτων παιδαγωγικών ή καθηγητικών σχολών -πολλοί και πολλές εκ των οποίων τοποθετούνται μετά από χρόνια ως αναπληρωτές.
Από την άλλη, υπάρχει ένα παρωχημένο και σκληρό εξετασιοκεντρικο εκπαιδευτικό σύστημα και ένα Λύκειο που επί της ουσίας είναι προθάλαμος για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Δεν είναι παράλογο επομένως ότι πολλοί εκπαιδευτικοί επιθυμούν και επιδιώκουν να εργαστούν στον τομέα της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
Η ανικανότητα, η αδιαφορία και η αστοχία τόσα χρόνια του κρατικού μηχανισμού να προχωρήσει σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, οδήγησε στην εκμετάλλευση -χωρίς εισαγωγικά- των εκπαιδευτικών που στρέφονταν στην ιδιωτική εκπαίδευση.
Ήμουν 17 χρονών, όταν με το βλέμμα στραμμένο στις πανελλαδικές, έκανα μαθήματα σε ένα φροντιστήριο μέσης εκπαίδευσης στην Κέρκυρα. Ο φιλόλογός μας, νέος τότε, μα ικανός με όρεξη και μεράκι, έπαιρνε 3 ευρώ την ώρα. Κάθε Σαββατοκύριακο είχαμε διαγωνίσματα διάρκειας 3 ωρών. Εργατοώρες, τις οποίες ο φιλόλογός μας ποτέ δεν πληρώθηκε από τον εργοδότη του.
Υπήρχαν περιπτώσεις, που όταν διαπιστώναμε αδυναμίες, ζητούσαμε από τον φιλόλογο να μας κάνει επιπρόσθετες ώρες. Ποτέ δεν μας αρνήθηκε. Κι άλλες εργατοώρες, τις οποίες ο φιλόλογος ποτέ δεν πληρώθηκε.
Σε κάθε μάθημα, μας έβαζε ασκήσεις για το σπίτι. Σε κάθε μάθημα έπαιρνε τις εργασίες δεκαέξι παιδιών που ήμαστε στοιβαγμένοι σε ένα τμήμα – ενώ ο ιδιοκτήτης του φροντιστηρίου είχε δεσμευθεί για ολιγομελές τμήμα έξι ατόμων. Οι ώρες, βέβαια αυτές, της προετοιμασίας των ασκήσεων, των διαγωνισμάτων, του υλικού ή η διόρθρωσή τους, ποτέ δεν πληρώνονται γιατί είναι μέσα στα «καθήκοντα» των εκπαιδευτικών που ξεπερνούν κατά πολύ το «ωράριο» τους.
Τις τελευταίες ημέρες διαβάζουμε στον Τύπο δημοσιεύματα με τίτλο «το Υπουργείο καταργεί τα ιδιωτικά σχολεία», «ισοπεδώνεται η ιδιωτική εκπαίδευση» κτλ. με αφορμή τις διατάξεις που αφορούν την ιδιωτική εκπαίδευση και αναμένεται να συμπεριληφθούν στο σχέδιο νόμου για την Έρευνα που θα κατατεθεί το επόμενο διάστημα στη Βουλή.
Αν διαβάσουμε προσεκτικά το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων θα παρατηρήσουμε ότι ενώ οι διατάξεις παρουσιάζονται ως έχουν, ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύονται από τους σχολάρχες και σχολιάζονται από ορισμένους δημοσιογράφους έχει ως στόχο την αντιστροφή της πραγματικότητας:
· Πώς καταργούνται τα ιδιωτικά σχολεία όταν μπαίνει φρένο στις αυθαίρετες απολύσεις; Τι έχουν να φοβηθούν οι σχολάρχες από τον έλεγχο των καταγγελομένων συμβάσεων από τα κατά τόπους Υπηρεσιακά Συμβούλια ή τον έλεγχο της νομιμότητας δικαιολογητικών και περιεχομένου της σύμβασης των εκπαιδευτικών;
· Να μας απαντήσουν για ποιούς λόγους ακριβώς η κατάθεση των απαραίτητων εγγράφων στις αρμόδιες Διευθύνσεις για έλεγχο είναι ζημιογόνα. Για παράδειγμα, αν ένα φροντιστήριο μέσης εκπαίδευσης δηλώνει ότι έχει 100 μαθητές που παρακολουθούν μαθηματικά και την ίδια ώρα είναι δηλωμένος μόνο ένας μαθηματικός, τότε δύο πράγματα συμβαίνουν: ή ο εκπαιδευτικός δουλεύει τις διπλάσιες ώρες την εβδομάδα από όσες λέει η σύμβαση του ή δουλεύουν και άλλοι 2 εκπαιδευτικοί με «μαύρα». Και ανασφάλιστη εργασία ή φοροδιαφυγή.
· Να εξηγήσουν, πώς άραγε μπορεί να κινδυνεύει η ιδιωτική εκπαίδευση αν οι εκπαιδευτικοί που θα δουλεύουν Κυριακές θα πληρώνονται όπως ορίζει ο νόμος;
· Γιατί ενώ οι σχολάρχες είναι υπέρμαχοι της αξιολόγησης, δεν επιθυμούν την αξιολόγησή του προσωπικού τους από τους αρμόδιους σχολικούς συμβούλους όπως προβλεπόταν για τα δημόσια σχολεία, αντίθετα προσλαμβάνουν κατά παράβαση του νόμου εξωτερικούς αξιολογητές που εφαρμόζουν δικά τους συστήματα αξιολόγησης;
· Να μας πουν τί εννοούν όταν μιλούν για «κατάργηση» των επιπρόσθετων ωρών και δραστηριοτήτων τις απογευματινές ώρες στα ιδιωτικά σχολεία, όταν στην πραγματικότητα με τη νέα ρύθμιση μειώνεται η γραφειοκρατία και μπορούν να δηλωθούν οι επιπρόσθετες ώρες/ μαθήματα/ δραστηριότητες στην αρχή της χρονιάς, με την προϋπόθεση ότι την ίδια ώρα θα πρέπει να δηλώνονται ποιοί εκπαιδευτικοί θα κάνουν αυτά τα μαθήματα, αν έχουν τα τυπικά προσόντα και αν πληρώνονται.
Το περασμένο καλοκαίρι απέναντι στο ενδεχόμενο επιβολής του ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, το βασικό επιχείρημα των σχολαρχών ήταν ότι τα ιδιωτικά σχολεία, τα φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης και ξένων γλωσσών δεν είναι επιχειρήσεις και ότι η ιδιωτική εκπαίδευση δεν αποτελεί εμπόρευμα.
Τώρα, βλέπουμε τους ίδιους ανθρώπους να εξανίστανται με τις ρυθμίσεις που αποκαθιστούν ως ένα βαθμό (μένουν ακόμη πολλά να γίνουν) τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, εξαγριώνονται με τις προτάσεις που αποτελούν ένα πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση της μαύρης εργασίας, του αθέμιτου ανταγωνισμού, της φοροδιαφυγής. Ορισμένοι, διαμαρτυρήθηκαν και για την επαναφορά της εποπτείας της ιδιωτικής εκπαίδευσης από το Υπουργείο Εργασίας στο Υπουργείο Παιδείας.
Τελικά, μήπως για ορισμένους σχολάρχες υπάρχουν δυο μέτρα και δύο σταθμά για την ιδιωτική εκπαίδευση; Μήπως τελικά θεωρούν ότι τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια παρέχουν εκπαίδευση, ενώ οι εκπαιδευτικοί όχι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου