Ιδιωτική ασφάλιση και Κυριάκος Μητσοτάκης
Του Κλέαρχου Τσαουσίδη
Η συζήτηση στη Βουλή για τη διαφθορά στη Δικαιοσύνη κατέδειξε ότι το μέτωπο της διαπλοκής συντονίζεται μεν, γελοιοποιείται δε. Και μόνον η σύμβαση των φερομένων ως εκβιαστών με τηδική τους ΝΕΡΙΤ, την οποία κουνούσε μαζί με το δάχτυλό του ο κ. Μητσοτάκης, θα τον κυνηγάει για πάντα, όπως τον πατέρα του η δήλωση ότι σε δέκα χρόνια ουδείς θα ασχολείται με την ονομασία των Σκοπίων!
Όμως από τη συζήτηση της Τρίτης στη Βουλή τι να περιμένεις; Αιδημόνως σιώπησε ο κ. Μητσοτάκης για τις κοινοβουλευτικές αταξίες, αφήνοντας τις κραυγές και τις βρισιές στον συνέταιρο του κ. Σαμαρά. Τόσος είναι.
Να θυμίσω λοιπόν κάποια, πολύ πρόσφατη, άκρως ενδιαφέρουσα δήλωση του λαλίστατου σε άλλα πράγματα κ. Μητσοτάκη: αφορά τη «διεύρυνση» του ασφαλιστικού μας συστήματος. Βλέπετε, εκτός από τους δύστυχους καναλάρχες και τον κ. Ψυχάρη, νοιάζεται και για άλλους. Δήλωσε, λοιπόν, στους εκπροσώπους της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδας ότι «η ιδιωτική ασφάλιση μπορεί να αποτελέσει τον τρίτο συμπληρωματικό πυλώνα για το ασφαλιστικό, καθώς η Ελλάδα παραμένει μια αγορά η οποία είναι υποασφαλισμένη».
Όλοι οι κάπως σχετικοί με το ασφαλιστικό γνωρίζουν ότι για να καλλιεργηθεί πίστη στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες (των οποίων ο τζίρος πέφτει), πρέπει να απαξιωθούν πλήρως τα επικουρικά ταμεία, αυτά που η σημερινή κυβέρνηση προσπαθεί να σώσει έπειτα από την καταλήστευση των αποθεματικών τους από την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου. Είναι τυχαίο ότι ο νεόκοπος αρχηγός της Ν.Δ. τάσσεται επίσης ανοιχτά υπέρ της υιοθέτησης της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στα επικουρικά ταμεία, την κομψή δηλαδή έκφραση με την οποία κλείνουν όλα; Όλα! Και φυσικά δεν ομιλεί για το ποιος δημιούργησε το έλλειμμα, διότι, όπως λένε, το κράτος έχει συνέχεια... Το κόμμα;
Ποιος θα πληρώσει;
Όμως για ποιες ασφαλιστικές εταιρείες μιλούμε και για ποιο νομοθετικό πλαίσιο που ρυθμίζει τα της λειτουργίας τους; Γιατί η «Ελλάδα παραμένει μια αγορά η οποία είναι υποασφαλισμένη», όπως είπε ο κ. Μητσοτάκης;
Ας αναφέρω έναν λόγο: ο φόβος χρεοκοπίας -όχι απαραίτητα δόλιας- των ιδιωτικών εταιρειών, που δεν μπορεί να υπαχθούν στην προστασία του κράτους. Πιο πρόσφατο κρούσμα στη Ελλάδα η χρεοκοπία της ασφαλιστικής εταιρείας Ασπίς - Πρόνοια. Οι ασφαλισμένοι κλήθηκαν στα τέλη του 2015, 6 χρόνια έπειτα από την κατάρρευση της εταιρείας, να απευθυνθούν στην Τράπεζα της Ελλάδος και να υποβάλουν τα στοιχεία τους για να εμφανιστούν οι πληροφορίες που αφορούν στο συμβόλαιό τους και «αν θέλουν να υποβάλουν αντιρρήσεις κατά της κατάστασης δικαιούχων ασφαλίσματος, να ασκήσουν ανακοπή στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών μέσα σε 45 ημέρες»!
Δηλαδή, έδινες επί χρόνια τα ωραία σου λεφτά και τώρα σε καλούν να τρέχεις σε δικηγόρους και δικαστήρια για να πάρεις τα λεφτά σου ή ένα τμήμα αυτών...
Κι επειδή «το κράτος έχει συνέχεια», έχουν δίκαιο οι δικηγόροι των ασφαλισμένων της εταιρείας που υποστηρίζουν ότι «η Ασπίς - Πρόνοια και ο πρόεδρος Παύλος Ψωμιάδης ελάμβαναν πιστοποιητικά φερεγγυότητας από το 2002 από κυβερνητικούς αξιωματούχους, οι οποίοι, στην καλύτερη περίπτωση, ασκούσαν πλημμελή εποπτεία, αν δεν ήταν συνεργοί σε αυτή την εγκληματική δραστηριότητα»; Απαιτούν κατά συνέπεια το ελληνικό κράτος «να αποζημιώσει τους περίπου 250.000 κατόχους συμβολαίων της Ασπίς - Πρόνοια και της Commercial Value, με ποσό που ανέρχεται περίπου στα 500 εκατομμύρια ευρώ».
Για όποιον δεν κατάλαβε, πρέπει να πληρώσουμε εμείς!
Τα επικουρικά στο απόσπασμα
Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούμε να γίνει η ιδιωτική ασφάλιση ο τρίτος πυλώνας του συστήματος (εθνική σύνταξη, επαγγελματική και ιδιωτική). Δεν είναι κάτι που το σκαρφίστηκαν οι εισηγητές της ανανέωσης της ελληνικής Δεξιάς. Προηγήθηκαν άλλες νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις (και της Ε.Ε.) που ανήγαγαν τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες σε έναν από τους πυλώνες του ασφαλιστικού τους συστήματος. Μάλιστα, στη Μεγάλη Βρετανία της Μάργκαρετ Θάτσερ, οι ίδιοι οι εργοδότες μπορούν να ιδρύουν ασφαλιστικές εταιρείες τύπου επικουρικών ταμείων και να τζιράρουν και τα λεφτά των δικών τους εργαζομένων. Αυτό στην καλύτερη περίπτωση. Διότι στην περίπτωση του μεγαλοεκδότη Ρόμπερτ Μάξγουελ τα χρήματα των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων στον Οίκο Pergamon έκαναν φτερά και λίγο μετά ανακοινώθηκε ότι ο Μάξγουελ έπεσε από το γιοτ του και πνίγηκε, αφήνοντας φέσι 400 εκατομμυρίων λιρών στο ασφαλιστικό ταμείο του. Δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχοι έμειναν στον άσσο και οι εργαζόμενοι ανασφάλιστοι.
Ωραίο μέλλον υπόσχεται στους νέους ασφαλισμένους ο κ. Μητσοτάκης... Ευτυχώς μόνον ως απειλή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου