Ζωή - Γλέζος:η διαφορά βρίσκεται στην καταγωγή

Ζωή - Γλέζος: η διαφορά βρίσκεται στην καταγωγή

Λίνα Παπαδάκη*

EUROKINISSI/ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Ερχεται μια στιγμή που ξεπροβάλλει η καταγωγή. Αυτό σκέφτηκα όταν είδα το περιστατικό του Διστόμου. Δυο άνθρωποι που πορεύτηκαν μαζί τα τελευταία χρόνια, ήρθε η οριακή στιγμή που έδειξαν με τον πιο ανάγλυφο τρόπο ότι έφτασαν εκεί από διαφορετικούς δρόμους.

Ο Μανώλης Γλέζος γιατί έκανε τη ζωή του χώμα να καρπίσουν οι ιδέες του, η Ζωή Κωνσταντοπούλου γιατί έκανε επάγγελμα. Τελικά εκεί βρίσκεται η διαφορά της υστερικής κραυγής από τον βουβό λυγμό. Στα σημάδια του σώματος και της ψυχής - αυτά δίνουν το μέτρο των πραγμάτων στον κάθε άνθρωπο.

Ο Γλέζος ήταν παρών με ανυπολόγιστο κόστος στην περιπέτεια του τόπου κι έγραψε κι αυτός κάποιες παραγράφους και στις ένδοξες και στις τραγικές σελίδες της εθνικής μνήμης. Δεν εξετάζουμε αν δικαιώθηκε, γιατί η ατομική δικαίωση δεν είναι ερώτημα της πολιτικής και της Ιστορίας αλλά της συνείδησης και της ψυχής.

Ο Γλέζος αυτήν την πορεία την τίμησε στο ακέραιο - ο αγώνας γι’ αυτόν δεν ήταν η λέξη του σημερινού συρμού, αλλά ο φόβος του θανάτου. Διάλεξε να μοιραστεί τη ζωή του με ιδέες, συντρόφους και δεσμώτες - και αφού αυτό το υπηρέτησε, δεν πέφτει λόγος στους υπόλοιπους. Διότι εκείνος ήταν παρών σε έναν πόλεμο που γινόταν με σφαίρες.

Αντίθετα, η Ζωή Κωνσταντοπούλου διακρίθηκε σε έναν πόλεμο που γινόταν με λέξεις. Κι έγινε η πιο φλογερή μαχήτρια αυτού του πολέμου. Το στόμα της - ένα πολυβόλο που θέριζε αδιακρίτως εχθρούς, θεσμούς, στο τέλος και συντρόφους. Ισως γιατί ένιωσε ότι στον πόλεμο των λέξεων η ίδια διέθετε πυρηνικό οπλοστάσιο.

Οσο ολιγόλογος και ταπεινός ήταν ο Γλέζος στα χρόνια της μεγάλης οργής τόσο έξαλλη και ασυγκράτητη ήταν η Ζωή. Η υφολογική διαφορά ήταν η ατόφια πολιτική. Στην ηλικία που εκείνος κατέβαζε τη σημαία εκείνη πήγαινε σε ιδιωτικό, στην ηλικία της φυλακής του αυτή σπούδαζε στο εξωτερικό, στην ηλικία της εξορίας του η ίδια στεγαζόταν στο δικηγορικό γραφείο του πατέρα της. Και, ας το πούμε, εκείνος μπήκε στην Αριστερά στερούμενος την οικογένειά του, εκείνη μπήκε γιατί της είχε ανοίξει τον δρόμο η δική της.

Σέβομαι τη διαδρομή της. Θέλω όμως να τονίσω τη διαφορά ενός ανθρώπου που κάνει καριέρα με τις πολεμικές επανορθώσεις με εκείνου που, αν τις παίρναμε, θα δικαιούνταν μερίδιο.

Είναι η διαφορά του ανθρώπου που νομίζει ότι η πολιτική είναι πόλεμος από αυτόν που τον έχει ζήσει. Είναι η διαφορά του ανθρώπου που έχει αντίληψη των μεγεθών και των περιστάσεων και παίρνει από το χέρι τον Γερμανό αξιωματούχο για να τον προστατέψει από εκείνη που βρήκε μια ακόμα ευκαιρία να ρίξει φαντασμαγορική, ανέξοδη ομοβροντία φονικών λέξεων.

* Διευθύντρια του Γραφείου Τύπου του Ποταμιού

http://www.efsyn.gr/