«Ανεξέλεγκτος δικαιωματισμός»
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ
Τον «ανεξέλεγκτο δικαιωματισμό» αναθεματίζει η Ιερά Σύνοδος και απαιτεί να αποσυρθεί το σχέδιο νόμου για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Την ίδια απαίτηση προβάλλουν και οι Αγιορείτες μοναχοί, με «ιεροκοινοσφράγιστο γράμμα» τους προς τους βουλευτές και τους αρμόδιους υπουργούς. Υπογραμμίζουν μάλιστα ότι τις πληροφορίες τους «διά τα τελευταίως τεκταινόμενα» τις έχουν από τους πολυπληθείς προσκυνητές του Αγίου Ορους.
Αν κρίνουμε όμως από τα ιερά λεγόμενα, ότι δηλαδή με την ψήψιση του νόμου «θα μπορή κάποιος να προβαίνη εις την αλλαγήν του "καταχωρισμένου φύλου" του με μία απλή αίτηση και μάλιστα από την ηλικία των δεκαπέντε ετών!», οι προσκυνητές μετέφεραν στους μοναχούς κάτι από τον τηλεοπτικό αχό και τον θόρυβο των πρωτοσέλιδων, που βρίσκονται αρκετά μακριά από την αλήθεια. Διότι καμία αλλαγή φύλου δεν θα γίνεται «με απλή αίτηση των εφήβων». Οι γονείς θα υποβάλουν το αίτημα, όχι οι δεκαπεντάχρονοι, εφόσον πρώτα έχουν δει το παιδί τους τσακισμένο (και από το μπούλινγκ), έχουν τρέξει σε ειδήμονες κτλ. Και θα ακολουθεί δικαστική διαδικασία.
Συμβαίνει συχνά. Η γνώμη μας, η ατομική ή της συλλογικότητας στην οποία ανήκουμε, δεν θεμελιώνεται στην ανάγνωση και τη γνώση, αλλά στην ακοή. Είναι δανεική. Κάτι πήρε το αυτί μας στην τηλεόραση ή το ραδιόφωνο, κάτι μας είπαν άνθρωποι που «ξέρουν καλύτερα από μας», ή έτσι μας λένε κι εμείς από αγαθότητα ή και οκνηρία τούς εμπιστευόμαστε. Και καταλήγουμε να τιμούμε σαν ιερό βιβλίο το απόσπασμα του αποσπάσματος, την ασάφεια και την υπερβολή, ηθελημένη ή μη. Και να φανατιζόμαστε.
Δεν είναι παράδοξο να ενοχλείται η Εκκλησία από πράγματα που υπερβαίνουν τον κόσμο της και τις παραδοχές της. Παράδοξο όμως, και μάλιστα εξακολουθητικό, είναι το ότι θέλει να συνδιοικεί, να συγκυβερνά, και ακόμη περισσότερο να επιβάλλει την άποψή της κραδαίνοντας κοσμικότατα μεταφυσικούς φόβους. Και μάλιστα σε μια γκροτέσκο εκδοχή, όπως στην περίπτωση των Αγιορειτών, η επιστολή των οποίων καταλήγει με μια οιονεί προφητεία του Οσίου Παϊσίου: «Αν δεν αντιδράσουμε, θα σηκωθούν οι πρόγονοί μας από τους τάφους».
Οσο για τον στηλιτευόμενο «ανεξέλεγκτο δικαιωματισμό», δεν είναι παρά η αργοπορημένη και διστακτική προσπάθεια ορισμένων χωρών να προστατεύσουν τα δικαιώματα μειονοτήτων που ζουν σε μόνιμο καθεστώς μπούλινγκ. Το μόνο «δικαίωμα των πλειοψηφιών» που θίγεται είναι το τόσο «φυσικό» δικαίωμά τους στο μπούλινγκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου