Πρησμένα «εγώ», ξεφουσκωμένες συνειδήσεις
Τάσος Παππάς
Με αφορμή το θέμα που έχει προκύψει για το επίδομα ενοικίου που εισπράττουν οι βουλευτές της επαρχίας από το 1996 (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ) και οι εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί από το 2015 (κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ.) είτε το έχουν είτε δεν το έχουν ανάγκη (εδώ είναι το θέμα), ξεκίνησε ο πόλεμος εναντίον των πολιτικών (συλλήβδην) επειδή κοιτάνε την τσέπη τους αδιαφορώντας για τα βάσανα των πολιτών και εναντίον της πολιτικής γενικότερα γιατί, αντί να λύνει προβλήματα, δημιουργεί καινούργια. Δράστες οι συνήθεις ύποπτοι, οι σύγχρονοι Ιαβέρηδες.
Μερικοί το κάνουν χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι ρίχνουν νερό στον μύλο της Ακρας Δεξιάς. Μερικοί το κάνουν γιατί είναι πατενταρισμένοι λαϊκιστές -λένε αυτά που νομίζουν ότι θα αρέσουν στους πολίτες. Μερικοί είναι υποκριτές με τη βούλα -αναδεικνύουν τις βρομιές στην αυλή των άλλων, ενώ οι δικές τους αυλές είναι τίγκα στο σκουπίδι. Θα πει κάποιος «μα τι πρέπει να κάνουμε; Να κλείνουμε τα μάτια στις πομπές των πολιτικών για να μην εκμεταλλευτούν τις περιστάσεις οι ακροδεξιοί;». Οχι φυσικά.
Προφανώς οι πολιτικοί οφείλουν να είναι σεμνοί και ταπεινοί (για να θυμηθούμε μια φράση του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή). Προφανώς δεν πρέπει με τις αποφάσεις τους, τις επιλογές τους και τη δημόσια στάση τους να προκαλούν την κοινωνία. Προφανώς αυτοί πρέπει να δίνουν το παράδειγμα.
Ωστόσο η λογική ότι «όλοι είναι ίδιοι», που κυκλοφορεί μαζικά, χειραγωγεί συνειδήσεις και δηλητηριάζει την ατμόσφαιρα, είναι ισοπεδωτική και βούτυρο στο ψωμί της Ακρας Δεξιάς. Το πιο εξοργιστικό πάντως στην όλη ιστορία είναι ότι κραδαίνουν τη ρομφαία της κάθαρσης τύποι που «δεν δικαιούνται να ομιλούν» γιατί το βιογραφικό τους είναι γεμάτο λεκέδες.
Εισέπρατταν παχυλές αμοιβές για υπηρεσίες που δεν προσέφεραν ποτέ όταν απασχολούνταν σε δημόσια μέσα ενημέρωσης, πήραν δάνεια από τράπεζες χωρίς τις απαραίτητες εγγυήσεις όταν αποφάσισαν να γίνουν επιχειρηματίες στον χώρο των ΜΜΕ και αφήνουν τους υπαλλήλους τους απλήρωτους για μήνες, σφύριζαν αδιάφορα όταν διαπιστώθηκε ότι τα αφεντικά τους είχαν στήσει δίκτυα διαπλοκής με την εξουσία για αμοιβαίες εξυπηρετήσεις, δεν είχαν κανέναν ενδοιασμό να ενταχθούν στις κρυφές λίστες μισθοδοσίας πολιτικών, λειτουργούσαν και εξακολουθούν να λειτουργούν σαν βαποράκια επιχειρηματιών.
Σήμερα αυτοί φωνάζουν, κουνάνε το δάχτυλο και το παίζουν εισαγγελείς. Ταρτούφοι. Με τρυφηλό βίο, αλλά με άδειους λογαριασμούς (σιγά που θα άφηναν τον κόπο τους σε κοινή θέα), με διακοπές σε εξωτικά νησιά, αλλά χωρίς ένα (δηλωμένο) κεραμίδι στην Ελλάδα να βάλουν το κεφάλι τους (για τις βίλες στο εξωτερικό δεν υπάρχει θέμα).
Πάντα εναντίον του Δημοσίου, αλλά κρατικοδίαιτοι. Πάντα εναντίον των απεργιών, εκτός από εκείνες που οργανώνονται από την εργοδοσία. Πάντα υπέρ της αυστηρής τήρησης των μνημονιακών ρυθμίσεων, εκτός από αυτές που θίγουν τα συμφέροντα των αφεντικών τους και τα συμφέροντα των φίλων των αφεντικών τους. Πάντα εναντίον της βίας «απ’ όπου κι αν προέρχεται», εκτός αν προέρχεται από την Ακρα Δεξιά.
Πάντα με το δίκιο των εργαζομένων, εκτός αν αφορά τους δικούς τους εργαζόμενους και τους εργαζόμενους σε επιχειρήσεις κολλητών τους επιχειρηματιών που τυχαίνει να είναι και φιλάνθρωποι (για να σωθεί η ψυχή τους). Κινδυνολόγοι εκ συστήματος, αδυσώπητα θρασείς, ανελέητα κυνικοί, με πρησμένα «εγώ» και ξεφουσκωμένες συνειδήσεις. Πάει πολύ να δίνουμε σημασία σ’ αυτά που λένε. Ας δώσουμε σημασία σ’ αυτά που έχουν κάνει, για τα οποία δεν έχουν πληρώσει τίποτε.
Ανάγωγα
Στη γραπτή ανακοίνωση που εξέδωσε η βουλευτής Κατερίνα Μάρκου για την προσχώρησή της στη Ν.Δ. αναφέρει μεταξύ άλλων: «Ενώνω τις δυνάμεις μου με τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη». Είναι σίγουρη ότι εντάσσεται στη Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη; Ας το ψάξει λίγο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου