Τρία πολιτικά σενάρια για τη συμφωνία των Πρεσπών
Νικόλ Λειβαδάρη
Σε γεωπολιτικούς όρους, η υπόθεση της συμφωνίας των Πρεσπών έχει προ πολλού υπερβεί τη διπλωματική μεθόριο Ελλάδας – πΓΔΜ κι έχει γίνει στρατηγικό πιόνι στη σύγκρουση Δύσης και Ρωσίας για τις σφαίρες επιρροής σε Δυτικά Βαλκάνια και Μεσόγειο. Εξ ου και οι εξόφθαλμες, έως και αντιδημοκρατικές, πιέσεις του δυτικού παράγοντα προς το πολιτικό προσωπικό των Σκοπίων να στηρίξουν τη συμφωνία, εξ ου και τον οργιώδες παρασκήνιο που παίζεται αυτές τις μέρες στα Σκόπια γύρω από τη μάχη της κυβέρνησης Ζάεφ να βρει την αναγκαία πλειοψηφία των 80 βουλευτών για να περάσει τη συνταγματική αναθεώρηση και την αλλαγή της συνταγματικής ονομασίας της χώρας.
Σε πολιτικούς όρους όμως, η τύχη της συμφωνίας διαμορφώνει σκηνικό συγκοινωνούντων δοχείων στις δύο πλευρές των συνόρων – ήτοι, η τελική έκβαση του εγχειρήματος Ζάεφ επηρεάζει άμεσα και ντε φάκτο τις πολιτικές εξελίξεις και στην Ελλάδα.
Ο Ζάεφ ψάχνει 7 βουλευτές
Σ’ αυτό το κάδρο, το Μαξίμου παρακολουθεί στενά το πολιτικό πόκερ στα Σκόπια, δεν παρεμβαίνει αλλά στηρίζει σταθερά και τη συμφωνία και τον Ζόραν Ζάεφ και ετοιμάζεται να επαναπροσδιορίσει τακτικές, σχεδιασμούς και αποφάσεις μέσα στο επόμενο δεκαήμερο, όταν πια θα έχει ξεκαθαρίσει οριστικά το εάν μπορεί να προχωρήσει άμεσα ή όχι η διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης στα Σκόπια.
Πρόκειται για τη διαδικασία που άνοιξε χθες στη Βουλή των Σκοπίων, με τις τελευταίες πληροφορίες να φέρουν τον Ζόραν Ζάεφ να έχει εξασφαλίσει τη στήριξη τεσσάρων από τους 11 επιπλέον βουλευτές που του έλειπαν για να περάσει την πρώτη φάση της συνταγματικής αναθεώρησης. Σύμφωνα με τον κανονισμό της Βουλής έχει περιθώριο 10 ημερών για να βρει τους άλλους επτά, οι ίδιες πληροφορίες ωστόσο ανέφεραν χθες το βράδυ πως η προθεσμία αυτή δεν θα εξαντληθεί και η κρίσιμη ψηφοφορία θα γίνει έως το τέλος της τρέχουσας εβδομάδας. Εως τότε, η ελληνική κυβέρνηση ασκείται, αναγκαστικά, επί τριών σεναρίων.
Το πρώτο σενάριο
Στο πρώτο σενάριο ο Ζόραν Ζάεφ βρίσκει τους 80 βουλευτές, η διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης προχωρά άμεσα και η συμφωνία των Πρεσπών περνά τα σύνορα και έρχεται προς κύρωση στην ελληνική Βουλή ενδεχομένως και στα τέλη Ιανουαρίου. Τότε, κι εάν ισχύουν τα όσα επανέλαβε χθες στην ΕΡΤ ο Πάνος Καμμένος, ο μικρότερος κυβερνητικός εταίρος αίρει την εμπιστοσύνη του προς την κυβέρνηση, έρχεται το «βελούδινο» ( ή λιγότερο «βελούδινο») διαζύγιο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και οι εθνικές κάλπες στήνονται έως τον Μάιο ταυτόχρονα – ή σχεδόν ταυτόχρονα – με τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητές εκλογές.
Θα έχει προηγηθεί η κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών από τη Βουλή, την οποία το Μαξίμου θεωρεί δεδομένη, καθώς υπέρ της υπολογίζεται ότι θα ψηφίσουν τέσσερις βουλευτές του Ποταμιού (Θεοδωράκης, Μαυρωτάς, Δανέλλης, Λυκούδης), τουλάχιστον ένας ή δύο από τους ΑΝΕΛ (Θανάσης Παπαχριστόπουλος και πιθανώς και η Ελενα Κουντουρά), καθώς και η υφυπουργός Κατερίνα Παπακώστα. Δεδομένη, με παρεμφερείς συσχετισμούς θεωρεί η κυβέρνηση και την μη υπερψήφιση ενδεχόμενης πρότασης δυσπιστίας που θα καταθέσει η ΝΔ.
Το δεύτερο σενάριο
Στο δεύτερο σενάριο, ο Ζόραν Ζάεφ δεν βρίσκει την πλειοψηφία των 80 βουλευτών, γεγονός που σημαίνει ότι πάει σε εκλογές στις αρχές Δεκεμβρίου – για την ακρίβεια, είτε στις 2 είτε στις 9 Δεκεμβρίου. Κερδίζει τις εκλογές, πετυχαίνει ενισχυμένη πλειοψηφία και ξεκινά εκ νέου την κοινοβουλευτική διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης, που όμως εκ των πραγμάτων καθυστερεί.
Τότε, στην καλύτερη περίπτωση η συμφωνία των Πρεσπών έρχεται προς κύρωση στην ελληνική Βουλή τον Μάρτιο ή τον Απρίλιο. Αυτό σημαίνει ότι οι εξελίξεις ακουμπούν πλέον τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές κι εδώ οι βασικές εισηγήσεις είναι δύο: Η πρώτη δείχνει κύρωση της συμφωνίας, διάλυση της Βουλής και άμεση προσφυγή στις κάλπες. Το σκεπτικό εδώ είναι πως ακόμη κι εάν η κυβέρνηση βρει την πλειοψηφία μέσα από τα κοινοβουλευτικά «θραύσματα» - ήτοι, ανεξάρτητους και μεμονωμένους βουλευτές από άλλα κόμματα – για να συνεχίσει να κυβερνά για κάποιους μήνες θα πρόκειται για μια διακυβέρνηση ασταθή και πολιτικά φθοροποιό.
Η δεύτερη εισήγηση προκρίνει την προκήρυξη εκλογών χωρίς να έχει κυρωθεί η συμφωνία των Πρεσπών – δηλαδή, τη μετάθεση του θέματος στην επόμενη κυβέρνηση. Δεν πρόκειται για εισήγηση που βρίσκει πρόσφορο έδαφος στο Μαξίμου, αφ’ ενός για λόγους διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας και αφετέρου διότι η κυβέρνηση έχει ήδη επωμιστεί το πολιτικό κόστος της συμφωνίας.
Το τρίτο σενάριο
Στο τρίτο σενάριο ο Ζόραν Ζάεφ δεν βρίσκει την πλειοψηφία των 80, πάει σε εκλογές, και δεν ενισχύει την κοινοβουλευτική του δύναμη, Η συμφωνία των Πρεσπών σ’ αυτή την περίπτωση είναι ουσιαστικά «νεκρή» - «ίσως χρειαστούν άλλα 25 χρόνια για να υπάρξει νέα ευκαιρία» έχει πει χαρακτηριστικά ο Μάθιου Νίμιτς -, αλλά οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα αποσυνδέονται από εκείνες των Σκοπίων.
Οι δύο κυβερνητικοί εταίροι δεν θα είναι αναγκαίο να έρθουν σε άμεση ρήξη κι εάν οι δημοσκοπήσεις είναι ευνοϊκές τότε ο εκλογικός ορίζοντας μπορεί να φθάσει έως τον επόμενο Οκτώβριο και την εξάντληση της τετραετίας. Ενδεχομένως, στην παρούσα συγκυρία να μοιάζει ως το πιο βολικό σενάριο, δεν είναι όμως απαραιτήτως και το πολιτικά επιθυμητό στο σύνολο της κυβέρνησης…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου