Ποια Μακεδονία υπερασπίζονται
Τριγάζης Πάνος
Δεν εκπλήσσει κανέναν το ότι η Χρυσή Αυγή έχει ενδυθεί τη στολή του μακεδονομάχου εκμεταλλευόμενη τον νεανικό ενθουσιασμό, αλλά και την άγνοια της Ιστορίας, για την εξάπλωση των δηλητηριωδών απόψεών της. Γεννά, όμως, θλίψη το ότι το ευρωπαϊστικό φιλελεύθερο δεξιό κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συναγωνίζεται σε «υπερπατριωτισμό» τη φασιστική Δεξιά. Τα πάντα υπέρ βωμών και εστιών της απροκάλυπτης ψηφοθηρίας!
Θα περίμενε κανείς από την ηγεσία του κόμματος, του οποίου ο ιδρυτής ήταν ο πρώτος μεταδικτατορικός πρωθυπουργός, όχι μόνο να καταδικάσει, αλλά και να αγανακτήσει ενώπιον του συνθήματος «Η δημοκρατία πούλησε την Μακεδονία», το οποίο κατείχε κεντρική θέση στις καταλήψεις των νεαρών «μακεδονομάχων».
Προφανώς, το σύνθημα αυτό ήταν χρυσαυγίτικης έμπνευσης και η εξήγηση για την επιλογή του είναι ότι επιχειρείται συμψηφισμός με την προδοσία της Κύπρου. Αφού λέγεται -σκέφτηκαν οι χρυσαυγίτες- ότι «η χούντα μάτωσε και πρόδωσε την Κύπρο», να απαντηθεί ότι και η δημοκρατία δεν είναι καλύτερη!
Πρώτος διδάξας τη θεωρία των δύο άκρων ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, προσφάτως και ο Κυριάκος, εν αντιθέσει προς τον Κώστα Καραμανλή, που ως πρωθυπουργός δήλωνε ότι «η Ν.Δ. δεν συνεργάζεται με τα άκρα» απαντώντας έτσι στο πολιτικό φλερτ του Γιώργου Καρατζαφέρη.
Δεν θα υποστηρίξω ότι οι μαθητές που μετείχαν στις καταλήψεις για τη Μακεδονία είναι όλοι φασίστες, αφού είναι γνωστό ότι στις καταλήψεις συμμετέχουν μαθητές με πολλά και διαφορετικά κίνητρα. Θα έπρεπε, όμως, να τους ειπωθεί εξαρχής, κυρίως από τους καθηγητές τους, ότι μπορούν να κάνουν καταλήψεις σχολείων ακριβώς διότι στην πολύπαθη τούτη χώρα υπάρχει μια κανονική δημοκρατία, που πριν από το 1974 δεν υπήρξε. Θα έπρεπε να ειπωθεί στους μαθητές ότι το αγαθό αυτό κατακτήθηκε με θυσίες και αίμα, κόντρα στη φασιστική χούντα.
Ωστόσο, έχουν ελαφρυντικό τα παιδιά, διότι και η εγχώρια αντιπολίτευση απορρίπτει τη συμφωνία των Πρεσπών με επίθετα του τύπου «προδοτική», «κατάπτυστη» κ.λπ. Αυτά ακούν από τον Κυριάκο, αλλά και τη «σοσιαλίστρια» Φώφη. Ειδικότερα, η Ν.Δ. στο ζήτημα της Συμφωνίας των Πρεσπών έχει υιοθετήσει σαφώς αντιευρωπαϊκή στάση διαχωρίζοντας τη θέση της και από την ευρωπαϊκή πολιτική της οικογένεια, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.
Μια που γίνεται λόγος περί «προδοσίας», καλό θα ήταν να μάθουν τα παιδιά ότι ο πολέμιος της συμφωνίας Αντώνης Σαμαράς πρόδωσε, το 1993, τον τότε πρωθυπουργό της Ν.Δ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη με πρόσχημα το «Μακεδονικό».
Αν οι καθηγητές και οι εμφανιζόμενοι ως «διαφωτιστές» των μαθητών τούς δίδασκαν την πρόσφατη ελληνική ιστορία, θα μάθαιναν ότι μεγάλα νεολαιίστικα κινήματα σε αυτή τη χώρα αναπτύχθηκαν μετά τον Εμφύλιο για το Κυπριακό, το οποίο είχε αποτελέσει και έναν από τους κύριους άξονες για την ανάπτυξη του κινήματος ειρήνης τη δεκαετία του 1960, με πρωτεργάτη τον Γρηγόρη Λαμπράκη, που δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη από το φασιστικό παρακράτος, που είχε στελεχωθεί και από δωσίλογους της γερμανικής Κατοχής.
Είναι άραγε τυχαίο το ότι η Δεξιά και Ακροδεξιά δεν έχουν καλέσει ούτε μια φορά τους μαθητές και τον λαό να διαδηλώσουν υπέρ της επανένωσης του μαρτυρικού νησιού; Γιατί αποφεύγουν οι «υπερπατριώτες» να μιλήσουν για ειρηνικά και αλληλέγγυα Βαλκάνια, όπως ήταν όραμα του βάρδου της εθνικής μας ανεξαρτησίας Ρήγα Φεραίου; Ποια εθνική διαπαιδαγώγηση θέλουν για τη νέα γενιά της πατρίδας μας;
Σε τελευταία ανάλυση, ποια Μακεδονία υπερασπίζονται; Αν πρόκειται για την ελληνική Μακεδονία, που σίγουρα είναι ελληνική, ουδέν πρόβλημα με τα παιδιά και τους υποκινητές των καταλήψεών τους. Αναγνωρίζουν, όμως, και στους γείτονες το δικαίωμα να είναι πατριώτες; Αν όχι, κάποιος πρέπει να πει, ιδιαίτερα στη νέα γενιά, ότι ο αληθινός πατριωτισμός σέβεται και τον πατριωτισμό των άλλων.
Όσο για την ελληνική Μακεδονία, πότε την υπερασπίστηκε πραγματικά το αμαρτωλό εγχώριο κατεστημένο; Μήπως μετά τον Εμφύλιο, όταν τα παιδιά της μετανάστευαν στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά «στις φάμπρικες της Γερμανίας και του Βελγίου τις στοές», αλλά και στην Αυστραλία και την Αμερική;
Πότε το ίδιο κατεστημένο επιδίωξε την αναβάθμιση της Θεσσαλονίκης και την έξοδό της από το εθνικό περιθώριο στην κατεύθυνση ανάδειξής της σε οικονομική και πολιτιστική πρωτεύουσα των Βαλκανίων, όπως ήταν στη διάρκεια πολλών αιώνων;
Τελικά, μήπως θέλουν τη Θεσσαλονίκη -και κατ’ επέκταση τη Μακεδονία- «μεγάλη φτωχομάνα»;
* Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου