ΚΙ ΟΜΩΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ
Έτυχε να διαφωνήσουμε πάλι με τον φίλο μου τον Αντώνη – όχι τον Σαμαρά λέμε, ο Αντώνης που μιλάω εγώ είναι σοβαρός άνθρωπος. Το θέμα μας ήταν η φωτισμένη πρόταση του Πέτρου Δούκα για τη δημιουργία ταξιαρχιών εργασίας, δηλαδή εργαζομένων που θα εργάζονται χωρίς αμοιβή, όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό.
Εν πάση περιπτώσει, ο Αντώνης χαρακτήρισε την πρόταση του Δούκα περίπου ως αντιπερισπασμό με το επιχείρημα πάνω – κάτω ότι αυτά δε γίνονται. Η γνώμη μου είναι ότι γίνονται και πιθανόν να γίνουν πολύ σύντομα. Αφήνω στην άκρη το γεγονός ότι στο παρελθόν το εν λόγω εργασιακό μοντέλο έχει υπάρξει σε διάφορα καθεστώτα.