Η επιχείρηση συγκάλυψης των ευθυνών μέσω της θεωρίας της διεφθαρμένης χώρας. Πώς καλλιεργείται η κουλτούρα ατιμωρησίας και πώς πραγματικά πρέπει να μοιραστούν οι ευθύνες.
Ο αντίλογος του «μαζί τα φάγαμε»
Του Βασίλη Παζόπουλου*
Η φράση «μαζί τα φάγαμε» δεν είναι απλώς μια διαπιστωτική πρόταση. Υπονοεί μια διατακτική ερμηνεία: μην ψάχνεις να βρεις τους ενόχους της χρεοκοπίας, γιατί εσύ φταις.
Πρόκειται για την πιο επιτυχημένη αλλά και για την πιο ύπουλη φράση, που έγινε «σημαία» από τους εκπροσώπους του διεφθαρμένου συστήματος. Βρήκαν τη λύση μέσα από την ενοχοποίηση του συνόλου.
Όταν όλοι είναι ένοχοι, δεν είναι κανείς ένοχος. Η τέλεια απενεχοποίηση για όποιον έχει λερωμένη τη φωλιά του.