Μουσολινισμός με χαμηλά λιπαρά

Μουσολινισμός με χαμηλά λιπαρά

Θωμάς Τσαλαπάτης

Η επιμονή του Κασσελάκη στο δημοψήφισμα συμπυκνώνει και συνοψίζει τους όρους με τους οποίους αντιλαμβάνεται την πολιτική.

Η δημόσια παρουσία του Στέφανου Κασσελάκη τις τελευταίες ημέρες μπορεί να περιγραφεί ως μία από τις χυδαιότερες πολιτικές καταθέσεις που έχουν καταγραφεί από τη μεταπολίτευση και μετά στο πλαίσιο του ελληνικού δημοκρατικού τόξου (αν υποθέσουμε πως ο συγκεκριμένος ανήκει σε αυτό). Σε επίπεδο ρητορικό, αισθητικό, αλλά κυρίως σε επίπεδο ουσίας. Είναι αυτός ο μοναδικός συνδυασμός χαμογελαστού αυταρχισμού και αυτοσχεδιαστικής άγνοιας που φέρνει ως αποτέλεσμα ένα σύνολο πρωτόγνωρο στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Αμερικανοποίηση και πολιτικό θέαμα

Αμερικανοποίηση και πολιτικό θέαμα

Νίκος Δεμερτζής

Για το «φαινόµενο Στέφανος Κασσελάκης» και τα εσωτερικά της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχουν ειπωθεί και γραφεί πολλά παντού. Οι διάφορες συζητήσεις μάλιστα, κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δημιουργούν ένα παράγωγο φαινόμενο αυτοεκπληρούμενης προφητείας: καθώς ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. θεωρείται πως δεν έχει θέσεις, αντί η δημόσια συζήτηση να αφορά προτάσεις για την αντιμετώπιση των πολυ-κρίσεων, επί των οποίων θα όφειλε ο ίδιος να τοποθετηθεί, περιστρέφεται αντιπαραγωγικά γύρω από την εκ μέρους του έλλειψη θέσεων. Οπότε από το κενό παράγεται κενό, με το οποίο τροφοδοτείται το πολιτικό θέαμα· η εικόνα υπερτερεί των ζητημάτων.