Στα πλαίσια της ευρωπαϊκής περιοδείας του ο Raul Godoy, εκπρόσωπος των εργατών του κατειλημμένου εργοστασίου της ΖΑΝΟΝ στην Αργεντινή, επισκέπτεται τη Θεσσαλονίκη και τους εργαζόμενους της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής. Σε μια πολυαναμενόμενη και ενδιαφέρουσα εκδήλωση οι εργάτες από τα αυτοδιευθυνόμενα εργοστασιακά παραδείγματα θα κουβεντιάσουν και θα ανταλλάξουν εμπειρίες που θα ακουμπήσουν θεματικές από τις καταλήψεις των εργοστασίων και άλλων επιχειρήσεων, μέχρι και τα αντίστοιχα κινήματα που στηρίζουν τον κοινό αγώνα ενάντια στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Την Παρασκευή 24 Μάη, στη μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων του ΕΚΘ (Ολύμπου και Αριστοτέλους) στις 18.30.
Στο left.gr και τον Άγγελο Καλοδούκα μιλούν η Μαρία Κανελλοπούλου, μέλος της Πρωτοβουλίας για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα (Save Greek Water), ο Τάσος Χοβαρδάς, μέλος της γραμματείας του Συντονιστικού SOSτε το Νερό και η Ερμιόνη Φρεζούλη, συντονίστρια περιβαλλοντικής πολιτικής του Δικτύου Μεσόγειος SOS.
Οι κάτοικοι της Καλαμαριάς και της Θεσσαλονίκης δηλώνουμε
κατηγορηματικά ότι θα αντιταχθούμε με όλες μας τις δυνάμεις και δεν θα
επιτρέψουμε την ιδιωτικοποίηση και εκποίηση της μαρίνας της Αρετσούς. Η
μαρίνα της Αρετσούς και οι δημόσιοι χώροι, δεν μπορούν να είναι έρμαιο
των πολιτικών και επιχειρηματικών παιχνιδιών της συγκυβέρνησης και των
εργολάβων φίλων της. Ο στόχος τους είναι ξεκάθαρος, η μαρίνα της
Αρετσούς, όπως και δεκάδες ακόμα μαρίνες σε όλη την χώρα, να υπαχθεί στο
περίφημο ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου),
ώστε να υπάρχει η δυνατότητα ξεπουλήματός της. Μπροστά σε αυτό το
ενδεχόμενο δεν μπορούσαμε να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια.
Οι εργάτες της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής πετούν το γάντι στο χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα και καλούν όλους τους εργάτες να αναλάβουν τη παραγωγική διαδικασία στα χέρια τους. Οι ίδιοι τολμούν να κάνουν την αρχή παίρνοντας στις 12 Φλεβάρη το εργοστάσιο στα χέρια τους με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας και συνδικαλισμού βάσης. 
Δεν πέρασε πολύς καιρός από τις τελευταίες «θριαμβολογίες» του Πρωθυπουργού. Ήταν λίγο πριν τα Χριστούγεννα όταν δήλωσε, για ακόμη μια φορά, ότι η χώρα «σώθηκε» από την οικονομική καταστροφή, ότι το μόνο που μένει για να ξεπεράσουμε οριστικά την οικονομική κρίση είναι «η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων» που μόλις είχαν ψηφιστεί, έτσι ώστε οι τράπεζες να «εξασφαλίσουν ρευστότητα και να μπορούν να δίνουν και πάλι δάνεια στα νοικοκυριά!». Προφανώς ο πρωθυπουργός δεν έχει, ακόμη, καταλάβει τι συμβαίνει στη χώρα και συνεχίζει να εκφράζεται με λόγια γεμάτα κυνικότητα. Μας λέει δηλαδή ότι για να ξεπεραστεί η κρίση πρέπει οι αποδοχές των συνταξιούχων να περικοπούν κι άλλο, οι μισθοί να πέσουν στα 400 ευρώ, οι φοροαπαλλαγές να καταργηθούν συγχρόνως με την αύξηση των φόρων και της τιμής του πετρελαίου και του ρεύματος, η ανεργία να συνεχίσει τον καλπασμό της, το βιοτικό επίπεδο την ελεύθερη πτώση του.
Το
2013 βρίσκει το αντιφασιστικό κίνημα στη β. Ελλάδα να έχει ήδη θέσει
τις πρώτες βάσεις για να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο του φασισμού και την
άνοδο της Χρυσής Αυγής. Όμως, δεν πρέπει να εφησυχάζουμε ούτε μια στιγμή
και να αναγνωρίσουμε ότι έχουμε πολλούς αντιφασιστικούς αγώνες μπροστά
μας.
Η
εορταστική περίοδος αποτελεί παρελθόν. Πάνω στους σωρούς των κοινωνικών
ερειπίων που έχει προκαλέσει η άγρια νεοφιλελεύθερη πολιτική των
μνημονίων, η ιδιωτική πρωτοβουλία βρήκε το καλύτερο ντεκόρ για να
κλαψουρίσει φιλάνθρωπα και να εξακολουθήσει να θησαυρίζει ανενόχλητη. Η
πλέον επιτυχημένη …Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα των τελευταίων
ετών έγινε την Κυριακή 23 Δεκεμβρίου στο Σύνταγμα, όπου ένωσαν τις
δυνάμεις τους ο δήμος Αθηναίων και ο τηλεοπτικός σταθμός Μέγκα.
Αδυνατεί βεβαίως να ξεχωρίσει κανείς αν η σύμπραξη αυτή ήταν σύμπραξη
δύο ιδιωτικών ή δύο …δημοσίων τομέων, αλλά ας δώσει ο καθένας όποια
ερμηνεία επιθυμεί.
Στην ψυχική υγεία, πολλοί εργαζόμενοι
είναι απλήρωτοι εδώ και έξι μήνες. Τι πιο αναμενόμενο, εν μέσω κρίσης;
Ωστόσο, η κρίση στην ψυχική υγεία έχει αρχίσει από το 2005. Πώς συνέβη
αυτό;| Τώρα όλοι γνωρίζουμε |
| Tου Νικου Γ. Ξυδακη |
 |
Και μας λένε να καταλάβουμε τους φονιάδες. Και μας λένε να εξισώσουμε τους νεκρούς, όλοι οι νεκροί είναι ίδιοι και οι νεκροί δεδικαίωνται. Κι επειδή δεδικαίωνται οι νεκροί, κι επειδή άπαξ και ένας άνθρωπος βρεθεί κάτω από το χώμα, αυτό τάχα εξισώνει και τους δολοφόνους και βάζει ίσες αποστάσεις στις εκτιμήσεις και τις αντιδράσεις.
