Εν όψει της διεξαγωγής του 18ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ (Αθήνα, 1-4/7/17)
Το μέλλον διαρκεί πολύ!
Του Τριαντάφυλλου Τρανού*
Για τις πολιτικές ρίζες της σημερινής κρίσης του συνδικάτου των εκπαιδευτικών και το συνδικαλισμό της ευθύνης.
Η πρώτη προτεραιότητα για την παιδεία σήμερα είναι η ενίσχυση της δημοκρατίας μέσα στο σχολείο.
Όποιος εννοεί να ασκήσει αριστερή εκπαιδευτική πολιτική πρέπει να μάθει να τηρεί αταλάντευτα αρχές ουσιαστικής συνδιαμόρφωσης του σχεδιασμού του με την κοινωνία. Πρέπει να συζητήσει απροκατάληπτα και με ειλικρίνεια και με τους εκπρόσωπους της κοινωνίας αλλά κυρίως με τα συνδικάτα. Αμέσως μετά έρχεται η κοινή προσπάθεια για την ανάσχεση της ραγδαίας μείωσης του μαθητικού πληθυσμού. Ο αριθμός των παιδιών που πηγαίνουν σήμερα στο σχολείο σε σχέση με τη προηγούμενη δεκαετία μειώνεται. Αυτή η μείωση και η συσσωρευμένη και αλληλοτροφοδοτούμενη απόγνωση των παιδιών και των γονιών τους, ιδιαίτερα των πιο φτωχών και η συνακόλουθη καταπιεσμένη φανερή και αθέατη βία που παράγει o αποκλεισμός από την μόρφωση, είναι τα πιο απειλητικά από τα ορατά συμπτώματα της κρίσης στην εκπαίδευση.