Η γενιά του «ουάου»

ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ 

Η γενιά του «ουάου»

 

ΒΟΥΛΑ ΚΕΧΑΓΙΑ

Αποσβολωµένη παρακολουθούσα προχθές τα δελτία ειδήσεων. Ολα είχαν ιεραρχήσει ψηλά – και σωστά – τις ταραχές στην Αίγυπτο µε την εκατόµβη νεκρών, τις οδοµαχίες και την επανάστασηενός καταπιεσµένου λαού. Ενα κανάλι έβγαλε και την ελληνική πλευρά του θέµατος: «Οι Ελληνες που έζησαν την κόλαση»κ.λπ. υπερβολικά. Και ξαφνικά, άκουσα νεαρόπου µόλις είχε επιστρέψει από το Κάιρο να λέει µια ασύλληπτη φράση: «Φοβερό! Πυραµίδες και πόλεµος µαζί». Μόνο «ουάου» δεν πρόσθεσε...

Νόµιζα ότι δεν άκουσα καλά. Αλλά µου το είπαν και άλλοι που επίσης το παρακολούθησαν και επίσης τους σηκώθηκε η τρίχα κάγκελο. Είναι δυνατόν κάποιοι ναδιψούν για δράση – έστω και σφαγή στους δρόµους – για να ικανοποιήσουν την ακόρεστη διεστραµµένη τους αντίληψη για τα πράγµατα; 

Γι’ αυτούς, η λαϊκή οργή και οι εκατοντάδες πληγωµένοι και σκοτωµένοι στους δρόµους του Καΐρου είναι απλώς ένα θέαµα, ακόµη µία τουριστική attraction που δένει αρµονικά µε τα εκπληκτικά πολιτιστικά µνηµεία χιλιετιών.

Νοµίζω παλαιότερα υπήρχαν κάποιες ακόµη πιο extreme τουριστικές διαδροµές διεστραµµένων που πήγαιναν για ανθρώπινο σαφάρι. Φαίνεται πως, σε λίγο, τα τουριστικά γραφεία θα διοργανώνουν εκδροµές σε περιοχές πολέµων για να βλέπουν οι «τουρίστες» πόσο ψυχαγωγικό είναι να µακελεύονται άνθρωποι στους δρόµους.
 

Είναι η γενιά που µεγάλωσε σε έναν εικονικόκόσµο. Με video games που ικανοποιούν φονικά ένστικτα. Που σκοτώνεις για να γίνεις «καλύτερος» παίκτης. Οπου εθίζεσαι στις δολοφονίες γιατί η αφαίρεση «ανθρώπινης» ζωής είναι ακόµη ένα bonus στο game.
Γενιά που έχει µεγαλώσει µε τηλεσκουπίδια reality και βλέπει την πραγµατική ζωή σαν προέκτασή της.

Μια γενιά που η real life είναι «ουάου» και «φανταστική», όπως στη µίζερη οθόνη του pc της.

Μια γενιά που η µόνη επαφή της µε την ύπαιθρο είναι όταν παίζουν Farmville και Farmerama.

Μια γενιά που προτιµά να κάνει chat µε διαδικτυακούς φίλους παρά να πίνει ένα κρασί µαζί τους.

Που αρκείται να κάνει poke στο facebook αντί να φλερτάρει.

Που παίζει το ψυχροπολεµικό call of duty στο Playstation, όπου πρέπει να σκοτώσει τον Φιντέλ Κάστρο, αντί να ταξιδέψει στα χρώµατα και στις µουσικές τηςΚούβας.

Μια γενιά τουριστών της ζωής.

«Σε τι κόσµο φέραµε τα παιδιά µας» που θα ‘λεγε και ο συνάδελφος...

 http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artID=4615995#