Καυτό φθινόπωρο

Καυτό φθινόπωρο

Καμία άλλη κυβέρνηση στην πρόσφατη ιστορία δεν περίμενε με τέτοια αδημονία τα μπάνια του λαού. Η άνοδος της θερμοκρασίας και η μαζική φυγή των παραθεριστών, έστω για λιγότερες μέρες και σε φθηνότερους προορισμούς, είναι η μοναδική βαλβίδα εκτόνωσης της σωρευμένης κοινωνικής έντασης.

Της Αγγελικής Σπανού

Στο Μέγαρο Μαξίμου παίρνουν βαθιές ανάσες βλέποντας ότι η πλατεία έχει αδειάσει και αισιοδοξούν ότι το φθινόπωρο οι «αγανακτισμένοι» δεν θα επιστρέψουν δριμύτεροι. Είναι βάσιμη αυτή η προσδοκία; Μάλλον όχι.
Αντίθετα υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι μαζί με τα πρωτοβρόχια θα ξεσπάσει κοινωνική αναταραχή χωρίς προηγούμενο λόγω της αδυναμίας πλήθους πολιτών να ανταποκριθούν στις έκτακτες φορολογικές υποχρεώσεις εξαιτίας της αύξησης της ανεργίας και της εργασιακής ανασφάλειας, της μείωσης των εισοδημάτων και της βαθιάς ύφεσης στην αγορά.

 

Οι ανησυχούντες εκφράζουν φόβους ότι η «πλατεία» θα ενωθεί με τα αμφιθέατρα, ότι δηλαδή στο παιχνίδι θα μπουν και οι φοιτητές με αφορμή την επιχειρούμενη μεταρρύθμιση στην ανώτατη παιδεία, και εκτιμούν ότι θα επιστρέψουμε σε μέρες του άρθρου 16, με ακόμη μεγαλύτερη δυναμική στις αντιδράσεις, μέσα από έναν εκρηκτικό συνδυασμό οικονομικής κρίσης και αναστάτωσης στα πανεπιστήμια.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ότι το ΠΑΣΟΚ χάνει διαρκώς ερείσματα στην κοινωνική του βάση, ενώ η προσπάθεια οι προπηλακισμοί βουλευτών να αποδοθούν στον ΣΥΡΙΖΑ δεν πιάνει τόπο, καθώς οι βουλευτές που αποδοκιμάζονται αναγνωρίζουν μεταξύ εκείνων που τους γιουχάρουν και δικούς τους πρώην ψηφοφόρους. Η προσπάθεια που έκανε η κυβέρνηση να ανεβάσει αυτό το θέμα ως προνομιακό στην πολιτική ατζέντα ναυάγησε λόγω της άρνησης σύσσωμης της αντιπολίτευσης να συμμετάσχει σε διακομματική επιτροπή που θα συζητούσε το φαινόμενο της πολιτικής βίας.

Το πρόβλημα που δεν θέλει να βλέπει το Μέγαρο Μαξίμου είναι ότι υπάρχει οργή εναντίον της ακολουθούμενης πολιτικής σε όλο και μεγαλύτερα στρώματα του πληθυσμού, ενώ η οικονομική δυσπραγία συνθέτει εκρηκτικό μείγμα μαζί με την διάχυτη αίσθηση αδικίας και ανισότητας.

Ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος σωστά έχει καταλάβει ότι επείγει η παραγωγή συγκεκριμένων αποτελεσμάτων στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, γιατί διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος δημιουργίας κινήματος φορολογικής ανυπακοής από έντιμους φορολογούμενους που δεν θα είναι σε θέση να πληρώσουν ή που δεν ανέχονται να είναι οι μόνοι που πληρώνουν για το ελληνικό χρέος.

Αλλωστε και η τρόικα πιέζει προς την κατεύθυνση της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης, αν και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι υπάρχει η δυνατότητα πλήρους ανόρθωσης των φοροεισπρακτικών μηχανισμών άμεσα και η βούληση να γίνει ό,τι είναι δυνατόν για να σηκώσουν τα βάρη οι έχοντες.

Ο κ. Βενιζέλος βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα εγχείρημα φύσει αδύνατο: Πρέπει να πείσει τους εταίρους ότι το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα θα εφαρμοστεί χωρίς παρεκκλίσεις και καθυστερήσεις, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να πείσει την κοινωνία ότι αυτό το πρόγραμμα πρέπει να εφαρμοστεί για να αντιμετωπιστεί η κρίση. Τα χρονοδιαγράμματα του μεσοπρόθεσμου είναι τόσο ασφυκτικά που είναι σχεδόν αδύνατη η τήρησή τους, ενώ το περιεχόμενό του είναι τόσο σκληρό για τη μεσαία τάξη, ώστε γίνεται αδύνατη η ανεύρεση κοινωνικής συναίνεσης στην εφαρμογή του.

Συνεπώς, ούτε οι εταίροι θα είναι ευχαριστημένοι με τις κυβερνητικές επιδόσεις ούτε οι πολίτες. Μάλιστα, όσο περισσότερο θα ικανοποιούνται οι εταίροι επειδή η κυβέρνηση τρέχει, τόσο περισσότερο θα δυσαρεστούνται οι πολίτες για την πρόοδο μιας πολιτικής, την οποία απορρίπτουν.

Η ΝΔ δεν διευκολύνει την κυβέρνηση στην προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων (όπως είναι η μείωση των δημόσιων δαπανών, η πλήρης απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, η κατάργηση προνομίων στα ρετιρέ των ΔΕΚΟ) και επιμένει σε μια αντιμνημονιακή ρητορεία που διεγείρει τα αντιευρωπαϊκά ανακλαστικά μιας κοινής γνώμης ζαλισμένης από όλα όσα συμβαίνουν μετά την υπαγωγή της χώρας στον μηχανισμό στήριξης.

Ο σχεδιασμός του Μεγάρου Μαξίμου προβλέπει ότι η δεύτερη δανειακή σύμβαση θα ψηφιστεί με απλή πλειοψηφία, ώστε να μην ανοίξει ο δρόμος για πρόωρες εκλογές λόγω του «όχι» της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Προβλέπει επίσης τη διενέργεια δημοψηφίσματος για θέματα που άπτονται της λειτουργίας του πολιτικού συστήματος (αριθμός βουλευτών, εκλογικός νόμος, βουλευτικά προνόμια κ.ά.), ώστε να δοθεί η δυνατότητα ελεύθερης λαϊκής έκφρασης και να ησυχάσουν τα υπόγεια ρεύματα που κινούνται στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας.

Ως τότε, με βάση τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, θα έχουν προωθηθεί πολλές νομοθετικές πρωτοβουλίες που αφορούν την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, ώστε τον Σεπτέμβριο οι εταίροι να ανακοινώσουν συμφωνία για τον επόμενο ελληνικό δανεισμό, να απελευθερώσουν αναπτυξιακή βοήθεια και να δώσουν ένα θετικό μήνυμα στο εσωτερικό, μεταδίδοντας τη βεβαιότητα ότι η ελληνική οικονομία δεν κινδυνεύει με βύθιση.

Πολλές προσδοκίες επενδύονται στην εκταμίευση κοινοτικών κονδυλίων χωρίς εθνική συμμετοχή (προγράμματα ΕΣΠΑ), ενώ γίνονται προσπάθειες στο παρασκήνιο για προσέλκυση ξένων επενδύσεων, χωρίς κανένα ορατό αποτέλεσμα για την ώρα.

Κυρίαρχη εκτίμηση στο Μέγαρο Μαξίμου είναι, σύμφωνα με πολλές ενδείξεις, ότι ο πρωθυπουργός μπορεί τον Σεπτέμβριο από το βήμα της ΔΕΘ να αναγγείλει επανεκκίνηση, παρουσιάζοντας το ευρωπαϊκό πρόγραμμα για τη νέα οικονομική στήριξη και την κοινοτική αναπτυξιακή βοήθεια. Μέχρι στιγμής, πάντως, το περιβάλλον του πρωθυπουργού δεν έχει δικαιωθεί στις εκτιμήσεις και τις προβλέψεις του, ενώ δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι μετά τα μπάνια του λαού οι πολίτες θα βρίσκονται σε αναμονή των πρωθυπουργικών εξαγγελιών και όχι στις πλατείες.

 http://www.makthes.gr/news/politics/76910/