Στο συνέδριο που οργάνωσε ο «Economist» την προηγούμενη εβδομάδα, ο
εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Αθήνα κ. Τράα εξήγησε ότι, πριν από την
εκταμίευση κάθε δόσης, χρειάζεται οπωσδήποτε ένα «δράμα» για να
ξεπεραστούν οι καθυστερήσεις στην εφαρμογή όσων έχουν συμφωνηθεί μεταξύ
των ξένων δανειστών και της ελληνικής κυβέρνησης. Το σενάριο του
δράματος είναι γνωστό: αν η κυβέρνηση δεν επιβάλλει και οι πολίτες δεν
δεχτούν τα νέα μέτρα, η τρόικα δεν θα δώσει το πράσινο φως για την
εκταμίευση της δόσης και η κυβέρνηση δεν θα έχει να πληρώσει μισθούς και
συντάξεις.
Επειδή η ίδια ιστορία είχε αρχίσει να επαναλαμβάνεται μονότονα, οι
σκηνοθέτες του θεάματος έβαλαν τελευταία σάλτσα στην πλοκή: τα νέα
επεισόδια είχαν ως αποτέλεσμα την αποχώρηση απ’ την Αθήνα των εκπροσώπων
της τρόικας, τηλεδιασκέψεις που έγιναν καθημερινό σίριαλ και, τέλος, το
ταξίδι του Βενιζέλου στην Ουάσινγκτον, προκειμένου να πεισθούν Γερμανοί
και ΔΝΤ να βάλουν το χέρι στην τσέπη, αφού η ελληνική κυβέρνηση
πράγματι εννοεί τα όσα λέει και θα τα εφαρμόσει.
Ότι η τρόικα έχει απηυδήσει με τους εγχώριους κουτοπόνηρους
Μαυρογιαλούρους κι ότι οι τελευταίοι δυσανασχετούν, λόγω πολιτικού
κόστους, με τις πιέσεις της τρόικας είναι γεγονός. Όμως, δεν υπήρχε
περίπτωση οι ξένοι δανειστές να μας αφήσουν να χρεοκοπήσουμε στις αρχές
Οκτώβρη για δυο λόγους: τόσο γιατί οι ευρωπαϊκές, και ιδίως οι γαλλικές,
τράπεζες, δεν είναι προετοιμασμένες για ένα τέτοιο ενδεχόμενο όσο και
επειδή δεν έχει κατασκευαστεί η καραντίνα, ώστε να αποφευχθεί η
επιμόλυνση άλλων χωρών από τον Έλληνα ασθενή.
Όλα δείχνουν ότι η γερμανική πλευρά καταστρώνει, αν δεν έχει
καταλήξει κιόλας, ένα plan Β που θα επιτρέψει τη συντεταγμένη χρεοκοπία
της Ελλάδας με τη μορφή του γενναίου κουρέματος του χρέους, χωρίς όμως
να καταστραφεί η ευρωζώνη: το σχέδιο προβλέπει την παραμονή της
μπατιριμένης χώρας στο ευρώ και μέτρα για την προστασία των τραπεζών και
των ασφαλιστικών ταμείων, συμπεριλαμβανομένων των ελληνικών, από την
υποτίμηση των ελληνικών ομολόγων που έχουν στην κατοχή τους.
Η ελληνική περίπτωση θεωρείται, τελεσίδικα πλέον, βαρέλι δίχως πάτο.
Όπως αναλύθηκε στο προηγούμενο τεύχος, η καταστροφική, κλασική συνταγή
ΔΝΤ προκαλεί στην Ελλάδα τον φαύλο κύκλο ύφεση – περισσότερα μέτρα
λιτότητας - μεγαλύτερη ύφεση, με την όλη κατάσταση να επιδεινώνεται
σοβαρά από την ανικανότητα της ελληνικής πλευράς: αντί να
διαπραγματευτεί εκεί που πρέπει, λέει σε όλα yes και στη συνέχεια κάνει
ζαβολιές στην εφαρμογή των μέτρων, για ν’ αποφύγει την κατακραυγή στο
εσωτερικό.
Αυτό με τη σειρά του εξοργίζει την τρόικα κι αδυνατίζει ακόμη
περισσότερο την ήδη δεινή διαπραγματευτική θέση της ελληνικής
κυβέρνησης, που ούτε θέλει ούτε μπορεί να πάρει μέτρα τα οποία θα
περιόριζαν τη ζημιά, όπως η μείωση της κρατικής σπατάλης (και όχι της
κρατικής πρόνοιας) ή η αξιοποίηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Επειδή
είναι ανίκανοι να κόψουν τις μαϊμού αναπηρικές συντάξεις ή να πειράξουν τις
συντάξεις των ανύπαντρων θυγατέρων στρατιωτικών, κόβουν τις συντάξεις
ανθρώπων που δούλευαν για 40 χρόνια.
Όταν η οικονομία ξεχαρβαλωθεί πλήρως και το plan B ολοκληρωθεί, η
χώρα θα χρεοκοπήσει και επισήμως. Πόσα δράματα για την καταβολή ή μη των
δόσεων, όπως αυτό της προηγούμενης εβδομάδας, θα ζήσουμε, άραγε, μέχρι
τότε; Αν κρίνει κανείς από τη ραγδαία επιδείνωση του πολιτικού και
κοινωνικού κλίματος, μάλλον λίγα, παρά πολλά. Αυτό που δεν έχει
καταλάβει η τρόικα είναι ότι, με τα απεχθή μέτρα που κάθε τόσο
επιβάλλει, η πολιτική και οικονομική χρεοκοπία μπορεί να επέλθει
ξαφνικά. Χωρίς να έχουν προλάβει όλα να οργανωθούν με τη φημισμένη
γερμανική συνέπεια και μεθοδικότητα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου