Πάνε οι καιροί που οι ποιητές χλευάζονταν σαν «λαπάδες» από τον
υπουργό (Πολιτισμού παρακαλώ) κ. Κούβελα. Δεν έχουμε πια λόγο να
παραπονιόμαστε για το χαμηλό επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Γιατί
και ο Καβάφης είναι εδώ και οι Μπιτλς, χάρη στην ευαισθησία του οιονεί
πρωθυπουργεύοντος κ. Καρατζαφέρη, αλλά και ο Δάντης, αφού ο κ.
Κεφαλογιάννης, ίσως για να εικονογραφήσει την πολιτική συντεχνία στην
οποία εκ κληρονομίας μετέχει, θυμήθηκε τους στίχους της «Θείας Κωμωδίας»
για το «τσούρμο των τιποτένιων που τους αποστρέφεται ακόμα κι ο Θεός».
Κι αν προσθέσουμε τις συνεχείς αναφορές στην αρχαιότητα, τα
καρατζαφέρεια αρχαία ρητά (αδωνικής πιθανόν υπαγορεύσεως), που
αποσβολώνουν τον πρόεδρο, τους ρεπόρτερ και τους φιλολόγους, τον ασκό
του Αιόλου που όλο γεμάτος πάει κι όλο άδειος έρχεται, το «ιδού η Ρόδος»
(ιδού και τα κορόιδα) και το «βάθος του τούνελ» (πρόκειται βεβαίως για
το διάσημο πλατωνικό σπήλαιο συνδυασμένο με τη σπηλιά του Νταβέλη),
έχουμε το δικαίωμα να καμαρώνουμε για τη λογιοσύνη μας.
Μολαταύτα,
όπως ήδη κατάλαβαν ορισμένα προσεκτικά αυτιά (με αποτέλεσμα το
ιντερνετικό γιούχα), ο κ. Καρατζαφέρης δεν είπε «ο αρνηθείς δεν
μετανιώνει», όπως από ημιεγγραμματοσύνη προφανώς έγραψε ο Αλεξανδρινός,
αλλά «ο αρνητής». Λογικό είναι. Ο καθείς ώς εκεί που φτάνει το πάπλωμά
του, για να μην εκτίθεται. Αλλά ο Λαόαρχος είναι επεκτατικός. Παίζει και
μας εμπαίζει. Και τον τρώει κάθε πρωί η αγωνία να βρει μια σπουδαιοφανή
ατάκα, ένα σλόγκαν που τάχα συνοψίζει βαθυστόχαστες αναλύσεις ή έναν
δήθεν σιβυλλικό χρησμό για να τον πετάξει κατάμουτρα στην κοινωνία, σαν
αυτοερμηνευόμενος Μέγας Ιερέας, πεπεισμένος ότι απευθύνεται σε νηπίους
και μωρούς.
Πώς να μη ζαλιστεί λοιπόν από πρόβα σε πρόβα και από
πόζα σε πόζα μπροστά στον καθρέφτη της σεμνότητας, ώσπου να πετύχει ένα
προσωπείο φτιαγμένο από αυτοθαυμασμό και θεατρινισμό, από τυχοδιωκτισμό
και ελληνοκαπηλική ρηχότητα; Και πώς να μην πιστέψει ότι η εξοχότης του
και ουδείς άλλος είναι ο Απαραίτητος και Μόνος και Μεγάλος για τον οποίο
έγραψε ο Καβάφης; Στο κάτω κάτω σε ποιου άλλου την κεφαλή στάθηκε δύο
φορές η περιστερά, για να δείξει τίς ο Εκλεκτός;
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου