Οικειοθελώς ανασφάλιστοι

Οικειοθελώς ανασφάλιστοι

 

Λώρη Κέζα 

 

Μια ακόμη επιτυχία της ελληνικής κοινωνίας: ένας στους τρεις εργαζόμενους είναι ανασφάλιστος. Φταίει το κράτος, φταίει το ΙΚΑ, φταίει και ο πολίτης που όχι μόνο το ανέχεται αλλά το υπερασπίζεται κιόλας. Από τότε που προέκυψαν οι σκλάβοι της νέας εποχής και κάθε σπιτικό απέκτησε μπάτλερ, γκουβερνάντα, κηπουρό, σεφ άρχισαν να υποχωρούν τα αισθήματα αλληλεγγύης.

Γιατί όποιος στο σπίτι έχει «γυναίκα» (όπως γενικώς αποκαλούνται οι εργαζόμενες στις οικιακές υπηρεσίες) παθαίνει ίλιγγο στην ιδέα του επιδόματος αδείας. «Θα πάει να κάνει τα μπάνια της και θα την πληρώνω από πάνω». Δεν συζητούμε την περίπτωση αναπαραγωγής. «Πήγε και γκαστρώθηκε πάνω στο χρόνο».

 

Το αυτό ισχύει για όσους κλαδεύουν τις ελιές των κτηματιών, δουλεύουν μεροκάματο στην οικοδομή ή περιμένουν να ζεστάνει ο καιρός να δουλέψουν στα ξενοδοχεία. Για να μην κοροϊδευόμαστε: πολύς κόσμος βολεύτηκε από την αδράνεια του ΙΚΑ, που μεταξύ μας, όποιο κουδούνι κι αν χτυπούσε, όλο και κάποια παρανομία θα έβρισκε_ έστω ένα τετράωρο την εβδομάδα για το σφουγγάρισμα ή κάποιο ιδιαίτερο μάθημα. Σε κάθε σπίτι μπορεί να ευρεθεί κάποιος που απέφυγε τις εισφορές ή που προτίμησε να πάρει τα λεφτά στο χέρι.

 Καθώς δεν συνηθίζονται οι έφοδοι στα σπίτια, τα μποστάνια και τους ροδώνες, μπορούμε να αρκεστούμε σε όσα προκύπτουν από τους ελέγχους σε επιχειρήσεις. Η Ειδική Υπηρεσία Ελέγχων Ασφάλισης ΙΚΑ-ΕΤΑΜ πηγαίνει εκεί όπου υπάρχουν μητρώα. Μπορεί να διαβεβαιώσει ότι οι μισές από τις επιχειρήσεις που ελέγχθηκαν το 2011 απασχολούσαν ανασφάλιστους.

Υπάρχει αντίλογος: όλο και κάποιος ξεφεύγει όταν κάποιος απασχολεί πολλούς εργαζόμενους. Επί παραδείγματι σε ένα ξενοδοχείο με εκατοντάδες άτομα προσωπικού, ίσως από ανθρώπινο λάθος να μείνει ανασφάλιστος ο δάσκαλος του θαλάσσιου σκι. Οπότε ας μιλήσουμε με νούμερα.

Το 30% των εργαζόμενων το 2011 δεν πληρώθηκε ένσημα. Μεγάλη διαφορά σε σχέση με το 2010 όταν οι ανασφάλιστοι ήταν το 25%. Εδώ θα πεταχτούν κάποιοι και θα πουν ότι πρόκειται για μετανάστες που δεν έχουν τα χαρτιά τους. Εσφαλμένη η εντύπωση: από τους 20.567 ανασφάλιστους που βρέθηκαν (στο δείγμα της έρευνας) οι 8.225 είναι αλλοδαποί και οι 12.342 ντόπιοι.   

 Δεν θα δικαιολογήσουμε κανέναν εργοδότη για την αμέλεια παρά το γεγονός ότι είναι υπερβολικά δαπανηρή η συνέπεια στους νόμους. Μπορούμε όμως να κατανοήσουμε γιατί δεν έχει γίνει καμία εργατική εξέγερση από τη δυσαρμονία.

Η ασφάλιση δεν παρέχει καμία μεγάλη ασφάλεια. Πέρα από τη μακρινή και αμφίβολη σύνταξη για όλα τα υπόλοιπα ο ασφαλισμένος πρέπει να υποφέρει. Στις ουρές, στην άρνηση, στην αδράνεια ή εξαιτίας του γελοίου ύψους αποζημιώσεων. Ως εναλλακτική έχει να πληρώσει ιδιώτη και να μην χάνει το χρόνο του. Σε όποιον περισσεύει το πενηντάρικο, το εικοσάρικο, θα πάει απευθείας, χωρίς δεύτερη σκέψη. Το ίδιο ισχύει και για τους ελεύθερους επαγγελματίες που πληρώνουν από μόνοι τους την ασφάλιση.

Δίνουν κατά μέσο όρο 6.000 ευρώ ετησίως στο ταμείο τους χωρίς να παίρνουν πίσω πολλές παροχές. Το δημόσιο σύστημα υγείας δημιουργεί διαρκώς ευκαιρίες για να τους κατευθύνει στον ιδιωτικό τομέα. Εν ολίγοις τα ίδια τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν απαξιώσει τις υπηρεσίες τους στη συλλογική συνείδηση. Οι εισφορές στο ΙΚΑ, στον ΟΑΕΕ θεωρούνται πεταμένα λεφτά: όποιος μπορεί τις αποφεύγει άνευ ενοχών.

 http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=441326