Κυβέρνηση 50 ημερών ηλικίας 2,5 ετών!

Κυβέρνηση 50 ημερών ηλικίας 2,5 ετών! 

 

Η ελληνική κυβέρνηση δέχεται παθητικά τις επιταγές της τρόικας με το επιχείρημα πως “έτσι έχουν τα πράγματα”, “αυτοί είναι οι δυνατοί” και εμείς πρέπει να ακολουθήσουμε τον δρόμο που μας δείχνουν, απλά διαιωνίζει την κυριαρχία των πολιτικών λιτότητας στην Ευρώπη που ουσιαστικά μας οδηγούν στη διάλυση της Ε.Ε.

Των Γιώργου Μπαλάφα, Κώστα Ζαχαριάδη*

Οι εκλογές της 17^ης Ιουνίου αδιαμφισβήτητα έφεραν μεγάλες ανακατατάξεις στη διάταξη του πολιτικού προσωπικού της χώρας και στην κατάταξη των πολιτικών δυνάμεων. Είναι εμφανές από τον δημόσιο διάλογο και τις ανακοινώσεις ότι δεν άλλαξε ή καλύτερα δεν υπάρχει η πρόθεση να αλλάξει η ασκούμενη πολιτική. Είναι πρωτοτυπία ότι μια κυβέρνηση 50 ημερών με πάρα πολλά νέα πρόσωπα να έχει γεράσει τόσο γρήγορα. Ο λόγος είναι προφανής... οι κυβερνήσεις αλλάζουν, τα μνημόνια και η λογική τους (ασφυκτική, σκληρή μονόπλευρη λιτότητα) παραμένουν.

Ξέχασαν τα ΑΑΑ

Η προεκλογική ατζέντα της «Αναδιαπραγμάτευσης (Σαμαράς), Αναθεώρησης (Βενιζέλος), Απαγκίστρωσής (Κουβέλης)», μετατράπηκε ξαφνικά σε πιστή εφαρμογή των μέτρων που ψηφίστηκαν στο Μνημόνιο ΙΙ από ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. Τα 11,5 δισ. μέτρα που «δεν βγαίνουν» κατά τον κύριο Στουρνάρα είναι δεσμεύσεις - κληρονομιά από την κυβέρνηση Παπαδήμου. Τα 18 προεκλογικά σημεία άμεσης δράσης του κ. Σαμαρά, τα 6 σημεία του κ. Βενιζέλου και τα 6 σημεία του κ. Κουβέλη έγιναν μεσομακροπρόθεσμοι στόχοι. Η σκληρή πραγματικότητα της οικονομικής ασφυξίας, των άμεσων και έμμεσων εκβιασμών για τα χειρότερα που έρχονται αν δεν είμαστε απολύτως υπάκουοι προετοιμάζουν το έδαφος για το νέο πακέτο «σωτηρίας»! Η Αναδιαπραγμάτευση, Αναθεώρηση, Απαγκίστρωση που εμφανιζόταν ως ρεαλιστική, απολύτως εφικτή αλλά και σχεδόν συμφωνημένη με την τρόικα δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Πρόκειται για κραυγαλέα αθέτηση προεκλογικών δεσμεύσεων, για συνειδητό εμπαιγμό του ελληνικού λαού!

Ο προεκλογικός Σαμαράς

Να τι έλεγε ο Αντώνης Σαμαράς προεκλογικά (Ζάππειο 22.04.12 www.antonis-samaras.gr/node/970) για να πάρει την ψήφο των πολιτών:

“- Μας ρωτάνε για τα μέτρα του Ιουνίου. Πού θα βρεθούν, λέει, τα 11 δισεκατομμύρια περικοπών που θα χρειαστούν για τα επόμενα δύο χρόνια.

Η απάντηση είναι απλή. Κυρίως από περικοπή σπατάλης. Που υπάρχει άφθονη. Γιατί ως πρόσφατα δεν την άγγιξαν!”

“Δεσμεύομαι να κάνω τα πάντα, ώστε να μην υπάρξουν τέτοιες οριζόντιες περικοπές ξανά. Γιατί θα επιδεινώσουν την ύφεση. Ενώ το ζητούμενο είναι να βγούμε από την ύφεση. Όχι να μπούμε πιο βαθιά”.

“Επιμένοντας ότι η συνταγή της ύφεσης είναι λάθος και πρέπει να αλλάξει.

Τώρα πολλοί στην Ευρώπη έρχονται στα λόγια μας και ανακαλύπτουν την προτεραιότητα της Ανάπτυξης”.

Το Μνημόνιο πέτυχε την κρυφή του ατζέντα

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να διαπραγματευθεί γιατί το πρόγραμμα έχει εκτροχιαστεί. Προφανώς το πρόγραμμα έχει «εκτροχιαστεί»! Αυτός ήταν ο στόχος εξ αρχής όπως αποκαλύπτουν οι κυνικές δηλώσεις του κ. Ρουμελιώτη που εκθέτουν και την ελληνική αλλά και την ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ εκείνης της περιόδου. Στόχευαν να αποτύχει στους ρητούς στόχους του για να επιτύχει τους άρρητους, εσωτερική υποτίμηση - καταστροφή κοινωνικού κράτους - διάλυση εργασιακών σχέσεων - εκποίηση δημόσιου πλούτου! Άλλωστε επειδή η Ελλάδα δεν είναι η πρώτη χώρα που πήγε “να σωθεί” από το ΔΝΤ δεν δικαιούται κανείς να απορεί και να αμφιβάλλει. Οι στόχοι τίθενται σκόπιμα σε μη ρεαλιστικά επίπεδα, ώστε οι αναπόφευκτες αποκλίσεις από τους στόχους αυτούς να αξιοποιούνται στη συνέχεια ως μοχλός πίεσης για νέα μέτρα.

Ο φαύλος κύκλος μέτρα “σωτηρίας”, ύφεση, δημοσιονομικός εκτροχιασμός, νέα σκληρότερα μέτρα “σωτηρίας”, βαθύτερη ύφεση, μεγαλύτερος δημοσιονομικός εκτροχιασμός που επαναλαμβάνεται για πολλοστή φορά από τον Μάιο του 2010 μέχρι σήμερα έχει ως συνέπεια την εκρηκτική αύξηση της ανεργίας, τον πολλαπλασιασμό των λουκέτων, τον μιθριδατισμό σε κλίμα τρομοκράτησης της κοινωνίας και πανικού...

Σύντομο ανέκδοτο η αυτορρύθμιση της αγοράς

Η επίθεση απέναντι στα δημόσια αγαθά είναι πρωτίστως ιδεολογική. Είμαστε αντίθετοι με το γενικό πωλητήριο διότι ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα είναι ήδη ο μικρότερος στην Ε.Ε., το ζήτημα είναι να αλλάξουμε τη λειτουργία. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η διάρθρωση και η ιεράρχηση των δημοσίων δαπανών στη χώρα μας (43% ΑΕΠ στο 45% μ.ο. Ε.Ε.) είναι ορθή και ότι δεν υπάρχουν σημαντικά φαινόμενα διαφθοράς. Αιτία τους είναι η πελατειακή δομή και τα δίκτυα πολιτικοοικονομικών συναλλαγών.

Η κυβέρνηση βάζει τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα

Σύμφωνα με χθεσινό δημοσίευμα του tvxs “τον Ιανουάριο του 2012, όταν το σκάνδαλο 'Gorilla' έγινε πρωτοσέλιδο στον Τύπο της Σλοβακίας, η Anna Bubeníková, διευθύντρια του Εθνικού Ταμείου Ιδιοκτησίας (FNM) και υπεύθυνη για τις ιδιωτικοποιήσεις, βρέθηκε στο επίκεντρο των αποκαλύψεων για τις περιπτώσεις διαφθοράς που έπληξαν τη χώρα. Αποκαλυπτική μυστική έως τότε έκθεση που έκανε την εμφάνισή της στο διαδίκτυο την ανάγκασε να παραιτηθεί. Στις 7 Αυγούστου, το πρακτορείο SME μεταδίδει με επικριτική διάθεση ότι πρόκειται για τη 'σωτήρα του ευρώ'. Διότι, όπως αποκαλύφθηκε από τηλεοπτικό κανάλι της Σλοβακίας Markiza TV, η Bubeníková επιλέχθηκε να υπηρετήσει στην επιτροπή της Κομισιόν για την επίβλεψη των ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα”. Ανεξάρτητα από τη διαφωνία μας με την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων που προωθεί η κυβέρνηση, η ανάθεση ρόλου σε πρόσωπο που κατηγορείται από την κυβέρνηση της χώρας του για διαφθορά αποτελεί μείζονα ηθική και πολιτική πρόκληση.

Η ελληνική κυβέρνηση δέχεται παθητικά τις επιταγές της τρόικας με το επιχείρημα πως “έτσι έχουν τα πράγματα”, “αυτοί είναι οι δυνατοί” και εμείς πρέπει να ακολουθήσουμε τον δρόμο που μας δείχνουν, απλά διαιωνίζει την κυριαρχία των πολιτικών λιτότητας στην Ευρώπη που ουσιαστικά μας οδηγούν στη διάλυση της Ε.Ε. Υπάρχουν πια σοβαρές ενδείξεις πως η ζώνη του ευρώ απειλείται άμεσα με κατάρρευση και οι ενέργειες για την αποφυγή πραγματοποίησης ενός τέτοιου ενδεχόμενου είναι τώρα σημαντικότερες από ποτέ.

Η αλλαγή προσανατολισμού της ΕΚΤ, τα ευρωομόλογα, η διαγραφή σημαντικού μέρους του δημόσιου χρέους των περιφερειακών χωρών της Ευρωζώνης, η ανάπτυξη μακριά από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της λιτότητας εξακολουθούν να αποτελούν έναν ρεαλιστικό και εφικτό δρόμο για την υπέρβαση της κρίσης.

* Οι Γιώργος Μπαλάφας και Κώστας Ζαχαριάδης είναι μέλη της γραμματείας της Νομαρχιακής Βορείων Αθήνας του ΣΥΝ

http://www.avgi.gr