Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Αναξιόπιστοι εκτός, απονομιμοποιημένοι εντός

Αναξιόπιστοι εκτός, απονομιμοποιημένοι εντός

 
Η δόση των 31,5 δισ. ευρώ, επαυξημένη μάλιστα με τα καθυστερούμενα 10 δισ. ευρώ, αποτελεί, κατά τον πρωθυπουργό, το έπαθλο για την ψήφιση των μέτρων κοινωνικής χρεωκοπίας. Θα περίμενε κανείς από προχθές το βράδυ να σταματήσουν οι εκβιασμοί της τρόικας και να επιβραβευθεί ο "καλός μαθητής" της. Αντιθέτως, ακούσαμε τον Σόιμπλε να δηλώνει ότι η δόση δεν θα καταβληθεί έως το τέλος Νοεμβρίου και να ανοίγει ευρύτερο θέμα διευκρίνισης της ελληνικής εκκρεμότητας.

Είναι προφανές ότι οι πιστωτές δεν πιέζουν μόνο για τα τοκοχρεωλύσια. Αμφιταλαντεύονται και απειλούν για τα μείζονα. Η διευκρίνιση του προβλήματος του ελληνικού δημόσιου χρέους ανοίγει το κουτί της Πανδώρας για ρυθμίσεις του ευρωπαϊκού δημόσιου χρέους. Η Γερμανία δεν είναι έτοιμη να ανοίξει τα χαρτιά της. Όποια λύση επιλεγεί για την Ελλάδα πρέπει να έχει προβλεφθεί ότι δεν θα δημιουργήσει δυσβάσταχτο κόστος για την Ισπανία. Οι κυρίαρχοι ευρωπαϊκοί κύκλοι επιμένουν δογματικά στη λιτότητα ως κεντρική επιλογή. Οδηγούν τις κοινωνίες στα πρόθυρα ανθρωπιστικής καταστροφής και αναβάλλουν για αργότερα τις αποφάσεις για τα μείζονα...
Η υιοθέτησή του από τη Μέρκελ αποδεικνύεται η μοιραία αυταπάτη του Έλληνα πρωθυπουργού. Σε μια περίοδο που αναπτύσσονται ποικίλες δυναμικές στην Ε.Ε., η υποταγή στο Βερολίνο δεν διασφαλίζει τα μεσοπρόθεσμα συμφέροντα της χώρας στο πλαίσιο της Ευρωζώνης.
Υπάρχει και η πολιτική υστεροβουλία των τροϊκανών. Δεν βιάζονται να ανταποκριθούν για τη δόση, διότι η δόση χρησιμοποιείται ως εργαλείο εκβιασμού του ελληνικού λαού, αλλά και ανατροπής του πολιτικού συστήματος. Μια καταρρέουσα κυβέρνηση δεν διαθέτει κανένα διεθνές κύρος ώστε οι τροϊκανοί να την εμπιστευτούν ότι μπορεί να εγγυηθεί τα συμφέροντά τους, δηλαδή την εφαρμογή του Μνημονίου.
Οι δηλώσεις τύπου Σόιμπλε, λοιπόν, αντανακλούν διαφωνίες στο πλαίσιο της τρόικας για την αντιμετώπιση του συνολικού ευρωπαϊκού δημόσιου χρέους. Υποκρύπτουν όμως και πιέσεις για την ανασυγκρότηση του αστικού πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα και τη διασφάλιση της μνημονιακής εξουσίας. Το δημόσιο χρέος χρησιμοποιείται ως όχημα ανατροπών στην οικονομία και την πολιτική.
Μια αναξιόπιστη κυβέρνηση στο εξωτερικό και απονομιμοποιημένη στο εσωτερικό δεν μπορεί να διαχειριστεί το ελληνικό πρόβλημα, μέσα στο διαφοροποιούμενο ευρωπαϊκό περιβάλλον. Πρέπει το ταχύτερο δυνατό να φύγει, πριν δεσμεύσει τη χώρα, πριν τη μετατρέψει σε αποικία χρέους. Πριν ολοκληρωθεί η κοινωνική καταστροφή.
Η λαϊκή δυναμική, που φάνηκε προχθές στο Σύνταγμα και προκάλεσε τα ρήγματα στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία, μπορεί να αποδειχθεί καταλύτης ώστε να επιβληθούν οι εκλογές προτού η χώρα δεθεί με νέες ετεροβαρείς δεσμεύσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου