φτήνεια

φτήνεια

Την άθλια αισθητική σας, τα πεζά λογοπαίγνιά σας, τις στημένες ατάκες σας, το θράσσος σας και την ανοησία σας τα σιχάθηκα πλέον. Τις στημένες ατάκες σας, τη ζωή σας που ζέχνει σαπουνόπερα και πόζα, τη δηθενίλα, το στυλάκι και το πλαστικό σέξυ που πουλάτε μέσα σε στράπλες συσκευασίες και ψεύτικα νύχια, τα βρίσκω ανυπόφορα. Με το ζόρι ισιωτικές και τσαλαπατειμένες με το σίδερο ψυχές, ευαισθησίες ως λάιφστάιλ, ευαισθησίες σε ταμπελάκια για να δείξετε πως τάχα εκτός από το προκάτ λάγνο ύφος και το κατασκευασμένο προκλητικό βλέμμα, έχετε και αγωνίες για τον κόσμο. 

Η βαριά waterproof μάσκαρα δήθεν δακρύζει για τη δυστυχία, δήθεν θυμώνει με την αδικία. Ντυμένες με τη στολή της εναλλάκτικα τρεντίλας, υποκρισίες και ανασφάλειες βολτάρουν ακόμα και στις κατά παράδοση αυθεντικά underground γειτονιές, πίνουν μοχίτο και ντάκιρι με βλέμμα απλανές και δήθεν σοφιστικέ και συλλογισμένο, αφήνουν ιερόσυλα αποτυπώματα στον αληθινό πόνο και λερώνουν το ελάχιστο αυθεντικό που απομένει.

Είστε το διαβρωτικό υλικό του συστήματος, η πρέζα που κι άλλες φορές χρησιμοποιήθηκε για να μας αποδομήσει, μα φαντάζετε τόσο πολύ, φωνάζει το πόσο ξένο σώμα είστε, το πλαστικό σας χαμόγελο αποκαλύπτει την πλαστική σας ουσία, μόνο που είστε σαν ασθένεια μεταδοτική, κι είναι τόσοι πολλοί αυτοί που τσιμπάνε στο δόλωμα της κίβδηλης ανησυχίας σας. Μέχρι που ανοίγετε το στόμα σας και ξεπηδά η πηχτή ανοησία, το ναζιάρικο τίποτα, το απόλυτο κενό του ντεκαπάζ. Λιποαναρρόφηση στο μπούτι που δεν σβήνει όμως την κυταρρίτιδα του μυαλού.

Κινείστε στη γκρίζα ζώνη όπου εφάπτεται η πραγματικότητα με το αμπαλάζ, μόνο που πλέον το αμπαλάζ έχει ξεπλυθεί από τις πολλές βροχές κι έχει πια γίνει φανερό πως όσο ακριβά κι αν κόστισαν τα ρούχα, η φορεσιά κατά βάθος ήταν φτηνιάρικη και φω. Το ψηλομύτικο υφάκι της σινιέ συγκατάβασης ξέβαψε και δεν πουλάει, όσο προσεγμένο κι αν είναι το μακιγιάζ σας, τα ραγίσματα κι οι ρυτίδες διακρίνονται καθαρά.

Τάχα με ευαίσθητες κεραίες, τάχα διαβασμένοι, τάχα πολιτικοποιημένοι, τάχα αβαν-γκαρντ, τάχα γκόμενες ψαγμένες, τάχα στυλιζαρισμένη εξυπνάδα. Ασφυκτικός ο φασισμός του στυλ, ασφυκτικές οι νόρμες που θέτουν σαν πανάκεια τα ιερά σας τοτέμ.

Η παραδοχή της ατέλειας είναι το πρώτο βήμα προς την κατάκτηση της σοφίας, αλλά εσάς το μόνο που σας νοιάζει είναι το φαίνεσθαι.

Οι μέρες της αφθονίας σας, όμως, είναι μετρημένες.

 http://krotkaya.wordpress.com