Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Η λίστα Λαγκάρντ, οι ληστές του ΔΝΤ και το C4i...

Το τέλος, όμως, «της πολιτικής ομηρίας του προέδρου του ΠΑΣΟΚ», που διαρρέει από το Μαξίμου, καθιστά τον Ευ. Βενιζέλο όμηρο της δεξιάς πολιτικής του Αντ. Σαμαρά

 Η λίστα Λαγκάρντ, οι ληστές του ΔΝΤ και το C4i...
 

Του Θ. Μιχόπουλου
Ο Ευ. Βενιζέλος «διασώθηκε» (στις ψηφοφορίες για τη λίστα Λαγκάρντ) από το Μαξίμου και τον φόβο βουλευτών για πτώση της συγκυβέρνησης, το ΔΝΤ, με καθυστέρηση τριών χρόνων, έκανε την αυτοκριτική του («ήταν λάθος το πρόγραμμα για την Ελλάδα (...) Τώρα είναι σε σωστό δρόμο (...) Το ελληνικό πρόγραμμα στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στις περικοπές των συντάξεων»), ενώ η συγκυβέρνηση -κόντρα τις δηλώσεις αισιοδοξίας- δεν αισθάνεται καθόλου καλά τελευταία! Ταυτόχρονα, το ΔΝΤ ζητάει νέα, σκληρά, μέτρα (περικοπές συντάξεων, μισθών και κοινωνικών επιδομάτων), απολύσεις 25.000 δημοσίων υπαλλήλων και «κούρεμα», τουλάχιστον κατά 25%, προκειμένου το χρέος να γίνει βιώσιμο. 

Η απροκάλυπτη, όμως, πολιτική παρέμβαση του ΔΝΤ υπέρ της συγκυβέρνησης (επέσεισε και πάλι τον φόβο εξόδου από το ευρώ σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει την κυβέρνηση της χώρας!) δεν είναι ανέφελη. «Αδειάζει», σε μεγάλο βαθμό, τους Αντ. Σαμαρά και Γ. Σουρνάρα που δημόσια έχουν, κατ’ επανάληψη, δεσμευτεί ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα. Την ίδια ώρα σε Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ. βγήκαν τα μαχαίρια. Η «νέα» περίοδος της στροφής στην καθημερινότητα δημιουργεί καθημερινές τριβές όχι τόσο μεταξύ των τριών επικεφαλής της συγκυβέρνησης όσο στους βουλευτές και των τριών κομμάτων.



Εγκλωβισμένο το ΠΑΣΟΚ

Το Μαξίμου, που επέλεξε να επιλέξει το πολιτικό κόστος της συγκάλυψης, εκτιμά ότι το αποτέλεσμα της Βουλής ισχυροποιεί τη συνοχή της συγκυβέρνησης (ο ανασχηματισμός, που κρίθηκε απαραίτητος, μεταφέρεται για μετά το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ) γεγονός που θα τη διευκολύνει να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της απέναντι στην τρόικα - ήδη χθες το μεσημέρι υπήρξε ευρεία σύσκεψη στο Μαξίμου με στόχο την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Το τέλος, όμως, «της πολιτικής ομηρίας του προέδρου του ΠΑΣΟΚ», που διαρρέει από το Μαξίμου, καθιστά τον Ευ. Βενιζέλο όμηρο της δεξιάς πολιτικής του Αντ. Σαμαρά. Μπορεί να απέφυγε την παραπομπή του, το σφιχταγκάλιασμα, όμως, με το Μαξίμου τον εγκλωβίζει στρατηγικά (και το ΠΑΣΟΚ, βέβαια, όσο είναι πρόεδρος) στη Δεξιά, ενώ αποκόπτει και τις γέφυρες με την Αριστερά. Το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή, άμεσα θα χάνει και από την (Κεντρο)Δεξιά και από την Κεντρο(Αριστερά). Η ίδρυσή του, άλλωστε, όπως και η επιβίωσή του, όλα αυτά τα χρόνια, στηρίχθηκε στο αντίπαλο δέος της Δεξιάς. Σήμερα όχι μόνο συγκυβερνά με τη Δεξιά αλλά, η τελευταία, τον διασώζει κιόλας...

Με μοναδική εξαίρεση τη Θ. Τζάκρη, που ψήφισε και στις τέσσερις κάλπες, το «όλον ΠΑΣΟΚ» ψήφισε συντεταγμένα σε μία κάλπη: από τους «αντάρτες» (Κ. Σκανδαλίδης, Γ. Κουτσούκος, Π. Κασής κ.ά.), μέχρι τους διαγραμμένους (Α. Λοβέρδος). Την επομένη, βέβαια, και με καθυστέρηση τριών χρόνων, άρχισαν τα όργανα για το πώς η χώρα σύρθηκε στο ΔΝΤ από τους Γ. Παπανδρέου και Γ. Παπακωνσταντίνου. Έτσι οι διάφοροι (πρώην) πρωτοκλασάτοι -Α. Λοβέρδος, Γ. Ραγκούσης, Λ. Κατσέλη, Π. Μπεγλίτης, Χ. Καστανίδης κ.ά.-, ενώ είχαν ψηφίσει ομόφωνα την προσφυγή, άρχισαν να υποστηρίζουν ότι είχαν εκφράσει τη διαφωνία τους με αυτή την προοπτική! Η αποστασιοποίησή τους δεν έχει να κάνει τόσο με το ξεκαθάρισμα παλιών λογαριασμών, όσο με την πολιτική διάσωσή τους, το «ξέπλυμά» τους στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τη στήριξη χωρίς καμιά επιφύλαξη της προσφυγής στο ΔΝΤ.



Προαναγγελία μιας αποχώρησης

Στη ΔΗΜ.ΑΡ., που ψήφισε και στις τέσσερις κάλπες, το κλίμα δεν είναι και τόσο ρόδινο. Οι ισορροπίες είναι εύθραυστες και υπήρξαν πολλές αντιρρήσεις για την αρχική συμφωνία του Φ. Κουβέλη (επτά κάλπες). Η κωλοτούμπα, μάλιστα, του Ευ. Βενιζέλου (τέσσερις κάλπες αντί για επτά) εξόργισε αρκετούς βουλευτές της, οι οποίοι τόνιζαν ότι σύρονται πίσω από αποφάσεις χωρίς καμιά προσυνεννόηση.

Τα προβλήματα, όμως, δεν περιορίζονται μόνο στα της Βουλής. Στελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ. υποστηρίζουν ότι η συνολική εικόνα που εκπέμπει το κόμμα τους είναι αυτή του «φτωχού συγγενή» της συγκυβέρνησης, που δεν μπορεί να επηρεάσει καμιά σοβαρή επιλογή της. Η δήλωση, άλλωστε, του Α. Νεφελούδη (ΑΡΤ 90,6, 17.01.13) μόνο ως προαναγγελία αποχώρησης μπορεί να διαβαστεί. «Για μένα», τόνισε, «η Δημοκρατική Αριστερά ως κομματικός φορέας με τα χαρακτηριστικά που τον ιδρύσαμε δεν υπάρχει πια. Δεν έχω καμία ελπίδα ότι μπορεί να αλλάξει αυτό το σχήμα. Και ήρθε ο καιρός, σιγά - σιγά, να πάρω και εγώ τις αποφάσεις μου (...) Το κόμμα μου έχει χάσει και τους δύο επιθετικούς προσδιορισμούς: και το δημοκρατικό και το αριστερό».



Ένταση στη Ν.Δ.

Ο Αντ. Σαμαράς φρόντισε, στη Βουλή, να κρατήσει αποστάσεις ως προς τη «διάσωση» του Ευ. Βενιζέλου. Είχε ολιγόλεπτη μόνο παρουσία και ψήφισε σε μία κάλπη - έμπρακτη στήριξη στον κυβερνητικό του εταίρο. Βρήκε, όμως, απέναντί του βουλευτές που αντιδρούσαν στη μία κάλπη -«δεν θα πληρώσουμε ένα νέο Βατοπέδι επειδή ο Σαμαράς πήρε στην πλάτη του τον Βενιζέλο». Και, κυρίως, την ομάδα Καραμανλή που ψήφισε και στις τέσσερις κάλπες -«κίνηση σεβασμού της διαδικασίας και των θεσμών (...) Ψήφισε ως πρωθυπουργός», έλεγαν χαρακτηριστικά άνθρωποί του. Η ένταση που υπόβοσκε αποσοβήθηκε με τις τέσσερις κάλπες μετά από συνεννοήσεις μεταξύ των Δημ. Σταμάτη, Ευ. Μεϊμαράκη και Ευ. Βενιζέλου.

Οι «καραμανλικοί», πάντως, τις τελευταίες μέρες, έχουν βγει μπροστά, υπερασπιζόμενοι τις επιλογές του πρώην πρωθυπουργού. Ο Ευ. Αντώναρος, για παράδειγμα, επιτέθηκε (Βήμα FM, 18.01.13), στον Γ. Στουρνάρα (είχε δηλώσει ότι το χρέος εκτοξεύτηκε την περίοδο 2004 - 2007) τονίζοντας ότι «δεν μπορεί να ξεχάσει κανείς το ρόλο του Γ. Στουρνάρα δίπλα στον κ. Σημίτη, στον κ. Παπαντωνίου. Ας υπάρχει και λίγο περισσότερη σεμνότητα». Στην ίδια γραμμή και ο Πρ. Παυλόπουλος (Βήμα, 20.01.13)που έσπευσε να επιτεθεί στον υπουργό Οικονομίας αφήνοντας, μάλιστα, «υπονοούμενα για την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ, κάνοντας αναφορά στις αλχημείες της Goldman Sachs».



Ο πρόεδρος...

Πρόεδρος της 15μελους προανακριτικής επιτροπής θα είναι ο Χρ. Μαρκογιαννάκης, τον οποίο, σύμφωνα με το Βήμα (20.01.13), «στο παρελθόν τον είχαν βγάλει στη σέντρα για το C4i και την ενοικίαση πυροσβεστικών ελικοπτέρων, εν συνεχεία τον έκαναν αντιπρόεδρο της Βουλής και τώρα τον προορίζουν για πρόεδρο της Προκαταρκτικής Επιτροπής. Αυτά μόνο στην ελληνική Βουλή συμβαίνουν...». Ο ίδιος, δίνοντας μια πρόγευση για το πώς θα ασκήσει τα καθήκοντά του δήλωσε (Βήμα FM, 21.01.13) ότι «ακούω ότι το 'α' κόμμα θα προτείνει τον έναν βουλευτή, το 'β' κόμμα τον τάδε βουλευτή (...) Όσοι έρχονται με άγριες διαθέσεις, θα τους μείνουν οι διαθέσεις μόνο». Μάλλον ο κ. Μαρκογιαννάκη, θέλει να επιλέξει ο ίδιος όλα τα μέλη της επιτροπής! Και ή δυνατόν, από ένα, άντε δύο, κόμματα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου