Παράδειγμα προς μίμηση
Με ακόμη μία απόφασή τους οι Κύπριοι απέδειξαν ότι διαθέτουν την ικανότητα να διαχειρίζονται δύσκολες καταστάσεις σε πολύ οριακές στιγμές. Η σχεδόν ομόφωνη απόρριψη της πρότασης για «κούρεμα» των καταθέσεων, προκειμένου να διασωθούν οι κυπριακές τράπεζες, ήρθε να προστεθεί σε μια μακρά παράδοση αγώνων και διεκδικήσεων που, με ελάχιστες εξαιρέσεις, έχουν μέχρι σήμερα αίσια έκβαση.
Θυμηθείτε την περίπτωση του Σχεδίου Ανάν, το οποίο η ελληνοκυπριακή πλευρά απέρριψε, παρά τις διεθνείς (και όχι μόνο) πιέσεις περί του αντιθέτου. Η εξέλιξη αυτή δεν έφερε νέα δεινά. Η Κύπρος εντάχθηκε κανονικά στην Ε.Ε. ως πλήρες μέλος.
Το χθεσινό κυπριακό «όχι» είχε να αντιμετωπίσει πολλές επίσης απειλές και εκβιασμούς. Η επερχόμενη χρεοκοπία, η αναγκαστική αποβολή της Κύπρου από την Ευρωζώνη, η κατάρρευση της κυπριακής οικονομίας ήταν και παραμένουν στην ημερήσια διάταξη. Ωστόσο οι Ελληνοκύπριοι στάθηκαν πάλι όρθιοι. Και σχεδόν υποχρέωσαν την πολιτική ηγεσία να τους ακολουθήσει, τη στιγμή που λίγο πριν είχε αποδεχθεί πλήρως τους σκληρούς όρους της τρόικας.
Οι Κύπριοι αποφάσισαν, έστω στο και πέντε, παρά το μικρό τους μέγεθος (μη συστημικό κίνδυνο τους αποκαλούσε ο κ. Σόιμπλε), να σηκώσουν το ανάστημά τους και να απαιτήσουν τήρηση των κοινοτικών συμφωνιών και του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Ο σεβασμός στις εγγυήσεις των καταθέσεων, τον οποίο είχε επιβάλει η ίδια η Ε.Ε., δεν μπορεί, λοιπόν, να εφαρμόζεται αλά καρτ, είπαν οι Κύπριοι πολίτες και κέρδισαν τις εντυπώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Γιατί ουδείς μπορεί να ισχυρισθεί πως για την υπερτροφία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, τους ελλιπείς ελέγχους της νομιμοποίησης εσόδων και την ασύδοτη κυκλοφορία μαύρου χρήματος ευθύνονται και πρέπει να πληρώσουν οι απλοί καταθέτες εργαζόμενοι της Κύπρου.
Οπως αποδείχθηκε τελικά στην πράξη, η άρνηση των Κυπρίων να αποδεχθούν τη συγκεκριμένη συμφωνία δεν σήμαινε και την αυτόματη εξαφάνιση του νησιού από το χάρτη, όπως προέβλεπαν οι Κασσάνδρες της τρόικας. Ηδη άρχισαν να συζητούνται εναλλακτικά σενάρια εξεύρεσης πόρων και κατανομής των δαπανών.
Πόσο διαφορετικά θα ήταν, ίσως, τα πράγματα αν κάποιοι άλλοι πολιτικοί, λίγο πιο βόρεια, έδειχναν παρόμοια σθεναρή στάση απέναντι στις υπερβολικά παράλογες απαιτήσεις της τρόικας και τηρούσαν τις «κόκκινες γραμμές» που οι ίδιοι έβαζαν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου