Μνημονιακή Ελλάδα, παράδεισος των συκοφαντών

Βένιος Αγγελόπουλος

Είσαι στέλεχος σε μια υπηρεσία σ’ ένα νησί. Έχεις στήσει μια μηχανή παράνομου πλουτισμού (ας πούμε, έκδοση γρηγοροσήμων κ.ά.) και ξάφνου εμφανίζεται κάποιος προϊστάμενος Χ και κάνει έλεγχο και ούτε λαδώνεται ούτε σφυρίζει αδιάφορα. Τι κάνεις (δηλαδή τι κάνετε, γιατί δεν είσαι μόνος);

Είναι μάλλον απλό. Αρχίζεις μια διασπορά διαδόσεων ότι ο Χ τα πιάνει και τα διαχέεις στον τοπικό τύπο όπου έχεις κάποιες άκρες. Καθώς ο Χ έχει κάποια ανοιχτά μέτωπα και στην πρωτεύουσα, αρχίζουν και σιγοντάρουν και τα αθηναϊκά ΜΜΕ. Επινοείς και κάποια σκαμπρόζικα περιστατικά, ας πούμε πως σε κάποιο υπηρεσιακό ταξίδι στο εξωτερικό ο Χ έκανε το τραπέζι σε μια Γαλλιδούλα την οποία ίσως και να παρέσυρε στο κρεβάτι του. Το σούσουρο μεγαλώνει και κάποιος εισαγγελέας, γνωστός γνωστού, απαγγέλλει κατηγορία στον Χ.

Μέχρις εδώ τίποτε το πρωτοφανές στη χώρα του βύσματος. Ο Χ θα ταλαιπωρηθεί, θα προσκομίσει μάρτυρες και χαρτιά και θα αποδείξει κάποτε την αθωότητά του στο δικαστήριο (κινητοποιώντας βέβαια κι αυτός γνωστούς και φίλους – γιατί αν θύμα της συκοφαντίας ήταν κάποιος οικονομικός μετανάστης ούτε δίκη ούτε τίποτε, μπουντρούμι και απέλαση – όμως αυτά είναι από άλλο κεφάλαιο).

Έλα όμως που οι καιροί έχουν αλλάξει… Σύμφωνα με το νόμο 4093/12 (τροπ. 4111/13) του συνταγματολόγου Υπουργού κ. Μανιτάκη, πας ύποπτος υπάλληλος ή λειτουργός τίθεται σε αναγκαστική αργία με προοπτική την απόλυση, με συνοπτικές διαδικασίες. Ο άλλος Υπουργός, στέλεχος της μαχόμενης δικηγορίας και πρώην Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, κ. Ρουπακιώτης, κοιτάει επιμελώς αλλού. Ποιο τεκμήριο αθωότητας και πίπες μπλε…

Τέλεια. Πάει ο Χ, παν τα ζόρια. Μπορείς να συνεχίσεις άνετα την κομπίνα σου, με λίγη περισσότερη προσοχή.

ΥΓ: Κάθε ομοιότητα με τη νήσο Θεσσαλονίκη, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, και τον αντιπρύτανη Γιάννη Παντή είναι σκοπίμως τυχαία.

Εφημερίδα των Συντακτών, 28/3/2013