Ο δεδομένος κ. Σαμαράς και οι δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα…

   Ο δεδομένος κ. Σαμαράς και οι δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα…

Του Θόδωρου Μιχόπουλου

Η «σκληρή διαπραγμάτευση» με την τρόικα είναι ένα επαναλαμβανόμενο έργο με τους ίδιους πάντα πρωταγωνιστές: την τρόικα, το Μαξίμου και τους Ευ. Βενιζέλο και Φ. Κουβέλη. Οι τελευταίοι προσπαθούν να ανεβάσουν τους τόνους απέναντι στους δανειστές -για εσωκομματικούς λόγους- γνωρίζοντας, βέβαια, ότι έχουν υπογράψει προ πολλού τις «νέες» απαιτήσεις

  

Η συγκυβέρνηση βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Όλα τα «ατού» της δεν προχωράνε - έχουν στομώσει. Η ύφεση το 2012 έκλεισε στο 6,4% [!], η «επένδυση» στις Σκουριές γίνεται αποτρεπτικό παράδειγμα για «άρπα κόλα» επενδυτές, τα νέα σχέδια για το Πέραμα Αλεξανδρούπολης αναβάλλονται κάτω από την πίεση της κοινωνίας [Σ. Κεδίκογλου: «Η κυβέρνηση εξετάζει νέα στοιχεία εμπειρογνωμόνων», Γ. Μιχελάκης: «Να ξαναμπούν όλα στο τραπέζι»], το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας δεν προχωρά εύκολα καθώς υπάρχει και ο φόβος της Δικαιοσύνης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ΟΠΑΠ, που με κέρδη 505 εκατ. ευρώ το 2012 δεν μπορεί να πουληθεί χαμηλά, όπως ανέμεναν ορισμένοι. Η αξία του με τον χαμηλό πολλαπλασιαστή 8 είναι στα 4,5 δισ. ευρώ, με τους ειδικούς, όμως, να επισημαίνουν ότι λόγω του μονοπωλιακού του χαρακτήρα η αξία του ΟΠΑΠ είναι τουλάχιστον διπλάσια.

Η δήλωση, λοιπόν, του Αντ. Σαμαρά -«δεν θα υπάρξουν άλλα μέτρα λιτότητας»- μόνο ως θέατρο του παραλόγου μπορεί να εκληφθεί. Το άνοιγμα του πρωθυπουργού προς τον λεγόμενο μεσαίο χώρο, αλλά και προς τις συντηρητικές δυνάμεις, τις οποίες και προσπαθεί να συσπειρώσει, προσκρούει στην ίδια την πραγματικότητα. Κι αυτό γιατί την ίδια στιγμή ο Αντ. Σαμαράς:

* Συναντάται με την τρόικα, σήμερα το απόγευμα, προκειμένου να συζητήσει τα νέα μέτρα [από 2,7 δισ. ευρώ έως 4 δισ. το χρηματοδοτικό κενό για το 2015 και 2016] και την εφαρμογή, για έναν ακόμα χρόνο, του φόρου στα ακίνητα μέσω της ΔΕΗ [χαράτσι].

* Αναζητά τρόπους για περαιτέρω μείωση του κατώτατου μισθού.

* Ασκεί ακροδεξιά πολιτική έχοντας «διαμορφώσει γύρω του μια ακροδεξιά ομάδα που χτίζει ένα ντε φάκτο μέτωπο συνεργασίας με τους φασίστες της Χρυσής Αυγής» αξιοποιώντας «τη δική τους ατζέντα» [Αλ. Τσίπρας, Νίκαια - 10.03.13].

«Σκληρή διαπραγμάτευση»

Η «σκληρή διαπραγμάτευση» με την τρόικα είναι ένα επαναλαμβανόμενο έργο με τους ίδιους πάντα πρωταγωνιστές: την τρόικα, το Μαξίμου και τους Ευ. Βενιζέλο και Φ. Κουβέλη. Οι τελευταίοι προσπαθούν να ανεβάσουν τους τόνους απέναντι στους δανειστές -για εσωκομματικούς λόγους- γνωρίζοντας, βέβαια, ότι έχουν υπογράψει προ πολλού τις «νέες» απαιτήσεις. Τη «σκληρή διαπραγμάτευση» την αποδομεί ακόμα και ο Στ. Ψυχάρης [Βήμα, 10.03.13] που απευθυνόμενος προς τον Αντ. Σαμαρά γράφει: «Πρέπει πάντα όλοι να ενθυμούνται ότι το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί (είτε πρόκειται για ανθρώπινες σχέσεις είτε για σχέσεις κρατών) είναι να σε θεωρεί ο άλλος δεδομένο».

Όσο για την ακροδεξιά πολιτική του Αντ. Σαμαρά, τα τελευταία «δείγματα» δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία. Πρόκειται για την βάρβαρη επίθεση των ΜΑΤ στην Ιερισσό, τα δακρυγόνα μέσα σε σχολεία, τον ξυλοδαρμό πολιτών στο Μεσολόγγι, την επίθεση στους «νέους» Αγανακτισμένους [Κυριακή, στο Σύνταγμα], την πρόταση να εισάγονται στις στρατιωτικές σχολές μόνο «οι Έλληνες το γένος», τον νόμο για την ιθαγένεια, την καταψήφιση ρύθμισης για να αναψηλάφηση της δίκης όσων δικαιώνονται στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, κ.λπ. Πολιτική που ακολουθούν και οι «δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, οι υποτιθέμενοι προοδευτικοί του Μνημονίου. Ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Κουβέλης» [Αλ. Τσίπρας, Νίκαια - 10.03.13].

Προσπάθεια για αποστάσεις...

Βενιζέλος και Κουβέλης πιέζονται από κοινωνία και βουλευτές τους και προσπαθούν να κάνουν διακριτή την παρουσία τους στη συγκυβέρνηση. Έτσι εξηγούνται οι δηλώσεις ότι η χώρα απειλείται από διάρρηξη της κοινωνικής της συνοχής, καθώς στελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ. αρχίζουν να φλερτάρουν ακόμα και με την ιδέα της αποχώρησης από την συγκυβέρνηση.

Ο Φ. Κουβέλης προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε αντιφατικές δηλώσεις, στην ίδια, μάλιστα, συνέντευξη [Πρώτο Θέμα, 10.03.13]. «Η κυβερνητική λειτουργία κρίνεται θετική [...] Με τη Ν.Δ. είναι υπαρκτές οι ιδεολογικές διαφορές και πολλές φορές ευδιάκριτες». Παίρνει αποστάσεις από τον ανασχηματισμό -«δεν κρίνω ότι είναι το σημαντικό ζήτημα για την κυβέρνηση»- σημειώνοντας ότι «η Ν.Δ. οφείλει να αντιληφθεί» ότι θα βρει απέναντί της τη ΔΗΜ.ΑΡ. στον νόμο για την ιθαγένεια. Ίδωμεν.

Σε αντίθετη κατεύθυνση βρίσκεται ο Ευ. Βενιζέλος, που επιδιώκει μεγαλύτερη εμπλοκή στελεχών του ΠΑΣΟΚ στη συγκυβέρνηση εκτιμώντας ότι θα αποκομίσει κέρδη. Γι’ αυτό και προαναγγέλλει από βήματος συνεδρίου ανασχηματισμό και βλέπει «μια τρόικα πιο συνεσταλμένη και πιο προσεκτική» [Real Fm, 11.03.13], όχι γιατί η συγκυβέρνηση έβαλε βέτο, αλλά «γιατί [η τρόικα] καταλαβαίνει, μετά τα όσα συμβαίνουν και σε άλλες χώρες, παράδειγμα Ιταλία, ότι οι κοινωνίες έχουν φτάσει σ’ ένα ανυπέρβλητο όριο και δεν μπορεί να πιεστούν άλλο». Πάλι καλά...

«Αυξήστε τους μισθούς»

Η τρόικα επιμένει στη σκληρή λιτότητα αν και οι πολίτες έχουν οδηγηθεί σε μια ιδιότυπη εσωτερική στάση πληρωμών. Όχι γιατί τους καθηγηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά γιατί δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν φόρους και χαράτσια. Αυτό που φοβούνται τρόικα και συγκυβέρνηση είναι η πολιτική σταθερότητα της χώρας, η κοινωνική έκρηξη - «δεν έχω ξαναδεί πέντε χρόνια ύφεσης», δηλώνει ο πρόεδρος του ΚΕΠΕ Π. Κορλίρας [Βήμα, 10.03.13].

Σε αδιέξοδη πορεία βρίσκεται και η Ευρωζώνη. Ύφεση στο -0,5% για το 2013, με την ανεργία των νέων να εκτοξεύεται στα ύψη αναγκάζοντας τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας [ΕΚΤ] Μ. Ντράγκι να μιλά για «τραγωδία». Την ίδια ώρα η Κρ. Λαγκάρντ, από το Δουβλίνο [08.03.13], θέλοντας να παρέμβει και στη Σύνοδο Κορυφής της Πέμπτης [την Εαρινή], τόνιζε ότι «για να αποκατασταθεί η ισορροπία θα πρέπει να έχουμε χαμηλότερο πληθωρισμό και αύξηση μισθών στον Νότο της Ευρωζώνης, αλλά ενδεχομένως θα έπρεπε να επιτραπεί κάπως υψηλότερος πληθωρισμός και αύξηση μισθών σε χώρες όπως η Γερμανία. Και αυτή είναι μια πτυχή πανευρωπαϊκής αλληλεγγύης».

Τι ζητάει η επικεφαλής του ΔΝΤ; Ουσιαστικά ανατροπή της πολιτικής λιτότητας που έχει επιβάλει στην Ευρωζώνη η Γερμανία!

Τι θα γίνει την Πέμπτη στις Βρυξέλλες; Πιθανόν να δούμε αρκετούς μνημονιακούς πρωθυπουργούς να ενημερώνουν την Αν. Μέρκελ ότι «δεν πάει άλλο». Την όποια απάντηση πρέπει να την περιμένουν μετά τις γερμανικές εκλογές -και αν έρθει! Εξαρτάται από το συνασπισμό που θα κληθεί να κυβερνήσει στη Γερμανία, αλλά και από την πορεία μιας σειρά χωρών, όπως η Ιταλία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, η Ελλάδα, η Βουλγαρία, κ.λπ. Σαν πολλές δεν μαζεύτηκαν;..

http://www.avgi.gr/