Ο ξεπεσμός μιας πλαστής εξουσίας
Η σύλληψη του πρώην υπουργού Μιχάλη Λιάπη, που, ενώ είχε αποσύρει το πολυτελές τζιπ του, συνέχιζε να το κυκλοφορεί με πλαστές πινακίδες, εξέπληξε την κοινή γνώμη. Εκτός της παραβατικής συμπεριφοράς, μεγάλη αίσθηση έκαναν το μέγεθος και η σημειολογία τής σκανδαλώδους και προκλητικής πράξης που διέπραξε ένας αντιπροσωπευτικός εκπρόσωπος του παλαιού, αποτυχημένου πολιτικού συστήματος που στηρίχθηκε στην οικογενειοκρατία, τη διαπλοκή και την πελατειακή διαφθορά.
Ο κ. Λιάπης, εξέχον στέλεχος της μεταπολιτευτικής πολιτικής τάξης, μέλος μιας από τις μεγαλύτερες και ιστορικότερες πολιτικές οικογένειες του τόπου (ανιψιός του Κωνσταντίνου Καραμανλή), διετέλεσε για πολλά χρόνια βουλευτής της Ν.Δ. και υπουργός των κυβερνήσεών της. Ασκησε, δηλαδή, με το παραπάνω το μερίδιο εξουσίας που με ευκολία του παραχωρήθηκε.
Και τι ειρωνεία! Με τη θητεία του και στο υπουργείο Πολιτισμού και στο υπουργείο Μεταφορών, ο άλλοτε σημαίνων παράγοντας του πολιτικού βίου της χώρας έμεινε κυριολεκτικά έκθετος. Δεν έχει καμία σοβαρή δικαιολογία για την πράξη του. Το μόνο που βρήκε να πει είναι ότι έσφαλε και ότι θα πληρώσει. Σωστό.
Ομως ο ίδιος όπως και πολλοί άλλοι δεν λογοδότησαν ποτέ για την κατάσταση της χώρας που παρέδωσαν. Δεν ανέλαβαν ποτέ τις ευθύνες τους για τις τραγικές στιγμές που ζει σήμερα ο τόπος. Δεν εξήγησαν ποτέ επαρκώς στον ελληνικό λαό γιατί και πώς ενεπλάκησαν σε τόσες περίεργες υποθέσεις και καταγγελίες.
Η εμπλοκή του ονόματός του στην υπόθεση Siemens, με το ταξίδι αναψυχής που πραγματοποίησαν αυτός και ο γιος του το 2005 σε Γερμανία και Αυστρία, οργανωμένο από τον τότε ισχυρό άνδρα της Siemens Ελλάς, Μιχάλη Χριστοφοράκο, όπως αποκάλυψε από τότε η «Ελευθεροτυπία», δεν διευκρινίσθηκε επαρκώς. Αν και ο ίδιος επέμενε ότι το ταξίδι το πλήρωσε μόνος του, η γραμματέας του Μ. Χριστοφοράκου, Αικ. Τσακάλου, υποστήριξε στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής ότι εκείνη είχε εξασφαλίσει τα εισιτήρια.
Αλλά δεν θα ερευνηθεί ποτέ επί της ουσίας και η όποια τυχόν ευθύνη του σε υποθέσεις ανάθεσης συμβάσεων κατασκευής στο υπουργείο Μεταφορών (κυρίως με εργολαβίες του προαστιακού και της σιδηροδρομικής γραμμής Πειραιάς-Κέντρο Αχαρνών). Ολες αυτές οι δικογραφίες ανήκουν, δυστυχώς, στο παρελθόν, καθώς η Βουλή διαλύθηκε, τότε, αιφνιδιαστικά, με αποτέλεσμα να παραγραφούν και οι τυχόν ποινικές ευθύνες των πολιτικών προσώπων που φέρονταν ότι είχαν ανάμειξη σε αυτές.
Ο κ. Λιάπης όπως και όλα σχεδόν τα στελέχη του παλαιού, φθαρμένου πολιτικού προσωπικού είχαν μάθει μέχρι τώρα να ασκούν την εξουσία τους παντελώς ανέλεγκτοι. Ολα αυτά τα χρόνια, ενεργούσαν και αποφάσιζαν έχοντας διασφαλίσει προνομιακά και εκ των προτέρων το ποινικό απυρόβλητο για τα πεπραγμένα τους.
Γνήσιο τέκνο ενός πολιτικού κόσμου που κατέρρευσε, ο πρώην υπουργός δίνει την εντύπωση ότι αρνείται να αποδεχθεί την πραγματικότητα. Εξακολουθεί -και τώρα- να περιφρονεί επιδεικτικά τους στοιχειώδεις κανόνες της νομιμότητας. Κάποιοι νομίζουν σήμερα -όπως και τότε- ότι είναι εκτός ελέγχου. Πιστεύουμε ότι κάνουν λάθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου