Μια βδομάδα σκι
πολύφημος
Την πρόθεσή της να κλείνει τα σχολεία κάθε χρόνο για μια εβδομάδα μετά την Καθαρή Δευτέρα, εξέφρασε η κυβέρνηση μέσω δημοσιευμάτων, έπειτα από πρόταση των ξενοδόχων χειμερινών προορισμών. Βασικό τους επιχείρημα, η δυνατότητα των Ελλήνων να πάνε για σκι και χουχούλιασμα στα σαλέ με τζακούζι. Για να μη με πουν και αντιδραστικό, η ιδέα για μια σχολική παύση λίγο πριν το βασανιστήριο που λέγεται πανελλαδικές εξετάσεις, δεν είναι κακή. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι πολλά είναι τα παιδιά που από τα τέλη Απρίλη δεν πηγαίνουν σχολείο, για να κάνουν παραπάνω ώρες μάθημα στα φροντιστήρια. Μια πράξη που αποδίδει με τον πλέον γλαφυρό τρόπο την άποψη των μαθητών για το εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Ο τραγέλαφος σε αυτό το μέτρο της "Λευκής Εβδομάδας" βρίσκεται στην αιτία που η κυβέρνηση παρουσιάζει. Οι χειμερινές διακοπές.
Είναι πέρα από βέβαιο ότι το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία βάζουν καθημερινό στοίχημα μεταξύ τους για το ποιος θα κοροϊδέψει περισσότερο έναν λαό, ο οποίος ενώ ξέρει ότι τα δύο αυτά κόμματα κατέστρεψαν την Ελλάδα, τα ξαναψήφισε.
Υπουργοί και βουλευτές της κυβέρνησης, παρέα με αρκετά μέσα ενημέρωσης, κάνουν λόγο για ένα μέτρο που εφαρμόζεται με πολύ μεγάλη επιτυχία σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Με αυτό το σκεπτικό, ας πούμε ότι για δύο μήνες τον χειμώνα δεν θα έχουμε αγώνες του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, σαν τη Γερμανία. Μόνο που επειδή οι Γερμανοί σταματούν να παίζουν μπάλα λόγω κρύου, εμείς μπορούμε να πούμε ότι σταματάμε γιατί κάθε σαββατοκύριακο οι πόλεις τιγκάρουν στην αιθαλομίχλη κι απειλείται η υγεία των αθλητών. Καλό, βολικό, και θα μας κάνει αφοσιωθούμε στο μπάσκετ που είναι το εθνικό μας σπορ και παίζεται σε κλειστά γήπεδα με εξαερισμό.
Η σκέψη ότι η ελληνική οικονομία μπορεί να σωθεί από τον τουρισμό γενικά κι αόριστα, βρήκε άξιο ανταγωνιστή στην πρόταση ότι η οικονομική καθίζηση μπορεί να ανατραπεί απ’ την χειμερινή εσωτερική τουριστική κίνηση.
Ο τουρισμός είναι ένα χαρτί που ταιριάζει σε όλα. Στις φωτογραφικές αναθέσεις, στις αποδοκιμασίες μιας απεργίας, σε μια πολιτική πρόταση που δεν βολεύει τα μίντια και την κυβέρνηση και στις φωτογραφίες με Κινέζους "επενδυτές".
Η Ελλάδα είναι μια “τουριστική χώρα” με τουρισμό που φτάνει κάθε χρόνο τον αριθμό των επισκεπτών της Φλωρεντίας και της Ρώμης. Ατυχές το παράδειγμα, αλλά παραμένει υπαρκτό όταν όλοι λένε ότι εδώ έχει τις καλύτερες θάλασσες, τα καλύτερα νησιά, τα καλύτερα ηλιοβασιλέματα, το καλύτερο χταποδάκι στη σχάρα. Πουθενά αλλού.
Δεν ξέρω ποιος ήταν αυτός που σκέφτηκε ότι οι χειμερινές διακοπές θα σώσουν κάτι από το εξαφανισμένο χρήμα της αγοράς, αλλά είναι βέβαιο ότι έχει μια εντελώς μακάβρια αίσθηση του χιούμορ. Τόσο μακάβρια, όσο τα αστεία που κυκλοφορούν για τα ατυχήματα του Σουμάχερ και της Μέρκελ.
Είναι πέρα από βέβαιο ότι το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία βάζουν καθημερινό στοίχημα μεταξύ τους για το ποιος θα κοροϊδέψει περισσότερο έναν λαό, ο οποίος ενώ ξέρει ότι τα δύο αυτά κόμματα κατέστρεψαν την Ελλάδα, τα ξαναψήφισε.
Υπουργοί και βουλευτές της κυβέρνησης, παρέα με αρκετά μέσα ενημέρωσης, κάνουν λόγο για ένα μέτρο που εφαρμόζεται με πολύ μεγάλη επιτυχία σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Με αυτό το σκεπτικό, ας πούμε ότι για δύο μήνες τον χειμώνα δεν θα έχουμε αγώνες του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, σαν τη Γερμανία. Μόνο που επειδή οι Γερμανοί σταματούν να παίζουν μπάλα λόγω κρύου, εμείς μπορούμε να πούμε ότι σταματάμε γιατί κάθε σαββατοκύριακο οι πόλεις τιγκάρουν στην αιθαλομίχλη κι απειλείται η υγεία των αθλητών. Καλό, βολικό, και θα μας κάνει αφοσιωθούμε στο μπάσκετ που είναι το εθνικό μας σπορ και παίζεται σε κλειστά γήπεδα με εξαερισμό.
Η σκέψη ότι η ελληνική οικονομία μπορεί να σωθεί από τον τουρισμό γενικά κι αόριστα, βρήκε άξιο ανταγωνιστή στην πρόταση ότι η οικονομική καθίζηση μπορεί να ανατραπεί απ’ την χειμερινή εσωτερική τουριστική κίνηση.
Ο τουρισμός είναι ένα χαρτί που ταιριάζει σε όλα. Στις φωτογραφικές αναθέσεις, στις αποδοκιμασίες μιας απεργίας, σε μια πολιτική πρόταση που δεν βολεύει τα μίντια και την κυβέρνηση και στις φωτογραφίες με Κινέζους "επενδυτές".
Η Ελλάδα είναι μια “τουριστική χώρα” με τουρισμό που φτάνει κάθε χρόνο τον αριθμό των επισκεπτών της Φλωρεντίας και της Ρώμης. Ατυχές το παράδειγμα, αλλά παραμένει υπαρκτό όταν όλοι λένε ότι εδώ έχει τις καλύτερες θάλασσες, τα καλύτερα νησιά, τα καλύτερα ηλιοβασιλέματα, το καλύτερο χταποδάκι στη σχάρα. Πουθενά αλλού.
Δεν ξέρω ποιος ήταν αυτός που σκέφτηκε ότι οι χειμερινές διακοπές θα σώσουν κάτι από το εξαφανισμένο χρήμα της αγοράς, αλλά είναι βέβαιο ότι έχει μια εντελώς μακάβρια αίσθηση του χιούμορ. Τόσο μακάβρια, όσο τα αστεία που κυκλοφορούν για τα ατυχήματα του Σουμάχερ και της Μέρκελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου