Η πολιτική υπευθυνότητα του Γαβριήλ Σακελλαρίδη
 |
| photo: Aris Oikonomou / SOOC |
Η διαφωνία του Γαβριήλ Σακελλαρίδη, η παραίτησή του και η παράδοση της βουλευτικής έδρας είναι πράξη πολιτικής εντιμότητας, υπευθυνότητας και συνέπειας. Έδειξε, παρότι νέος στην πολιτική και εξ αρχής στο ρετιρέ της, ως υφυπουργός και κυβερνητικός εκπρόσωπος, ότι δεν πρόλαβε να «μολυνθεί» από την γλύκα της εξουσίας ούτε από τις παθογένειες του πολιτικού συστήματος.
Είναι πράξη πολιτικής συνέπειας γιατί δεν έκρυψε τις διαφωνίες ούτε τις απόψεις του για τους χειρισμούς και τις μεθοδεύσεις του Αλέξη Τσίπρα και των στενών του συνεργατών στο Μαξίμου και παρέμεινε σταθερά σ΄ αυτές μέχρι σήμερα.
Από το βράδυ της Παρασκευής 25 Ιουνίου, σε μια αίθουσα των Βρυξελλών είχε διατυπώσει ευθέως την άποψη, ενώπιον του κ. Τσίπρα, πως από την ώρα που δεν αποδέχθηκε τη συμβιβαστική πρόταση Γιούγκερ έπρεπε να το πάει μέχρι τέλους. Να μην δεχόταν καμία νέα συμφωνία με οποιεσδήποτε συνέπειες ή να έπεφτε η κυβέρνηση μένοντας σταθερή στις θέσεις που είχε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό. Ήταν σαφές ότι έπεσε σε δυσμένεια της πρωθυπουργικής ομάδας και το γυαλί ράγισε με τον επί χρόνια συνοδοιπόρο του. Δεν συμπεριελήφθη στον ανασχηματισμό που έγινε μετά το δημοψήφισμα ενώ με απροθυμία δέχθηκε να είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και μετά κόπων και βασάνων κι ύστερα από πολύωρες συζητήσεις να είναι ξανά υποψήφιος στην Α΄ Αθηνών. Και μάλιστα στη δεύτερη θέση αφού επικεφαλής στη λίστα τοποθετήθηκε ο Αλέκος Φλαμπουράρης ενώ είχε εκλεγεί με 40.000 σταυρούς τον Ιανουάριο πίσω από την Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Επίσης, η πολιτική του υπευθυνότητα καθορίστηκε από την άρνησή του να μην μπει στο νέο κυβερνητικό σχήμα, μολονότι έγινε σχετική συζήτηση με τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν δέχθηκε ούτε τα καθήκοντα του κοινοβουλετικού εκπροσώπου στη νέα Βουλή αφού η διαφωνία του με την ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική και πρακτική παρέμενε και διευρύνετο. Αποστασιοποιήθηκε πλήρως, αποφεύγοντας να εκφράσει δημόσια τις αντιρρήσεις του οι οποίες κορυφώθηκαν με την απόφασή του να μην ψηφίσει τα συμπληρωματικά προαπαιτούμενα, με συνέπεια ο Αλέξης Τσίπρας να του ζητήσει την παραίτηση και την παράδοση της έδρας. Το είπε εξάλλου καθαρά στη δήλωσή του: «Αδυνατώ να συμβάλλω στην υλοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής».
Κι εδώ προκύπτει η εντιμότητά του. Παρέδωσε την έδρα σε αντίθεση με τα στελέχη της Λαϊκής Ενότητας, (Π. Λαφαζάνης, Ζ.Κωνσταντοπούλου, Δ. Στρατούλης, Κ. Ήσυχος κ.α) που διαφώνησαν, δεν παραιτήθηκαν και ίδρυσαν άλλο κόμμα. Και προτίμησε να αποσυρθεί, επί του παρόντος (;), από την κεντρική πολιτική.
Επιπλέον, με τη στάση του στηρίζει και τον ίδιο τον Τσίπρα καθώς δεν «παζάρεψε» μαζί του ούτε του έκανε τον δύσκολο όταν του ζήτησε την παραίτηση. Αντιθέτως ανταποκρίθηκε διευκολύνοντας την αντικατάστασή του.
Μένει να δούμε αν θα αποχωρήσει και από τον ΣΥΡΙΖΑ του οποίου είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και σημαίνον στέλεχος της κίνησης των «53».
*Ο Μιχάλης Μιχαήλ είναι δημοσιογράφος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου