Αντικαρκινικά φάρμακα: Το άκρον άωτον της απληστίας

Αντικαρκινικά φάρμακα: Το άκρον άωτον της απληστίας

Τσαουσίδης Κλέαρχος

Αποκρουστικά στοιχεία έρχονται στο φως για την υπόθεση υπεξαίρεσης φαρμάκων για καρκινοπαθείς με στόχο τη λαθρεμπορία. Καταγγέλλεται η συμμετοχή γιατρών, νοσοκόμων, φαρμακοποιών και λοιπών που ομνύουν στην άνευ ορίων και τσίπας συσσώρευση πλούτου.

Μόνον όποιος ζει -όπως ζει- με τον καρκίνο μπορεί να καταλάβει τι συνέβαινε όταν -σύμφωνα με την αστυνομία- παρεχόταν στους ασθενείς το μισό περίπου του φαρμάκου που προέβλεπε το σχήμα, ώστε να περισσέψουν αυτά που έκλεβαν οι κατηγορούμενοι. Βέβαια, μία από τις νοσηλεύτριες που συνελήφθη ισχυρίζεται ότι «η άποψη που υποστηρίχθηκε ότι δίδονταν μειωμένες δόσεις σε ασθενείς είναι αδύνατο να συμβεί και δεν συνέβη ποτέ διότι έχει επιπτώσεις στη θεραπεία». Και πού το ξέρει αυτή (ο δικηγόρος της δηλαδή); Βρήκε σε μια μέρα και τους φακέλους των ασθενών και όσων έχασαν τη μάχη;

Οι υποψιασμένοι για το εύρος του βαθέος κράτους δεν εξεπλάγησαν.

Η υπερασπιστική γραμμή των φερομένων ως ενόχων εστιάζεται στην άγνοια: άγνοια των γιατρών που συνταγογραφούσαν σε ανύπαρκτα άτομα κάποιο φάρμακο χημειοθεραπείας, άγνοια των νοσοκόμων, άγνοια των φαρμακοποιών (που τα διοχέτευαν στο εξωτερικό για να πουληθούν σε πολλαπλάσιες τιμές). Εντάξει, οι ανθοπώλες και ψαράδες που τα αποθήκευαν στα ψυγεία τους μαζί με τουλίπες και «αλανιάρες» τσιπούρες το θεωρούσαν νόμιμο και σύνηθες!

Εδώ διαπιστώνονται η ανοχή, η υποκρισία και κατ’ ουσίαν η αποδοχή από μερίδα της κοινωνίας αυτών των εγκληματικών πρακτικών. Περιμένουν να τελεσιδικήσει η υπόθεση; Διότι πώς αλλιώς να εξηγηθεί η εκκωφαντική σιωπή της ηγεσίας της ΠΟΕΔΗΝ, της ομοσπονδίας των υγειονομικών, που κάθε τόσο στήνει μια ολιγοπρόσωπη παράσταση όπου πάνε οι αρμόδιοι υπουργοί και καταγγέλλουν στα πρόθυμα κανάλια τα στραβά κι ανάποδα της Υγείας; Προς τιμήν του, το Δ.Σ. του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών εξέδωσε ξεκάθαρη και χωρίς σκοπιμότητες ανακοίνωση. Η άποψη των φαρμακοποιών για το θέμα δεν έγινε γνωστή ώς τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές.   

Το πιο σημαντικό: οι έντιμοι γιατροί, νοσοκόμοι, φαρμακοποιοί γιατί να πρέπει να αποδείξουν στο περιβάλλον τους ότι δεν είναι ελέφαντες; Γιατί να υπονομεύεται η χτισμένη με κόπο και πόνο σχέση εμπιστοσύνης γιατρού - νοσηλευτή - ασθενή από τη δράση των κατηγορουμένων και να μην ξεκαθαρίζεται εξαρχής ποιοι είναι οι φερόμενοι ως δράστες όταν υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις και επιβεβαίωση και από τις γερμανικές αρχές; Πάλι υπερισχύει το τρελό «λάστιχο» της προστασίας των προσωπικών δεδομένων;

Είδα στις ειδήσεις της ΕΡΤ να προσάγονται στην Εισαγγελία Αθηνών οι πρώτοι συλληφθέντες για την κλοπή των φαρμάκων. Όλοι σκέπαζαν με πετσέτες, μπλούζες κ.λπ. τα πρόσωπα τους. Γιατί; Αφού είναι αθώοι, όπως ισχυρίζονται, γιατί φοβούνται να δείξουν τα πρόσωπά τους;

Παρένθεση: Οι καταζητούμενοι, που, αν συλληφθούν, θα κραυγάζουν για την αθωότητά τους, εξαφανίστηκαν εντελώς συμπτωματικά;

Γιατί, λοιπόν, η Εισαγγελία δεν διέταξε να δοθούν στη δημοσιότητα τα στοιχεία και οι φωτογραφίες καταζητούμενων (κυρίως) αλλά και συλληφθέντων, καθώς και οι χώροι νοσηλείας όπου γινόταν η υπεξαίρεση, ώστε να ησυχάσουν οι ασθενείς που δεν νοσηλεύτηκαν εκεί; Βλέπετε, ο ψυχισμός των καρκινοπαθών διαταράσσεται δραστικά από τη χημειοθεραπεία. Ούτε αυτό μετράει;

Όσοι έχουν την τύχη (μέσα στην ατυχία τους) να γνωρίσουν στις ογκολογικές μονάδες γιατρούς και νοσηλευτές, άντρες και γυναίκες που δεν έχουν ωράρια, που σηκώνουν το τηλέφωνο μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα, που ακόμη και στην τελευταία φάση ασκούν με τη μέγιστη ανθρωπιά την παρηγορητική ιατρική, έχουν έναν πανίσχυρο εχθρό: την αμφιβολία. Ε, ας μην τσακίζουν οι επόπτες της ζωής μας αυτή την εμπιστοσύνη!

Και ελπίζω να μην επαναληφθεί το φαινόμενο όταν -κάποτε- εκδικαστεί αυτή η υπόθεση των κλεφτών της ελπίδας, οι αδέκαστοι κριτές να ρίξουν τις «βαριές» ποινές με... αναστολή, όπως συνηθίζουν (π.χ. έμποροι όπλων με 16 χρόνια κάθειρξη για μίζα).

Η τσακισμένη από την κρίση κοινωνία φωνάζει ότι οι κλέφτες μένουν έξω, πέφτουν στα μαλακά και τα κλεμμένα δεν γυρίζουν πίσω. Έχει άδικο;

ώς τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές. 

http://www.avgi.gr/