Τι είναι και τι θέλει το ΚΚΕ;
ΤΟΥ ΚΛΕΑΡΧΟΥ ΤΣΑΟΥΣΙΔΗ
Το κακό όνειρο του Όργουελ πάει κι έρχεται στη ζωή μας. Ο ανήσυχος διεθνιστής, μαχητής στον Ισπανικό Εμφύλιο, ήταν ίσως ο πρώτος (μαζί με τον Μαλρό) που κατήγγειλε τις...
Το κακό όνειρο του Όργουελ πάει κι έρχεται στη ζωή μας. Ο ανήσυχος διεθνιστής, μαχητής στον Ισπανικό Εμφύλιο, ήταν ίσως ο πρώτος (μαζί με τον Μαλρό) που κατήγγειλε τις εκκαθαρίσεις, από τους σταλινικούς, των αναρχικών και τροτσκιστών που επίσης αγωνίζονταν για την υπεράσπιση της ισπανικής δημοκρατίας απέναντι στις φασιστικές ορδές του Φράνκο.
Ακολούθησε, χρόνια μετά, ο Χόρχε Σεμπρούν, που γνώριζε από μέσα τα πράγματα. Ανεπάρκεια, αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας ή υπεροψία; Η τραγική κατάληξη του αγώνα ενάντια στον φασισμό συσκότισε αυτό το έγκλημα. Όπως και τη βιολογική εξαφάνιση όσων μαχητών της Διεθνούς Ταξιαρχίας νόμισαν ότι θα έβρισκαν καταφύγιο, έπειτα από την ήττα, στη Σοβιετική Ένωση. Ήταν η μοίρα τους ίδια με αυτήν των μπολσεβίκων στις δίκες της Μόσχας...
Ακούγοντας τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα να αναλώνεται σε μια ακόμη επίθεση εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, στην ομιλία του στη σύνοδο κομουνιστικών και παρεμφερών κομμάτων που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, η Ιστορία έδειξε να επαναλαμβάνεται. Και όχι ως φάρσα.
Με την ίδια ακριβώς ρητορική που τα σταλινικά κόμματα καταδίκαζαν όλες τις άλλες αριστερές ομάδες οι οποίες δρούσαν προπολεμικά, ανοίγοντας φαρδύ πλατύ τον δρόμο των φασιστών σε Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ουγγαρία κ.α., ο ηγέτης του ιστορικού κόμματος έδειξε τον ΣΥΡΙΖΑ σαν τον κύριο εχθρό του... κινήματος. Όπως ήταν, προτού τους αποκαταστήσουν, ο Άρης Βελουχιώτης, ο Πλουμπίδης, ο Καραγιώργης και τα άλλα θύματα της ζαχαριαδικής ορθοδοξίας.
Το θέμα, όμως, δεν είναι οι κραυγές του ΚΚΕ. Το πρόβλημα είναι ότι, σε μια μοναδική ευκαιρία να ακουμπήσει ο σοσιαλισμός στρώματα της ελληνικής κοινωνίας που απεχθάνονται την εκμετάλλευση, το πιο ισχυρό έπειτα από τον ΣΥΡΙΖΑ αριστερό κόμμα τον πολεμάει με το ίδιο μένος που διέπει τις υστερικές νεοφιλελεύθερες, ακροδεξιές και μασκαρεμένες φασιστικές δυνάμεις. Από κοντά και οι «πούροι» επαναστάτες και οι μεροκαματιάρηδες μπαχαλάκηδες!
Αυτό γίνεται σε μια περίοδο που ο φασισμός όχι απλώς έχει σηκώσει κεφάλι, αλλά ήδη σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες συγκυβερνά - και όχι με πραξικοπήματα, αλλά με τη λαϊκή ψήφο.
Προηγήθηκε η εξαέρωση των κομμουνιστικών κομμάτων στις χώρες του κάποτε «υπαρκτού σοσιαλισμού» και ο ευτελισμός τους στην Ιταλία και τη Γαλλία όπου είχαν τη στήριξη του 25% έως 33% του λαού.
Αυτός ο λαός, λοιπόν, γίνεται λάστιχο όταν τον πιάνουν στο στόμα τους οι σταλινικοί. Το ΚΚΕ θεωρεί ιδιοκτησία του τους προλετάριους, την εργατιά κ.λπ., αλλά δεν αναλύει γιατί αυτοί είναι που κατά πλειοψηφία στηρίζουν την κυριαρχία των φασιστών της Λεπέν και του Σαλβίνι στις άλλοτε κόκκινες συνοικίες των γαλλικών και ιταλικών μεγαλουπόλεων. Κι επιλέγουν τον Όρμπαν στην κάποτε «σοσιαλιστική» Ουγγαρία.
Για να έρθουμε στα δικά μας: Είναι δυνατόν να στρέφεις όλη σου την πολεμική απέναντι στην έστω συμβιβασμένη ρεφορμιστική κ.λπ. κυβέρνηση, που προσπαθεί να διασώσει τα πιο αδύναμα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, που επιστρέφει τμήμα της φορολόγησης των μεσαίων στους μη έχοντες, που νομοθετεί την επάνοδο των ομαλών εργασιακών σχέσεων; Είναι δυνατόν να μη βάζεις πλάτη στον αγώνα ενάντια στην παλινόρθωση της πιο σκληρής Δεξιάς που γνώρισε μεταπολιτευτικά ο τόπος;
Το θράσος των ανθρώπων που ξαναγράφουν συνεχώς την Ιστορία, διογκώνεται. Αλλά αυτό το φούσκωμα του φασισμού απαιτεί τη συμπαράταξη όλων. Δεν είναι δυνατόν οι φασίστες (με τη διακριτική στήριξη της τάχα δημοκρατικής Ακροδεξιάς) να οδηγούν μαθητές σε κατάληψη των σχολείων διότι «Η δημοκρατία πούλησε τη Μακεδονία» και το ΚΚΕ να επιμένει στην αυτοαπομόνωσή του στους μαζικούς αγώνες και στην κατ’ ουσίαν αποχή από όσα, έστω και «λίγο προοδευτικά», φέρνει η κυβέρνηση στη Βουλή. Ο μαξιμαλισμός της ηγεσίας του ΚΚΕ δεν έχει αρχή και τέλος.
Για την αυταρχική Δεξιά οι πάσης φύσεως αριστεροί είναι εχθροί. Στα ίδια κελιά βρεθήκαμε, κι ας μη μιλιόμασταν. Σαν τα παιδάκια!
Όμως η πολιτική, ειδικά απέναντι στον φασισμό, απαιτεί και ενηλικίωση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου