Η αγωγή πρώην πρωθυπουργού

39-samaras.jpg

Γιώργος Σταματόπουλος

Ουκ αισχύνεται; Ουκ ερυθριά; Ουχ ορά; Ουκ οίδε τι αισθήματα προκαλεί στον ελληνικό λαό η αγωγή που κατέθεσε; Για τον πρώην κοτζάμ πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά ο λόγος που ούτε λίγο ούτε πολύ κατέθεσε αγωγή εναντίον εκπαιδευτικών και επιζητεί χρηματική αποζημίωση -τον μπαγάσα! Είναι γελοίο και μόνο να ασχολείται κανείς με τέτοιας φύσεως θέματα, ανυπόφορο, πώς να το πούμε διαφορετικά;

Είναι η αλαζονεία της εξουσίας, είναι η βάρβαρη έλλειψη παιδείας που χαρακτηρίζει τους πολιτικούς της εξουσίας [διότι υπάρχουν και πολιτικοί που αρνούνται τη μονομέρεια της εξουσίας, αλλά είναι ελάχιστοι]; Ποιος ξέρει; [Πολλοί ξέρουν αλλά ποιούνται την νήσσαν την κρίσιμη στιγμή -όσοι π.χ. παίρνουν αποφάσεις χωρίς να εξετάζουν την ουσία και την αλήθεια των συμβάντων].

Ο έρμος ο πρώην πρωθυπουργός [για φαντάσου, ολόκληρος πρωθυπουργός!] αρνείται τα γεγονότα και προσπαθεί να δείξει ότι είναι ο ίδιος αυτός που τα δημιουργεί [γιατί έτσι του κάπνισε, γιατί νομίζει ότι εξουσιάζει σε αυτό το θλιβερό, ούτως ή άλλως, πολιτικό σύστημα]· για φαντάσου δημοκρατία που έχουμε -και χειροκροτάμε κιόλας γι’ αυτήν, οι αφελείς...

Ο υιός του πρώην πρωθυπουργού συνελήφθη να κλέπτει οπώρας στο πεδίο [στον αγρό] της εκπαίδευσης, της αγωγής, της παιδείας.

Αυτό θα μπορούσε να είναι θετικό από μιας απόψεως, ως απόρροια της νεανικής αυθάδειας, η οποία πάντα συγχωρείται από σοβαρούς εκπαιδευτικούς, αρκεί να μη γίνει συνήθεια και συνείδηση του κλέπτοντος· μια δυο φορές δικαιολογούνται άπαντες οι νέοι να παρεκκλίνουν, να αυθαδιάσουν -νέοι είναι, τι να κάνουμε με τη νεότητα και εξάλλου τι θα προσδοκούσαμε χωρίς αυτήν;

Η καθηγήτρια μηδένισε την κόλλα του -και αμέσως μετά απελύθη ως ανεπαρκής στην εργασία της- και ας έλεγε η αξιολόγηση που λίγο καιρό είχε προηγηθεί ότι ήταν μια από τις επαρκέστερες καθηγήτριες.

Οι δικαστές περί άλλα [ναι, αλλά ποια είναι αυτά τα άλλα;] ετύρβαζαν -και αποφάσισαν ότι ο υιός Σαμαρά ήτον αθώος.

Αυτά δεν γίνονται σε «πολιτισμένα», ευρωπαϊκά κράτη. Ολόκληρος πρωθυπουργός να στέλνει στη δικαιοσύνη ένα ολόκληρο συνδικάτο για συκοφαντική τάχα δυσφήμηση. Να καταλάβουμε επιτέλους πού οδηγεί η νοοτροπία των πολιτικά τάχα ισχυρών.

Αντί ο πρώην πρωθυπουργός, ο Σαμαράς καλέ, να νιώσει [και αυτό δεν είναι υπερβολή] υπερήφανος για το απείθαρχον και ατίθασον του χαρακτήρα του υιού του, αντί να εξάρει το θάρρος και την παιδαγωγική επάρκεια της καθηγήτριας, εστράφη, εκτυφλωτικά απαράδεκτα, εναντίον της και η έντιμη Δασκάλα απελύθη, διότι έτσι επήλθε ικανοποίηση του πρώην πρωθυπουργού. [Δεν μπορεί ο καθείς να εμφιλοχωρήσει στη σπουδαιότητα και προσωπικότητα των «εκλεκτών»]. Βρε, πού καταντήσαμε.

Εξίσου θλιβερό και αποκαρδιωτικό είναι ότι ακόμη και σήμερα δεν σέβεται ο «κορυφαίος» αυτός πολιτικός τη μνήμη τής, στο μεταξύ αποθανούσης, εκπαιδευτικού· είπαμε (;) ὀτι η αλαζονεία δεν έχει συνάφεια με το μέτρον και τη σωφροσύνη, ούτε με όσους έχουν μάθει να ασκούν (;) πολιτική που προσομοιάζει σε τυραννική άσκηση εξουσίας.

Θα πληρώσει ακριβά -έτσι δείχνουν όλα- αυτήν του τη συμπεριφορά ο αλαζών πρώην πρωθυπουργός. Τι φταίει το τέκνον του; Τι φταίνε όλοι οι νέοι;

http://www.efsyn.gr