Καύση νεκρών και ιερή υποκρισία
Του Κλέαρχου Τσαουσίδη
Ίσως κάποιοι να θεωρούν πολυτέλεια να ασχολούμαστε με το θέμα της καύσης των νεκρών όταν στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής είναι η... ελληνικότητα της Μακεδονίας ή το αν είναι λογοκρισία η απαγόρευση έκδοσης μιας αλητοφυλλάδας.
Καλώς ή κακώς, όμως, η διάθεση του σώματός μας, πολλώ δε μάλλον της σορού μας, δεν μπορεί να προσκρούει στις θέσεις ενός θρησκευτικού οργάνου με το οποίο δεν έχουμε σχέση.
Με δυο λόγια, αντιλαμβάνομαι την αναχρονιστική και υποκριτική θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος για την απαγόρευση της καύσης νεκρών, αλλά είναι θέμα όσων ομνύουν στη συγκεκριμένη θρησκεία να αποφασίσουν αν θα πειθαρχήσουν ή όχι. Πρόκειται για σχέση ιδιωτικής φύσης και επιλογής και εναπόκειται στους χριστιανούς να κρίνουν. Εμάς δεν μας πέφτει λόγος.
Αντίστοιχα, όμως, δεν πέφτει λόγος σε κανέναν δεσπότη, παπά ή διάκο τι αποφασίζω εγώ να γίνει το σώμα μου όταν αποχωρήσω από τον μάταιο τούτο κόσμο όταν εν ζωή δεν έχω σχέση με την Εκκλησία της Ελλάδος ή -ακόμη πιο καθαρά- εφόσον είμαι υλιστής.
Η ώς τα τώρα επικρατούσα θρησκεία είχε κατορθώσει να ελέγχει πλήρως κάποια από τα ατομικά μας δικαιώματα, όπως ο γάμος, η βάφτιση και η ταφή. Στα δύο πρώτα η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου ξεκαθάρισε τα πράγματα, αλλά δεν ακούμπησε το θέμα της καύσης.
Το έκανε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2006, αλλά με τέτοιο τρόπο που μέχρι προχθές να μην έχει καταφέρει ούτε ένας δήμος να αποκτήσει αποτεφρωτήριο.
Ο λόγος: έπρεπε τα αποτεφρωτήρια να λειτουργούν στο εσωτερικό νεκροταφείου ή να γειτνιάζουν με αυτό, κάτι που προσέκρουε στην Εκκλησία, θαρρείς και τα νεκροταφεία κατασκευάστηκαν με δικά της χρήματα και της ανήκουν. Ούτε η τροπολογία του 2017 βοήθησε, διότι το γνωστό κράτος μέσα στο κράτος έβρισκε συνεχώς εμπόδια (π.χ. ο Δήμος Αθηναίων, που θα κατασκεύαζε το αποτεφρωτήριο στον Βοτανικό, είχε κολλήσει στον χαρακτηρισμό του χώρου ως κοινόχρηστου πράσινου).
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ νομοθέτησε και πάλι και έτσι προχθές άνοιξε ο δρόμος, αφού χρειάστηκε να υπογράψει την τελική απόφαση ο υπουργός Περιβάλλοντος!
Αυτά είναι τα τυπικά αλλά και βαθύτατα ουσιαστικά. Θα ρωτούσε, όμως, ο ομογενής από τις ΗΠΑ ή τον Καναδά, που έκαψε τον ορθόδοξο χριστιανό πατέρα του, γιατί αντιδρά η Εκκλησία της Ελλάδος; Εκεί πώς το ανέχονται οι ιερείς, αφού ανήκουν στο Πατριαρχείο μας; Η απάντηση είναι απλή: αναζητήσατε το χρήμα.
Μολονότι οι ιερείς μισθοδοτούνται από το Ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή και από όσους δεν ανήκουν σ’ αυτήν ή όποια άλλη θρησκεία, η παρουσία τους σε γάμο, βάφτιση, κηδεία αλλά και για την τέλεση μνημοσύνων ή τρισαγίων ενισχύει το εισόδημά τους σε βαθμό που να διαγκωνίζονται για να αναλαμβάνουν καθήκοντα σε δημοτικά κοιμητήρια.
Το θέμα δείχνει απλό, διότι το έχουμε συνηθίσει. Και ο σεβασμός στους νεκρούς που υπάρχει στην πλειονότητα των Ελλήνων (πλην των ρατσιστών, φασιστών και μακεδονοφάγων) αναγκάζει π.χ. έναν/μια άθεο/η να τηρεί τις διαδικασίες που προβλέπει η Ορθοδοξία αν οι μακαρίτες γονείς του ήταν ένθεοι. Το αντίθετο, όμως, δεν το αποδέχεται η Ιεραρχία. Τόσο δημοκρατικά!
Θα μου πείτε γιατί ενοχλούμαι από το «μπαξίσι» στους ιερείς. Το ίδιο δεν γίνεται με γιατρούς στα δημόσια νοσοκομεία ή με εκπαιδευτικούς που κάνουν ιδιαίτερα σε μαθητές τους; Σημειώνω παρενθετικά ότι είδα και ιερείς -νέους συνήθως- που αρνούνται (όπως και αρκετοί γιατροί) την όποια αμοιβή για το μυστήριο ή την πράξη που τελούν.
Ενοχλούμαι, λοιπόν, διότι στην Ελλάδα που έχει αριστερή κυβέρνηση κάποια πράγματα δεν προχωρούν λόγω των υπόγειων ή και υπέργειων -ολοφάνερων- εμποδίων που στήνει με δεξιοτεχνία το βαθύ κράτος.
Δεν κατάφερε να δημιουργήσει αποτεφρωτήριο ούτε ο δήμαρχός μας Γιάννης Μπουτάρης, ο οποίος είχε υποστεί βάρβαρη συμπεριφορά όταν θέλησε να τιμήσει τη θέληση της μακαρίτισσας συζύγου του.
Ακόμη ένας λόγος να ξεκαθαρίσουμε τις σχέσεις μας στη συνταγματική αναθεώρηση. Αλλά και να καταθέσουν οι υποψήφιοι δήμαρχοι τι σκοπεύουν να κάνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου