Χωρισμός Εκκλησίας-Πολιτείας στις δέκα πρώτες μέρες

Χωρισμός Εκκλησίας-Πολιτείας στις δέκα πρώτες μέρες

Τι είναι σήμερα οι απανταχού Εκκλησίες; Μα αρμός της εξουσίας, ίσως μάλιστα ο πιο ισχυρός κι ανθεκτικός

Οταν, μεσούσης της κρίσης του κορωνοϊού (Απρίλιος του 2020), η Βραζιλία μετρούσε κατά χιλιάδες τα θύματα, ο Ζαΐρ Μεσσίας Μπολσονάρου, σε συνεννόηση με τους αγαπημένους του εταίρους, τους πάστορες της Ευαγγελικής, κυρίως, Εκκλησίας και τους θρησκευτικούς ηγέτες γενικώς, καθιέρωσε ημέρα γενικής νηστείας για να διώξει το μίασμα από τη χώρα. «Οι δυνάμεις του κακού υψώνονται ενάντια σε έναν θεοσεβούμενο χριστιανό Πρόεδρο, υπέρμαχο της οικογένειας. Η Κυριακή θα είναι μία ημέρα νηστείας» έγραφε τότε στο Twitter ο -και πάστωρ, και γερουσιαστής- Μάρκο Φελιτσιάνο.

Καύση νεκρών και ιερή υποκρισία

Καύση νεκρών και ιερή υποκρισία

Του Κλέαρχου Τσαουσίδη 

Ίσως κάποιοι να θεωρούν πολυτέλεια να ασχολούμαστε με το θέμα της καύσης των νεκρών όταν στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής είναι η... ελληνικότητα της Μακεδονίας ή το αν είναι λογοκρισία η απαγόρευση έκδοσης μιας αλητοφυλλάδας.

Καλώς ή κακώς, όμως, η διάθεση του σώματός μας, πολλώ δε μάλλον της σορού μας, δεν μπορεί να προσκρούει στις θέσεις ενός θρησκευτικού οργάνου με το οποίο δεν έχουμε σχέση.

Με δυο λόγια, αντιλαμβάνομαι την αναχρονιστική και υποκριτική θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος για την απαγόρευση της καύσης νεκρών, αλλά είναι θέμα όσων ομνύουν στη συγκεκριμένη θρησκεία να αποφασίσουν αν θα πειθαρχήσουν ή όχι. Πρόκειται για σχέση ιδιωτικής φύσης και επιλογής και εναπόκειται στους χριστιανούς να κρίνουν. Εμάς δεν μας πέφτει λόγος.

Νίκος Φίλης :Aναγκαία η συμφωνία Κράτους-Εκκλησίας, χωρίς «εκκλησιαστική περαίωση» και church statistics

Aναγκαία η συμφωνία Κράτους-Εκκλησίας, χωρίς «εκκλησιαστική περαίωση» και church statistics

Νίκος Φίλης*

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ/EYROKINISSI

1. Η προκαταρκτική συμφωνία Κράτους και Εκκλησίας, που ανακοινώθηκε από τον πρωθυπουργό και τον αρχιεπίσκοπο, έχει ένα κατ’ αρχήν θετικό στοιχείο. Δίνει το έναυσμα ενός δημόσιου διαλόγου, που είναι απαραίτητος προκειμένου να αποσαφηνιστούν τα συζητούμενα θέματα και να φτάσουμε στη διατύπωση των νόμων και των τελικών ρυθμίσεων που θα υλοποιούν την αρχική συμφωνία. Πρόκειται για έναν διάλογο το ίδιο απαραίτητο με αυτόν για τη συνταγματική αναθεώρηση, που θυμίζω ότι από αλλού ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2016 κι αλλού κατέληξε σε πλείστα όσα σημεία της σήμερα.

Κλίμα εκφοβισμού από την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων

Κλίμα εκφοβισμού από την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων

Γιώτα Τέσση

ΕUROKINISSI / ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Έντονες αντιδράσεις στον χώρο της παιδείας έχει προκαλέσει η πρωτοφανής ενέργεια της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ) που καλεί τους εκπαιδευτικούς να μη διδάξουν το μάθημα των Θρησκευτικών με βάση τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών του υπ. Παιδείας επικαλούμενη αποφάσεις του ΣτΕ.

Πιο αναλυτικά, επικαλούμενη αποφάσεις του ΣτΕ η ΠΕΘ έστειλε επιστολή στους διευθυντές σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσηςζητώντας τους να τα διαβιβάσουν στους εκπαιδευτικούς που διδάσκουν το μάθημα των Θρησκευτικών.

Στα έγγραφα αυτά προτρέπει τους εκπαιδευτικούς να μη διδάσκουν το μάθημα των Θρησκευτικών σύμφωνα με το νόμιμο πρόγραμμα σπουδών και φτάνει στο σημείο να ισχυριστεί ότι δεν θα υπάρξει καμία πειθαρχική ή ποινική συνέπεια σε όσους αρνηθούν να εφαρμόσουν τα νέα προγράμματα.

Χριστιανοί και μαρξιστές

Χριστιανοί και μαρξιστές

Του Νίκου Ξυδάκη

Ένα τολμηρό ζευγάρι σε διάλογο - Η κοινή πίστη χριστιανών και σοσιαλιστών σε έναν καλύτερο κόσμο - ας είναι και στα έσχατα. Το μοτίβο της αναγέννησης-ανάστασης, το μοτίβο του μεσσιανισμού . Μοτίβο κοινό με την παράδοση του εβραϊκού μυστικισμού και του Ευαγγελίου

Πολλές από τις φαινόμενες προστριβές Εκκλησίας και Πολιτείας είναι ιδιοτελείς και ψευδείς. Πρόκειται κυρίως για διαγκωνισμούς για το ποιος θα έχει την εξουσία, για διαγκωνισμούς για το ποιος νέμεται τον πλούτο. Στην πραγματικότητα, η πολιτική κοινωνία και οι πιστοί που αποτελούν το σώμα της Εκκλησίας δεν ενδιαφέρονται και τόσο για αυτή την κοκορομαχία. Αυτοί που ενδιαφέρονται είναι η οργανωμένη Εκκλησία, οι ιεράρχες -φυσικά όχι όλοι εξ αυτών- και οι πολιτικοί και πάλι όχι όλοι εξ αυτών. Κάποιες, δηλαδή, ελίτ είναι αυτές που κρατούν ζωντανή αυτή την ψευδοδιαμάχη, αυτή τη βατραχομυιομαχία.

Ρασοφόροι και κονδυλοφόροι φτύνουν τους νεκρούς

Ρασοφόροι και κονδυλοφόροι φτύνουν τους νεκρούς

Του Κλέαρχου Τσαουσίδη

Η αμετροέπεια, το μίσος, η μικρόνοια που ακολουθούν με συνέπεια την πορεία αυτού του τόπου βρόμισαν πάλι την ατμόσφαιρα τσαλαπατώντας τη μνήμη των δεκάδων συνανθρώπων μας που χάθηκαν στη φοβερή πυρκαγιά της Ραφήνας.

Δεν άντεξαν ούτε 24 ώρες. Καθόλου συμπτωματικά, η δημοσιογραφική αλητεία, ο χουλιγκανισμός και η εκκλησιαστική παράνοια, προτού ακόμη σβήσουν οι φωτιές, εξέμεσαν όσα βλακώδη και χυδαία τους συντηρούν αιώνες τώρα, πατώντας πάνω στην αμάθεια, τη δουλικότητα και την ιδιωτεία.

Η αθεΐα, ο φονταμενταλισμός και ο Αμβρόσιος

Η αθεΐα, ο φονταμενταλισμός και ο Αμβρόσιος

Τάσος Τσακίρογλου

ΑΠΕ ΜΠΕ / ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΣΑΪΤΑΣ

«Ο άθεος πρωθυπουργός Αλέξιος Τσίπρας επισύρει την κατάρα του Θεού. Η Ελλάδα καταστρέφεται από βροχές και πυρκαγιές». Αυτά και άλλα πολλά, σε άψογο μεσαιωνικό ύφος, έγραψε στο μπλογκ του ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων. Ο κατά δήλωσή του θαυμαστής της Χρυσής Αυγής Αμβρόσιος πρόσθεσε ότι «ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του, οι άθεοι του ΣΥΡΙΖΑ, είναι οι αίτιοι της γενικής καταστροφής, καθώς με την αθεΐα τους διεγείρουν την οργή του Θεού». 

Θα μπορούσε όλο αυτό να είναι ένα κακόγουστο ανέκδοτο για προληπτικές γριούλες και καθυστερημένους κατοίκους απομονωμένων χωριών, όμως η πραγματικότητα είναι ότι ο ανορθολογισμός και η μεταφυσική σκέψη έχουν επανακάμψει δυναμικά στις κοινωνίες μας. 

Θρησκευτικά για όλους

Θρησκευτικά για όλους

Της Αγγελικής Ζιάκα*

Με αφορμή τον θόρυβο που δημιουργήθηκε και πάλι γύρω από το μάθημα των Θρησκευτικών είναι ίσως ωφέλιμο να ξαναθυμηθούμε κάποια από τα γεγονότα και να ξανασκεφτούμε το τι πραγματικά διακυβεύεται.

Για τους νέους φακέλους του προγράμματος των Θρησκευτικών συνεργάστηκαν διάφοροι άξιοι θεολόγοι της Τριτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης από όλη την Ελλάδα και υπό την επίβλεψη, κατόπιν ανοιχτής πρόσκλησης, του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Μεταξύ αυτών ήταν, ήδη από το 2011, πολλοί εξαίρετοι συνάδελφοι που άρχισαν από τότε ακόμη να δουλεύουν τα προγράμματα του Γυμνασίου. Αργότερα, γύρω στα τέλη του 2014, προστεθήκαμε κι άλλοι στον αγώνα για την ανανέωση του μαθήματος των Θρησκευτικών. Ένας αγώνας ωραίος, αλλά και αρκετά δύσκολος λόγω των διαφόρων υπόγειων συκοφαντιών και αντιστάσεων, αμείωτων ακόμη και έως σήμερα. Ένας αγώνας ο οποίος ποτέ δεν υποτίμησε την Εκκλησία και τις διάφορες ομολογίες και λοιπές θρησκευτικές κοινότητες της χώρας, με τις οποίες και διαλέχθηκε, αλλά ούτε και τους μαθητές και τον δημόσιο χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών και της αδήριτης ανάγκης ανανέωσής του, λόγω των ραγδαίων αλλαγών στην κοινωνία μας.

Χριστιανική κατήχηση, χρυσίον και κατάρες

Χριστιανική κατήχηση, χρυσίον και κατάρες

Του Κλέαρχου Τσαουσίδη

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στα ελληνικά -κοσμικά και όχι εκκλησιαστικά- σχολεία δεν εξέπληξε. Εξόργισε. Η πλειοψηφία των συμβούλων Επικρατείας έχει πλέον ξεφύγει. Ανατριχιάζω όταν σκέφτομαι το ενδεχόμενο τέτοιου είδους αποφάσεις, στηριγμένες σε απίστευτες ερμηνείες των σχετικών άρθρων του συντάγματος, να χτυπήσουν άμεσα τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως αυτά προσδιορίζονται από τη Σύμβαση της Ρώμης του 1950. Θυμίζω ότι χρειάστηκε να επικυρωθεί εκ νέου στην Ελλάδα η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) με το Ν.Δ. 53/1974.

Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΧΥΣΗ ΚΑΙ Ο ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΣ ΔΙΑΠΟΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΧΥΣΗ ΚΑΙ Ο ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΣ ΔΙΑΠΟΤΙΣΜΟΣ 

ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Α. Χ. ΚΑΖΕΠΙΔΗ(*), Φεβρουάριος 2005

Υπάρχει ένα μεγάλο και περίπλοκο πρόβλημα που έχει προκαλέσει και εξακολουθεί να προκαλεί μεγάλη σύγχυση στην ελληνική Εκπαίδευση. Το πρόβλημα αυτό είναι η μακρόχρονη και συστηματική νοθεία της πνευματικής ανάπτυξης των νέων, μέσα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, με τη διδασκαλία Θρησκευτικοπολιτικών δογμάτων που δεν αντέχουν στην αντικειμενική δημόσια ανάλυση και κριτική.

Περίμενε κανείς ότι το νέο «Σύνταγμα της Ελλάδος» θα έδινε, επιτέλους, μια λύση στην ολοφάνερη αντίφαση που έκρυβαν μέσα τους αλλεπάλληλα προηγούμενα συντάγματα και θα έβαζε μια λογική τάξη στη διατύπωση των σκοπών της ελληνικής Εκπαίδευσης. Δυστυχώς η σύγχυση συνεχίζεται και στον τομέα της εκπαιδευτικής μας πολιτικής αλλά και στον τομέα της εκπαιδευτικής πράξης. Όπως θα δούμε παρακάτω, στο επίπεδο της επίσημης εκπαιδευτικής πολιτικής του κράτους η σύγχυση επικυρώνεται από το ίδιο το Σύνταγμα, ενώ στο επίπεδο της εκπαιδευτικής πράξης η σύγχυση υλοποιείται με τον άκριτο δογματικό διαποτισμό των νέων. Οι συνέπειες του δογματικού διαποτισμού των πολιτών είναι σοβαρότατες, όχι μόνο για το μέλλον και το χαρακτήρα της ελληνικής εκπαίδευσης αλλά και για το μέλλον και το χαρακτήρα ολόκληρης της νεοελληνικής κοινωνίας.

Μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος: τι είναι, πώς και γιατί προστατεύονται

Μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος: τι είναι, πώς και γιατί προστατεύονται

Μαρία Στυλιανίδου*

Σήμερα η υπόθεση Novartis, πιο πριν η υπόθεση των Panama Papers και των Paradise Papers συνδέονται με αποκαλύψεις που προκάλεσαν ισχυρούς «σεισμούς» σε διάφορες χώρες. Και στις τρεις περιπτώσεις «άγνωστοι» whistleblowers προέβησαν σε σημαντικές αποκαλύψεις που σήμαναν την έναρξη δικαστικών ερευνών.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας whistleblower («μάρτυρας δημοσίου συμφέροντος» στα ελληνικά) προκαλεί «σεισμό» με τις αποκαλύψεις του. Παραδείγματα γνωστών whistleblowers περιλαμβάνουν τον Αλαν Κάτλερ, τον Μπράντλεϊ Μάνινγκ, τον Τζούλιαν Ασάνζ και τον Εντουαρντ Σνόουντεν. Μάλιστα ο Αντουάν Ντελτούρ που έκανε τις αποκαλύψεις Luxleaks, ήταν υποψήφιος για το Βραβείο Ευρωπαίου Πολίτη το 2015.

Η αυτοκέφαλη και η δεξιά αρωγός της

Η αυτοκέφαλη και η δεξιά αρωγός της

Της Τζώρτζιας Ρασβίτσου*

«Μέσα σ’ αυτό το νταλαβέρι των φουσκωμένων διάνων χάνεται ο άνθρωπος, είτε πιστός είτε άπιστος, είτε κορμί είτε ψυχή. Αν είναι πιστός, τότε αποτελεί αντικείμενο δικαιοδοσίας τους: θα τον βαφτίσουν, θα τον παντρέψουν και στο τέλος θα τον κηδέψουν. Με το αζημίωτο, φυσικά»

Από κεκτημένη μάλλον ταχύτητα και πάλι η Δεξιά ανέλαβε τον παραδοσιακό ρόλο του αρωγού και συμπαραστάτη της Εκκλησίας στη διαχείριση των κορμιών των πολιτών σε μια χαρούμενη (κρύβεται η χαρά;) εκούσια -αμοιβαία- εκμετάλλευση.

Η χώρα όπου ξενιτεύονται και οι νεκροί

Η χώρα όπου ξενιτεύονται και οι νεκροί

Κατσάκος Πέτρος

Η μόνη χώρα που εξάγει σορούς πρέπει να είμαστε εμείς στην Ευρώπη ή και σε ολόκληρο τον κόσμο κατέχοντας αυτή την παγκόσμια πρωτοτυπία της έλλειψης αποτεφρωτηρίων, είτε δημοτικών είτε και ιδιωτικών, όπως ο πρόσφατος νόμος του υπουργείου Εσωτερικών προβλέπει

Κι όλο έρχονται κάποιες ελπιδοφόρες ειδήσεις, πότε από την Πάτρα, πότε από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, όπως έρχονταν, όπως θυμάμαι, και την προηγούμενη δεκαετία από τον Βόλο. Κι όλο στα λόγια να μένουμε και όλο στην αναμονή. Βλέπεις, είναι ισχυρές οι αντιδράσεις. Θαρρείς πιο ισχυρές και από νόμους και από δήμους. Και όλο να υπερισχύουν παπάδες, όπως και οι κατά τόπους δημοτικοί σύμβουλοι, που σε ρόλο εκκλησιαστικού επιτρόπου φρενάρουν και μπλοκάρουν το δικαίωμα του καθενός μας να διαχειριστεί το σώμα του μετά θάνατον.

Στο στόχαστρο μιας δοτής ταξικής Δικαιοσύνης

Κυβέρνηση και αιρετή Τοπική Αυτοδιοίκηση

Στο στόχαστρο μιας δοτής ταξικής Δικαιοσύνης

Κωστόπουλος Τρύφωνας

Pablo Picasso,  1914-15 

(Still Life with Compote and Glass)

"Αν θέλουμε να μείνουν όλα όπως είναι, τότε πρέπει όλα να αλλάξουν" Τζουζέπε Λαμπεντούζα 

Η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση της χώρας έχει κυριολεκτικά αναστατώσει ολόκληρο το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο. Άλλωστε, με την αλλαγή κυβέρνησης στην Ελλάδα απαιτούνται από μετακλητούς υπαλλήλους μέχρι την πλήρωση Διοικητικών Συμβουλίων και Οργανισμών περίπου 30.000 στελέχη. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 60.000 στελέχη από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ είτε βρέθηκαν ή κινδυνεύουν να βρεθούν στην «ανεργία». Όλο αυτό το κατεστημένο έχει πάθει στην κυριολεξία βέρτιγκο. Φωνασκεί με περίσσεια υποκρισία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του δέθηκαν με τις καρέκλες και τα υπογράφουν όλα. Κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Αισθάνονται σαν το ψάρι έξω από το νερό. Κατέχουν την εξουσία από καταβολής νεοελληνικού κράτους. Όλοι τους θέλουν εξουσία και χρήμα. Σαν βδέλλες απομυζούσαν τον ιδρώτα του ελληνικού λαού. Ο ΣΥΡΙΖΑ προς ώρας τούς χαλά τα σχέδια. Όλο αυτό το στελεχικό δυναμικό έχει σημάνει γενικό προσκλητήριο για την επάνοδό του στις μόνιμες καρέκλες, τις οποίες προς στιγμή ο ελληνικός λαός, με την ψήφο του, τους έχει στερήσει.

Περί Τιμίου Ξύλου, πίστης αλλά και αγυρτείας

Περί Τιμίου Ξύλου, πίστης αλλά και αγυρτείας

Τσαουσίδης Κλέαρχος

Και να που αίφνης εμφανίζεται, το 2017, στην Ελλάδα το λείψανο της Αγίας Ελένης, μητέρας του Μεγάλου Κωνσταντίνου, μαζί με κάποιο τίμιο ξύλο και μιλιούνια οι πιστοί πάνε να προσκυνήσουν.

Όταν ήμουν παιδί και εκών άκων διδασκόμουν όλη τη μυθολογία, προϊστορική και χριστιανική, αναρωτιόμουν αν ο Γολιάθ ήταν πιο ανόητος από τον Ηρακλή και αν το Τίμιο Ξύλο που μου είχε χαρίσει η νονά μου, τυλιγμένο σε χαϊμαλί, θα με βοηθούσε στους καβγάδες με τα παιδιά της πίσω γειτονιάς.

Σε ρόλο... ακτιβιστή ο μητροπολίτης Ανθιμος

Σε ρόλο... ακτιβιστή ο μητροπολίτης ΄Ανθιμος

Απόστολος Λυκεσάς

ΜΟΤΙΟΝΤΕΑΜ/ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Απόπειρα αλλαγής χρήσης της Ροτόντας επιχειρεί εκ νέου τις τελευταίες ημέρες η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Ωστόσο το υπουργείο Πολιτισμού ξεκαθαρίζει: «Η Ροτόντα είναι μνημείο, γι’ αυτό όποιος εισέρχεται πληρώνει εισιτήριο»

Ούτε συντεταγμένη πολιτεία ούτε υπουργείο Πολιτισμού υπάρχουν στη Θεσσαλονίκη για τον μητροπολίτη Ανθιμο, ο οποίος αποκάλυψε από την περασμένη Παρασκευή τις ειλικρινείς σκέψεις και προθέσεις του για τη Ροτόντα.

Αφού οι παρελκυστικοί τακτικισμοί με τους… αλεξικέραυνους σταυρούς στην οροφή του μνημείου δεν έπιασαν, αφού οι παρασκηνιακές κινήσεις, οι πιέσεις και η «υπηρεσιακή» αλληλογραφία δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, αποφάσισε μόνος του, ως ακτιβιστής σε δράση πολιτικής ανυπακοής, να κάνει τη Ροτόντα εκκλησία.

Από τη «Ρωμιών Εκκλησία» στην «Ελλήνων Πολιτεία»

Από τη «Ρωμιών Εκκλησία» στην «Ελλήνων Πολιτεία»

Κυριακαράκος Δημήτρης

Όταν το έτος 1453 ο Μωάμεθ ο Πορθητής άλωσε την Πόλη, για να την αναπλάσει αμέσως μετά με τους δικούς του ηγεμονικούς όρους, ως Σουλτάνος - Μεγάλος Χαλίφης των Οσμανλήδων και «Άγιος Ρωμαίος» αυτοκράτορας της Ανατολής, όρισε τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως αρχηγό του ηττηθέντος Rum Milliet (ελλ. της “φυλής” των Ρωμιών, εξ ου και Ρούμελη).

Στην πολιτική κουλτούρα του Ισλάμ, η φυλή αποτελεί το φυσικό θεμέλιο, το σημείο αναφοράς για την αποτελεσματική ενάσκηση της αποκεντρωμένης διοίκησης. Στη δε δικαιική κουλτούρα του Ισλάμ, εμφιλοχωρεί ένας ιδιώνυμος φιλελευθερισμός, εν προκειμένω τα δικαστήρια της Σαρία δεν έχουν δωσιδικία σε αλλόθρησκους όσον αφορά διαφορές εξ αθέτησης συναλλακτικών όρων (δηλαδή ενοχικές διαφορές), παρά μόνο όσον αφορά διαφορές ποινικού δικαίου. 

Νόμιμο και ηθικό (πλεονέκτημα)

Νόμιμο και ηθικό (πλεονέκτημα)

Της Ευγενίας Λουπάκη

Το νεαρό ζευγάρι στο πεζοδρόμιο της Πειραιώς, δε λέει να φύγει απ΄το μυαλό μου. Αυτή κοντή, ξανθούλα με μια σακκούλα του σούπερ μάρκετ στο χέρι, όπου ξεχώρισα ένα μικρό πακέτο «μπέιμπυ λίνο». Αυτός ψηλός, αδύνατος, μελαχρινός, κρατάει στην αγκαλιά με άφατη περηφάνεια, ένα μικρό μπογαλάκι τυλιγμένο με φτηνή κουβερτούλα πολύχρωμη: Το νεογέννητο παιδί τους. Είναι χαρούμενοι. Και πάνε με τα πόδια στην Ομόνοια να πάρουν τον ηλεκτρικό. Γιατί λεφτά για ταξί δεν υπάρχουν.

 

Λίγο πριν, στην Τροχαία όπου είχα πάει να παραλάβω τις πινακίδες μου, είχα γίνει αυτήκοος μάρτυς του αιτήματος κάποιου συνεργάτη, κάποιου υπουργού, που είχε αφήσει το κρατικό αυτοκίνητο στο πεζοδρόμιο και γύρευε (προφανώς) παραγραφή της παράβασης, γιατί άκουσα τον αρμόδιο να λέει «μα τα κρατικά αυτοκίνητα θα πρέπει να δίνουν το παράδειγμα». Ο συνεργάτης επέμενε και απ' ότι κατάλαβα σε ύφος «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» και «αυτά γίνονται». Λεπτομέρειες. 

Ο Φίλης έχει δίκιο

Ο Φίλης έχει δίκιο

Στη χώρα υπάρχουν 8.000 γιατροί και 10.000 ιερείς. Τους τελευταίους πληρώνουν με τους φόρους τους ορθόδοξοι πολίτες αλλά και καθολικοί, Εβραίοι, Μουσουλμάνοι ή άθεοι.

Η ελληνική πολιτεία έχει να επιδείξει μια χωρίς προηγούμενο γενναιοδωρία σε μια από τις εκκλησίες, την ορθόδοξη. Για να εισπράξει αγνωμοσύνη, αλαζονεία, συχνά ανεπίστρεπτες πολιτικές παρεμβάσεις που θυμίζουν θεοκρατικά καθεστώτα ή και προκαλούν: γιατί οι δημοκρατικοί πολίτες, ορθόδοξοι ή όχι, να χρηματοδοτούν τον κάθε μητροπολίτη-δημόσιο υπάλληλο να μη ξεχνιόμαστε- που πλέκει το εγκώμιο ή συνεργάζεται με τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής;

Όλα τα εξαπτέρυγα της Εκκλησίας

ekklisia

Νίκος Σβέρκος

Η πρόσφατη κρίση που ξέσπασε ανάμεσα στην κυβέρνηση και την Εκκλησία της Ελλάδος σημάδεψε τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις και επηρέασε τον πρόσφατο ανασχηματισμό. Ηταν μια κρίση η οποία –τουλάχιστον στο προσκήνιο– προέκυψε σχεδόν «από το πουθενά».

Οι σχέσεις του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου με τον πρωθυπουργό χαρακτηρίζονταν «καλές», δημιουργώντας ελπίδα σε τμήματα πιστών και θεολόγων ότι οι στρυφνές σχέσεις ανάμεσα στην Εκκλησία και σε προοδευτικούς πολιτικούς χώρους μπορούσαν να εξομαλυνθούν οριστικά. Προκάλεσε, όμως, και ανησυχία σε κομμάτια ακραίων εκκλησιαστικών κύκλων, ότι σημαντικά μερίδια ισχύος που κατέχει η Εκκλησία μπορούσαν να χαθούν ανεπιστρεπτί.