Ο Ηρώδης πίσω από τον μύθο

Ο Ηρώδης πίσω από τον μύθο

Μάρθα Κίσκιλα

Λίγες προσωπικότητες στην ιστορία είχαν μια τόσο αμφιλεγόμενη φήμη όπως ο βασιλιάς Ηρώδης της Ιουδαίας. Σύμφωνα με την παράδοση, στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, πρόκειται για τον Βασιλιά που διατάζει τη σφαγή των νηπίων, τη θανάτωση όλων των αγοριών μωρών μετά τη γέννηση του Ιησού, για να απαλλαγεί από το θείο βρέφος, που σύμφωνα με τις προφητείες θα του έπαιρνε τον θρόνο.

Για πολλούς μελετητές όμως, ο Ηρώδης αξίζει τον χαρακτηρισμό «μέγας» που του προσάπτουν. Ο βασιλιάς της Ιουδαίας, της τελευταίας περιόδου του πρώτου αιώνα π.Χ., ήταν ένας ικανός ηγέτης. Έχτισε λαμπρά οικοδομήματα όπως υδραγωγεία, θέατρα, γυμναστήρια, ανάκτορα, οχυρά και λιμάνια. Σημαντικό έργο του ήταν και η ανοικοδόμηση του Ναού του Σολομώντα στην Ιερουσαλήμ. Επίσης, ο Ηρώδης φέρεται να συνέβαλε καθοριστικά στην αντιμετώπιση του λιμού στα μέσα της δεκαετίας του '20 π.Χ. Παρόλο που κατά τη βασιλεία του υπήρχε ειρήνη και ευημερία στην Ιουδαία, αντιμετωπίστηκε πολλές φορές με καχυποψία από τους υπόδουλούς του.

Θρησκεία και φανατισμός

Θρησκεία και φανατισμός

Άρης Αλεξανδρής

Οι φανατικοί θρησκευόμενοι δεν βλέπουν την πίστη τους ως δικαίωμα που αφορά τους ίδιους και μόνο, αλλά ως προνόμιο που απολαμβάνουν πλήρως υπό τον όρο να επιβληθεί ιδεολογικά και στους υπολοίπους. Η πίστη τους μοιάζει να αποκτά αξία μόνο συγκρουσιακά – όταν δηλαδή έρχεται σε ρήξη με τη μη πίστη. Παράλληλα, έχουν μια περίεργη αντίληψη περί σεβασμού: δεν τους αρκεί η ελευθερία να πιστεύουν ό,τι θέλουν, να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα ανεμπόδιστοι και να ζουν την ιδιωτική τους ζωή σύμφωνα με τους κανόνες που προβλέπει το δόγμα τους. Αν το κοινωνικό περιβάλλον δεν συμπορεύεται με τις αρχές τους, δυσανασχετούν. Αν τολμήσει, δε, και εκφράσει την αντίθεσή του προς τις αρχές τους, οι φανατικοί νιώθουν βαθιά προσβεβλημένοι. Κι εκεί ξεκινά η περιπέτεια: η προσβολή τους δεν είναι σαν τις άλλες προσβολές· είναι ηθικά απαράδεκτη, προκαλεί ιερή οργή και εγείρει αξιώσεις απολογίας και άμεσης αποκατάστασης. Παρά τη δομική αυτοπεποίθησή τους, οι φανατικοί θρησκευόμενοι εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την επιβεβαίωση των μη φανατικών.

Οι θρήσκοι και οι άθεοι

Οι θρήσκοι και οι άθεοι

«Οι θρησκευτικοί πόλεμοι είναι, όπως και ο καρκίνος, μια κατάρα για το ανθρώπινο είδος. Οι άνθρωποι σ’ όλο τον πλανήτη σκοτώνουν ο ένας τον άλλο επειδή μισούν ο ένας τον θεό του άλλου». Μέρες που είναι, μεγαλοβδομαδιάτικες αλλά και ματωμένες από το θρησκόληπτο μίσος, διαβάζω το βιβλίο «Θρησκεία χωρίς θεό» (εκδ. Πατάκη, 2019, μετάφραση Στέλιος Βιρβιδάκης) του φιλοσόφου Ρόναλντ Ντουόρκιν, που δίδαξε πολλά χρόνια σε αγγλικά και αμερικανικά πανεπιστήμια. Το βιβλίο θεμελιώνεται στις Διαλέξεις Αϊνστάιν που έδωσε ο Ντουόρκιν στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης το 2011. Και πράγματι, από τις πρώτες κιόλας σελίδες ο αναγνώστης διαπιστώνει ότι ο κυριότερος συν-συγγραφέας του βιβλίου, ο κυριότερος συνομιλητής του φιλοσόφου Ντουόρκιν, είναι ο φυσικός Αϊνστάιν, που είχε σκεφτεί βαθιά το θρησκευτικό φαινόμενο.

ΝΑΟΙ ΑΝΟΙΧΤΟΙ, ΚΑΡΔΙΕΣ ΑΝΟΙΧΤΕΣ

ΝΑΟΙ ΑΝΟΙΧΤΟΙ, ΚΑΡΔΙΕΣ ΑΝΟΙΧΤΕΣ

Του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου
- Άη Νικόλα μου, χανόμαστε! Έρχονται! Το νησί σου αλώνεται. Καραβιές φτάνουν απ΄ απέναντι.

- Ποιοι έρχονται, Κοσμά μου; Τόσα χρόνια Επίτροπος εδώ στην εκκλησιά μου και δεν σε ξανάδα έτσι ταραγμένο.

- Αυτοί, αυτοί, από απέναντι.

- Έ, και πώς κάνεις έτσι; Μαζί τους ήμουν και δεν είδα, παρά μόνο θαλασσοπνιγμένους με κουρελιασμένες βάρκες.

- Γι’ αυτούς μιλάω Άη Νικόλα μου. Γι΄ αυτούς.

- Κι από αυτούς θα χαθείτε ευλογημένε; Από παιδιά, γέρους κι ετοιμόγεννες;

- Δε φοβάμαι αυτούς Άγιέ μου. Αντίθετα, τους συμπονάω. Αυτά που φέρνουν μαζί τους φοβάμαι.

Χριστιανοί και μαρξιστές

Χριστιανοί και μαρξιστές

Του Νίκου Ξυδάκη

Ένα τολμηρό ζευγάρι σε διάλογο - Η κοινή πίστη χριστιανών και σοσιαλιστών σε έναν καλύτερο κόσμο - ας είναι και στα έσχατα. Το μοτίβο της αναγέννησης-ανάστασης, το μοτίβο του μεσσιανισμού . Μοτίβο κοινό με την παράδοση του εβραϊκού μυστικισμού και του Ευαγγελίου

Πολλές από τις φαινόμενες προστριβές Εκκλησίας και Πολιτείας είναι ιδιοτελείς και ψευδείς. Πρόκειται κυρίως για διαγκωνισμούς για το ποιος θα έχει την εξουσία, για διαγκωνισμούς για το ποιος νέμεται τον πλούτο. Στην πραγματικότητα, η πολιτική κοινωνία και οι πιστοί που αποτελούν το σώμα της Εκκλησίας δεν ενδιαφέρονται και τόσο για αυτή την κοκορομαχία. Αυτοί που ενδιαφέρονται είναι η οργανωμένη Εκκλησία, οι ιεράρχες -φυσικά όχι όλοι εξ αυτών- και οι πολιτικοί και πάλι όχι όλοι εξ αυτών. Κάποιες, δηλαδή, ελίτ είναι αυτές που κρατούν ζωντανή αυτή την ψευδοδιαμάχη, αυτή τη βατραχομυιομαχία.

Θρησκευτικά για όλους

Θρησκευτικά για όλους

Της Αγγελικής Ζιάκα*

Με αφορμή τον θόρυβο που δημιουργήθηκε και πάλι γύρω από το μάθημα των Θρησκευτικών είναι ίσως ωφέλιμο να ξαναθυμηθούμε κάποια από τα γεγονότα και να ξανασκεφτούμε το τι πραγματικά διακυβεύεται.

Για τους νέους φακέλους του προγράμματος των Θρησκευτικών συνεργάστηκαν διάφοροι άξιοι θεολόγοι της Τριτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης από όλη την Ελλάδα και υπό την επίβλεψη, κατόπιν ανοιχτής πρόσκλησης, του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Μεταξύ αυτών ήταν, ήδη από το 2011, πολλοί εξαίρετοι συνάδελφοι που άρχισαν από τότε ακόμη να δουλεύουν τα προγράμματα του Γυμνασίου. Αργότερα, γύρω στα τέλη του 2014, προστεθήκαμε κι άλλοι στον αγώνα για την ανανέωση του μαθήματος των Θρησκευτικών. Ένας αγώνας ωραίος, αλλά και αρκετά δύσκολος λόγω των διαφόρων υπόγειων συκοφαντιών και αντιστάσεων, αμείωτων ακόμη και έως σήμερα. Ένας αγώνας ο οποίος ποτέ δεν υποτίμησε την Εκκλησία και τις διάφορες ομολογίες και λοιπές θρησκευτικές κοινότητες της χώρας, με τις οποίες και διαλέχθηκε, αλλά ούτε και τους μαθητές και τον δημόσιο χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών και της αδήριτης ανάγκης ανανέωσής του, λόγω των ραγδαίων αλλαγών στην κοινωνία μας.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας υποδύεται ρόλο Ιεράς Συνόδου

Το Συμβούλιο της Επικρατείας υποδύεται ρόλο Ιεράς Συνόδου

Νίκος Φίλης*

Όταν ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός συγκροτεί το σκεπτικό της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου, είναι λογικό οι πολίτες, ανεξάρτητα «σε ποιον Θεό πιστεύουν», να ανησυχούν. Η απόφαση του ΣτΕ είναι σκοταδιστική, αναχρονιστική, αντιπαιδαγωγική και προδίδει την απομάκρυνση από τη φιλελεύθερη νομολογία που είχε διαμορφώσει το Ανώτατο Δικαστήριο.

Παρερμηνεύει το Σύνταγμα, δογματίζοντας ότι η ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης προϋποθέτει να είναι το μάθημα των Θρησκευτικών ομολογιακό - κατηχητικό. Διαστρέφει την έννοια της «επικρατούσας θρησκείας», που, σύμφωνα με την κυριαρχούσα εδώ και έναν αιώνα άποψη της Συνταγματικής Επιστήμης, αποτυπώνει το πληθυσμιακό στοιχείο, ότι δηλαδή οι ορθόδοξοι αποτελούν πλειοψηφία, και δεν καθιερώνει τη διάκριση σε βάρος των άλλων θρησκειών.

Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΧΥΣΗ ΚΑΙ Ο ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΣ ΔΙΑΠΟΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΧΥΣΗ ΚΑΙ Ο ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΣ ΔΙΑΠΟΤΙΣΜΟΣ 

ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Α. Χ. ΚΑΖΕΠΙΔΗ(*), Φεβρουάριος 2005

Υπάρχει ένα μεγάλο και περίπλοκο πρόβλημα που έχει προκαλέσει και εξακολουθεί να προκαλεί μεγάλη σύγχυση στην ελληνική Εκπαίδευση. Το πρόβλημα αυτό είναι η μακρόχρονη και συστηματική νοθεία της πνευματικής ανάπτυξης των νέων, μέσα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, με τη διδασκαλία Θρησκευτικοπολιτικών δογμάτων που δεν αντέχουν στην αντικειμενική δημόσια ανάλυση και κριτική.

Περίμενε κανείς ότι το νέο «Σύνταγμα της Ελλάδος» θα έδινε, επιτέλους, μια λύση στην ολοφάνερη αντίφαση που έκρυβαν μέσα τους αλλεπάλληλα προηγούμενα συντάγματα και θα έβαζε μια λογική τάξη στη διατύπωση των σκοπών της ελληνικής Εκπαίδευσης. Δυστυχώς η σύγχυση συνεχίζεται και στον τομέα της εκπαιδευτικής μας πολιτικής αλλά και στον τομέα της εκπαιδευτικής πράξης. Όπως θα δούμε παρακάτω, στο επίπεδο της επίσημης εκπαιδευτικής πολιτικής του κράτους η σύγχυση επικυρώνεται από το ίδιο το Σύνταγμα, ενώ στο επίπεδο της εκπαιδευτικής πράξης η σύγχυση υλοποιείται με τον άκριτο δογματικό διαποτισμό των νέων. Οι συνέπειες του δογματικού διαποτισμού των πολιτών είναι σοβαρότατες, όχι μόνο για το μέλλον και το χαρακτήρα της ελληνικής εκπαίδευσης αλλά και για το μέλλον και το χαρακτήρα ολόκληρης της νεοελληνικής κοινωνίας.

Ε. Γιαννακοπούλου: Σκευωρία σε βάρος μου τα περί προσβολής θρησκευτικών συμβόλων

 Η εξυγίανση του ΕΟΠΠΕΠ δεν θα ανακοπεί

Ε. Γιαννακοπούλου: Σκευωρία σε βάρος μου τα περί προσβολής θρησκευτικών συμβόλων

Δεν υπήρξε καμία προσβολή θρησκευτικών συμβόλων, δεν πέταξε εικόνα της Παναγίας στα σκουπίδια, δεν άρπαξε από το λαιμό εργαζόμενης το σταυρουδάκι που φορούσε. Η όλη σκευωρία και δυσφημιστική σε βάρος της εκστρατεία, αφορά τη δηλωμένη λόγω και έργω απόφασή της να θέσει τέρμα στην ανεξέλεγκτη μέχρι σήμερα κατάσταση του Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού (Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π.). Αυτά δήλωσε μεταξύ άλλων χθες, Στο Κόκκινο, φιλοξενούμενη στην εκπομπή της Ευγενίας Λουπάκη, η Ελένη Γιαννακοπούλου διευθύνουσα σύμβουλος του οργανισμού, που επί δέκα μέρες δέχεται συντονισμένη επίθεση από την πιο χυδαία μερίδα των Μ.Μ.Ε.

Γιατί η σύγχρονη οικονομία γεννήθηκε στη Δύση και όχι στη Μέση Ανατολή

Γιατί η σύγχρονη οικονομία γεννήθηκε στη Δύση και όχι στη Μέση Ανατολή

«H ανισότητα ορίζει τον κόσμο μας» γράφει ο νομπελίστας οικονομολόγος Ρόμπερτ Λούκας. 

Όμως, πώς προέκυψε αυτή η γεωγραφικού χαρακτήρα κατανομή του πλούτου;

Το ενδιαφέρον είναι ότι η «μεγάλη απόκλιση» θεωρείται -κρίνοντας με το μέτρο της Ιστορίας-  σχετικά πρόσφατη: Μόλις 500 ετών.

Πριν από 500 χρόνια η Δύση δεν ήταν πλουσιότερη από την Ανατολή, ενώ 1.000 χρόνια πριν, ο μουσουλμανικός κόσμος ήταν πιο ανεπτυγμένος από τη χριστιανική Ευρώπη και δη σε όλους τους βασικούς τομείς, από τα μαθηματικά και τη φιλοσοφία, μέχρι τη μηχανική, την τεχνολογία, τις αγροτικές καλλιέργειες και την ιατρική. Η Γερμανίδα μοναχή, δραματουργός και ποιήτρια του 10ού αιώνα, Ροσβίτα χαρακτήριζε την αραβική Κόρδοβα (η ισπανική πόλη γνώρισε μεγάλη ακμή από το 756 και καθ' όλη τη διάρκεια του 8ου και 9ου αιώνα μ.Χ., επί κυριαρχίας των Μαυριτανών) ως «το στολίδι του κόσμου».

Όλο το έθνος προσκυνά...κάστανα και παντόφλες

Όλο το έθνος προσκυνά...κάστανα και παντόφλες

Σε ναό του Αγρινίου οι πιστοί προσκύνησαν ένα…κάστανο που είχε ευλογήσει πριν 27χρόνια ο Παΐσιος. Το είχε βράσει ο ίδιος ο αγιορείτης μοναχός που είχε υπηρετήσει εκεί ως στρατιώτης!

Στην Αργολίδα είχαν τεθεί σε προσκύνημα τα γυαλιά του, το ίδιο σκηνικό με τις σαγιονάρες (old time classic μοντέλο που χορηγεί ο στρατός) του αγιοποιημένου μοναχού στη Λεμεσό. Στη Λαμία, ένας νεκρός Μητροπολίτης περιφερόταν νεκρός στο θρόνο του, «γονατίζοντας» τα κοινωνικά δίκτυα ενώ σε άλλα μέρη γίνονται παρακλήσεις για να βρέξει, διανέμονται αγιασμένα στυλό σε υποψήφιους εξετάσεων κλπ …

Επιστολή της Επιτροπής για το βιβλίο των Θρησκευτικών: «Αγαπητέ Γιάννη Αγγελάκα...»

Επιστολή της Επιτροπής για το βιβλίο των Θρησκευτικών: 

«Αγαπητέ Γιάννη Αγγελάκα...»

To Tvxs.gr έλαβε και δημοσιεύει την επιστολή - απάντηση της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του νέου Προγράμματος Σπουδών για τα Θρησκευτικά στο άρθρο του Γιάννη Αγγελάκα στο Tvxs.gr «Περί της ταλαίπωρης μεταρρύθμισης στην Παιδεία». Με την παρέμβασή του ο δημιουργός ζητούσε την απόσυρση του τραγουδιού του «Γιορτή» από το βιβλίο, ως αντίδραση στο «κόψιμο» των τραγουδιών «Μπαγάσας» του Νικόλα Άσιμου και «Συννεφούλα» του Διονύση Σαββόπουλου, ύστερα από την παρέμβαση της εκκλησίας. 

«Αγαπητέ Γιάννη Αγγελάκα,

Τα των παιδαγωγικών τω υπουργείω, τα του δόγματος τη Εκκλησία

Τα των παιδαγωγικών τω υπουργείω, τα του δόγματος τη Εκκλησία

Αννα Ανδριτσάκη

Μια συμφωνία, όπως λένε οι καλά γνωρίζοντες, η οποία αφορούσε τον διαχωρισμό αρμοδιοτήτων ανάμεσα σε υπουργείο Παιδείας και Εκκλησία οδήγησε στα νέα αναλυτικά προγράμματα για τα Θρησκευτικά. Τα μεν παιδαγωγικά ζητήματα και η επιστημονική οργάνωση του μαθήματος αποτελούν ευθύνη του υπουργείου, τα δε δογματικά της Εκκλησίας.

«Υλοποιήθηκαν με σοβαρότητα οι αποφάσεις που είχαν ληφθεί στη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Ιερώνυμο» ήταν η μόνη απάντηση που έδιναν, χθες, στελέχη του υπουργείου, αποφεύγοντας να χαρακτηρίσουν το αποτέλεσμα της συνεργασίας των δύο επιτροπών τους τελευταίους μήνες αλλά και να αναφερθούν στο περιεχόμενο των αλλαγών.

Νίκος Φίλης: Το νέο μάθημα των Θρησκευτικών ήρθε για να μείνει

Νίκος Φίλης: Το νέο μάθημα των Θρησκευτικών ήρθε για να μείνει

Σε ό,τι αφορά στο νέο μάθημα των Θρησκευτικών, ισχύουν απολύτως όσα κατά καιρούς έχω δηλώσει με κατακλείδα την εκτίμηση «Ο Φίλης έφυγε, οι αλλαγές στα Θρησκευτικά έμειναν» αναφέρει σε δήλωση του ο βουλευτής Α΄ Αθήνας και μέλους του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ, τ. υπουργός Παιδείας, Νίκος Φίλης.

Ο τέως υπουργός Παιδείας επεσήμανε ότι οι προσπάθειες της ηγεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδας να δημιουργήσει παραπλανητικές εντυπώσεις για εσωτερική κατανάλωση, έχουν εξ αντικειμένου διαψευστεί. Ούτε την ίδια την Εκκλησία ούτε την ενότητα του λαού βοηθάει ο από καιρού εις καιρόν αναμηρυκασμός του θέματος εκ μέρους της, για λόγους αυτοδικαίωσης, ή, για να εξημερώσει την ισχυρή στους κόλπους της Ιεραρχίας «Ακροδεξιά του Κυρίου».

Περί Τιμίου Ξύλου, πίστης αλλά και αγυρτείας

Περί Τιμίου Ξύλου, πίστης αλλά και αγυρτείας

Τσαουσίδης Κλέαρχος

Και να που αίφνης εμφανίζεται, το 2017, στην Ελλάδα το λείψανο της Αγίας Ελένης, μητέρας του Μεγάλου Κωνσταντίνου, μαζί με κάποιο τίμιο ξύλο και μιλιούνια οι πιστοί πάνε να προσκυνήσουν.

Όταν ήμουν παιδί και εκών άκων διδασκόμουν όλη τη μυθολογία, προϊστορική και χριστιανική, αναρωτιόμουν αν ο Γολιάθ ήταν πιο ανόητος από τον Ηρακλή και αν το Τίμιο Ξύλο που μου είχε χαρίσει η νονά μου, τυλιγμένο σε χαϊμαλί, θα με βοηθούσε στους καβγάδες με τα παιδιά της πίσω γειτονιάς.

Λειψανολατρεία: Τα απομεινάρια μιας πίστης

Λειψανολατρεία: Τα απομεινάρια μιας πίστης

Ιφιγένεια Κοντού

«Κάποιος ισχυρίζεται ότι έχει ένα πούπουλο από το φτερό του αγγέλου Γαβριήλ, και ο Επίσκοπος του Μάιντς έχει μια φλόγα από την καιόμενη βάτο του Μωϋσή. Και πώς συμβαίνει να έχουν θαφτεί στη Γερμανία δεκαοχτώ απόστολοι, τη στιγμή που ο Χριστός είχε μονάχα δώδεκα;» - Η φράση αποδίδεται στον Μαρτίνο Λούθηρο. Αν έχει όντως ειπωθεί, πόσο επίκαιρη συνεχίζει να είναι σήμερα, 500 χρόνια αργότερα...

Σε ρόλο... ακτιβιστή ο μητροπολίτης Ανθιμος

Σε ρόλο... ακτιβιστή ο μητροπολίτης ΄Ανθιμος

Απόστολος Λυκεσάς

ΜΟΤΙΟΝΤΕΑΜ/ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Απόπειρα αλλαγής χρήσης της Ροτόντας επιχειρεί εκ νέου τις τελευταίες ημέρες η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Ωστόσο το υπουργείο Πολιτισμού ξεκαθαρίζει: «Η Ροτόντα είναι μνημείο, γι’ αυτό όποιος εισέρχεται πληρώνει εισιτήριο»

Ούτε συντεταγμένη πολιτεία ούτε υπουργείο Πολιτισμού υπάρχουν στη Θεσσαλονίκη για τον μητροπολίτη Ανθιμο, ο οποίος αποκάλυψε από την περασμένη Παρασκευή τις ειλικρινείς σκέψεις και προθέσεις του για τη Ροτόντα.

Αφού οι παρελκυστικοί τακτικισμοί με τους… αλεξικέραυνους σταυρούς στην οροφή του μνημείου δεν έπιασαν, αφού οι παρασκηνιακές κινήσεις, οι πιέσεις και η «υπηρεσιακή» αλληλογραφία δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, αποφάσισε μόνος του, ως ακτιβιστής σε δράση πολιτικής ανυπακοής, να κάνει τη Ροτόντα εκκλησία.

Το άγιο φως, οι επιτήδειοι και η σπατάλη σάλιου

Το άγιο φως, οι επιτήδειοι και η σπατάλη σάλιου

Βασίλης Κυριακούλης

Γιατί χαλάνε σάλιο διάφοροι αριστεροί, υπεραριστεροί ή απλώς προοδευτικοί, ξεφωνίζοντας τους θεματοφύλακες των «ιερών» του έθνους και της θρησκείας; Θα τους πείσουν; Μα αυτό είναι το επάγγελμά τους. Από αυτό ζουν εδώ και αιώνες .

Πώς να πείσεις έναν παπά, διάκο, αρχιμανδρίτη ή μητροπολίτη να δεχτεί δημοσίως ότι το άγιο φως δεν έχει υλική υπόσταση και είναι ένα παραμύθι; Τον ρωτάς πώς ερχόταν το φαναράκι (είναι και κιτς) προτού αρχίσει η αεροπορική μεταφορά του στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και σου λέει ότι είσαι υβριστής της θρησκείας. Αλλά ακόμη και τώρα που μας έρχεται αεροπορικώς, πώς τα καταφέρνει το άτιμο και σκαρφαλώνει σε βουνά και ραχούλες ίσαμε το τελευταίο ξωκλήσι;

Ιησούς: Κοινωνικός επαναστάτης ή απεσταλμένος του Θεού;

Ιησούς: Κοινωνικός επαναστάτης ή απεσταλμένος του Θεού;

Αν για κάποιους οι συνθήκες της γέννησης του Ιησού, το περιεχόμενο της διδασκαλίας του, η δράση και τα θαύματά του είναι ζητήματα αβέβαια, η αιτία του θανάτου του είναι πέρα από κάθε αμφιβολία. Το μόνο που δεν αμφισβητείται για τον Ιησού από τη Ναζαρέτ είναι ότι εκτελέστηκε από τους Ρωμαίους για τη στάση του εναντίον της κυβέρνησης, ότι ο Ιησούς σταυρώθηκε ως επαναστάτης υπό τις διαταγές του Ποντίου Πιλάτου.

Ο Φίλης έχει δίκιο

Ο Φίλης έχει δίκιο

Στη χώρα υπάρχουν 8.000 γιατροί και 10.000 ιερείς. Τους τελευταίους πληρώνουν με τους φόρους τους ορθόδοξοι πολίτες αλλά και καθολικοί, Εβραίοι, Μουσουλμάνοι ή άθεοι.

Η ελληνική πολιτεία έχει να επιδείξει μια χωρίς προηγούμενο γενναιοδωρία σε μια από τις εκκλησίες, την ορθόδοξη. Για να εισπράξει αγνωμοσύνη, αλαζονεία, συχνά ανεπίστρεπτες πολιτικές παρεμβάσεις που θυμίζουν θεοκρατικά καθεστώτα ή και προκαλούν: γιατί οι δημοκρατικοί πολίτες, ορθόδοξοι ή όχι, να χρηματοδοτούν τον κάθε μητροπολίτη-δημόσιο υπάλληλο να μη ξεχνιόμαστε- που πλέκει το εγκώμιο ή συνεργάζεται με τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής;