Η εξαφάνιση των κρατικοδίαιτων τραπεζών από τον Στουρνάρα και οι «κακομοίρηδες» Έλληνες...
Η επίκαιρη ερώτηση για το βιώσιμο Τ.Τ. και οι αξιολογήσεις της ΤτΕ
Της Κερασίνας Ραυτοπούλου
Στη συζήτηση στη Βουλή αναφορικά με την επίκαιρη ερώτηση του προέδρου
της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, για το μέλλον του
Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου ο υπουργός Οικονομικών ήταν ψύχραιμος,
συγκρατημένος αλλά απόμακρος, ψυχρός σαν να μην τον αφορούσε το θέμα.
Κυρίως σαν να μην ήταν δική του ευθύνη η κατάρρευση της τιμής της
μετοχής του Τ.Τ. την επομένη της δήλωσής του ότι δεν πρόκειται για
βιώσιμη τράπεζα και, το κυριότερο, σαν να ήταν ένας αδικημένος, που
κανένας δεν εκτιμά τον κόπο του και το γεγονός ότι λέει την αλήθεια στον
ελληνικό λαό και δεν «χαϊδεύει αυτιά».
Είπε συγκεκριμένα: «Φαντάζομαι ότι δεν θέλετε να έρχεται εδώ ο
υπουργός Οικονομικών και να χαϊδεύει αυτιά λέγοντας ότι όλα πάνε μια
χαρά με το Τ.Τ. για να προκαλέσει άνοδο της τιμής της μετοχής του. Είπα
την αλήθεια, ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν είναι βιώσιμο».
Όμως ο ίδιος ο υπουργός «χάιδεψε» τα αυτιά των εργαζομένων στη
συνάντηση που είχε μαζί τους τη 10η Αυγούστου (δηλαδή λίγες μέρες πριν),
δηλώνοντας ότι τα μοναδικά προβλήματα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου
προέρχονται από το κούρεμα των κρατικών ομολόγων. Τι συνέβη; Δεν ήξερε
άραγε τότε την άποψη της Τράπεζας της Ελλάδος; Δεν ήξερε ότι δεν
«πέρασε» μια σειρά κριτηρίων που έχει θέσει η εποπτική αρχή για να
κρίνεται μια τράπεζα βιώσιμη; Πότε χάιδεψε αυτιά;
Αλήθεια, ποια είναι αυτά τα κριτήρια βιωσιμότητας που επικαλέστηκε
και ο υποδιοικητής Παπαδάκης, ποιος τα έχει θεσπίσει και με ποιες
διαδικασίες εφαρμόζονται;
***
Θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια εικόνα της περίφημης
ομάδας κριτηρίων βιωσιμότητας Camels που εφαρμόζει η Τράπεζα της
Ελλάδος για τη διαπίστωση της βιωσιμότητας των πιστωτικών ιδρυμάτων. Το
Camels δεν είναι τίποτε άλλο από τα αρχικά των εξής όρων: Capital adequacy = κεφαλαιακή επάρκεια, Asset quality = Ποιότητα ενεργητικού, Management = Διοίκηση, Earnings = Κερδοφορία, Liquidity = ρευστότητα, Sensitivity to market risk = ευαισθησία στους κινδύνους αγοράς.
Παραθέτουμε αυτούς τους όρους για να αντιληφθούμε όλοι πόση
αυθαιρεσία χωράει σε μια ανάλυση βιωσιμότητας, ιδιαίτερα αν τα πράγματα
είναι οριακά και δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις βιωσιμότητας, όπως π.χ.
θα ήταν αν δεν υπήρχε οικονομική κρίση και οι δείκτες της οικονομίας
ήταν ανοδικοί.
Η αλήθεια είναι ότι με τις συγκεκριμένες συνθήκες, που επικρατούν
στην ελληνική οικονομία, από τα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας κανένα δεν
θα έπρεπε να εμφανίζεται βιώσιμο, εκτός από ένα ή δύο ίσως. Αν όμως
επιθυμεί κάποιος να βαπτίσει, επιλεκτικά, κάποια από
αυτά τα πιστωτικά ιδρύματα ως βιώσιμα, είναι πολύ εύκολο εφαρμόζοντας
αυτές τις μεθοδολογίες αξιολόγησής τους και αφού θεωρήσει ως αποδεκτά τα
business plan τριετίας ή πενταετίας, που συντάσσουν τα ίδια τα
πιστωτικά ιδρύματα.
Αν δεν «βγαίνουν» και τα σενάρια αυτά, τότε αλλάζουμε την κερδοφορία
των τριών επόμενων ετών σε βιωσιμότητα σε βάθος πενταετίας και
καθαρίζουμε, όπως έγινε με την πρόσφατη κατάθεση της πρότασης νόμου για
την ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών. Άλλωστε για ό,τι δεν μας βγαίνει
ψηφίζουμε μια νέα τροπολογία ή εκδίδουμε μια Πράξη Νομοθετικού
Περιεχομένου και όλα γίνονται νόμιμα.
***
Ο έλεγχος λοιπόν βιωσιμότητας, που διενεργείται από
την ΤτΕ, για κάθε πιστωτικό ίδρυμα, κυρίως, βασίζεται σε σχετική έκθεση,
που συντάσσεται από το ίδιο το πιστωτικό ίδρυμα. Όπως όλοι γνωρίζουμε,
για να συνταχθεί ένα επιχειρηματικό σχέδιο πρέπει να γίνουν αποδεκτές
και κάποιες υποθέσεις. Π.χ. αν ένα πιστωτικό ίδρυμα ισχυρισθεί ότι θα
αναπληρώσει τα ίδια κεφάλαια που λείπουν με αύξηση μετοχικού κεφαλαίου,
στην οποία θα συμμετέχουν ξένοι επενδυτές, και για απόδειξη προσκομίσει
το απλό ενδιαφέρον αυτών των επενδυτών, τότε δημιουργεί τις προϋποθέσεις
και διευκολύνει την Τράπεζα της Ελλάδος να αποδεχτεί αυτό το business
plan ως βάσιμο.
Και πάμε τώρα στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και στους ισχυρισμούς του
Στουρνάρα για τη βιωσιμότητά του. Έκανε και μάθημα για το ποιες τράπεζες
θεωρούνται βιώσιμες λέγοντας ότι «είναι βιώσιμες εκείνες οι τράπεζες
που μετά την ανακεφαλαιοποίησή τους δεν θα χρειαστούν οποιαδήποτε
πρόσθετη χρηματοδότηση από οποιονδήποτε, πέραν των μετόχων τους, και
καθίστανται αυτόνομες σε βάθος χρόνου».
Δηλαδή τι εννοεί ο κ. υπουργός; ότι οι τέσσερις τράπεζες που κρίθηκαν
βιώσιμες δεν θα χρειαστούν άλλη ενίσχυση; Τους φθάνουν όσα πήραν μέχρι
τώρα ή μήπως αυτό το «πέραν των μετόχων τους» είναι εσκεμμένο γιατί μετά
την ανακεφαλαιοποίησή τους θα είναι μέτοχος τους και το ΤΧΣ, δηλαδή το
Ελληνικό Δημόσιο;
Για την κατάρρευση της τιμής της μετοχής του Τ.Τ., ο υπουργός είπε
ότι ήδη είχε μεγάλη πτώση, όπως και όλες οι τραπεζικές μετοχές τον
τελευταίο χρόνο. Το γεγονός όμως είναι ότι μόνο η δική του δήλωση και
όχι η γενικότερη οικονομική κρίση προκάλεσε την απόσυρση της μετοχής από
το ταμπλό. Και είναι αλήθεια ότι μόνο η μετοχή του Τ.Τ. σημείωσε limit
down και αποσύρθηκε και όχι οι μετοχές των άλλων τραπεζών. Επομένως προκύπτει σαφώς ευθύνη του υπουργού που προκάλεσε την κατάρρευση της μετοχής του Τ.Τ.
Μπορούσε, αν ήθελε, να μην απαντήσει στην ερώτηση του βουλευτή
Λαφαζάνη. Άλλωστε τόσες και τόσες ερωτήσεις της αξιωματικής
αντιπολίτευσης μένουν αναπάντητες, μία παραπάνω θα έβλαπτε;
***
Παραδέχτηκε ότι η πρόθεσή τους είναι να κάνουν
συγχωνεύσεις μεταξύ των τραπεζών ώστε να πετύχουν έναν άριστο αριθμό
τραπεζών στη χώρα, αλλά δεν θα διατηρήσουν και «τις κρατικοδίαιτες
τράπεζες»! Θα φροντίσουν να τις δώσουν βορά στο ιδιωτικό τραπεζικό
κεφάλαιο για να διασωθούν οι ιδιώτες τραπεζίτες. Άλλωστε σε άλλη στιγμή
παραδέχτηκε ότι θα ήταν έγκλημα να μη διασωθούν οι τράπεζες που
υπέστησαν ζημιές με ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου (κούρεμα ομολόγων αλλά
και οικονομική κρίση) και για τον λόγο αυτό πρέπει να τις ενισχύσουν.
Μα τότε γιατί δεν διασώζουν και τους μικροομολογιούχους, που είδαν σε
μια νύχτα να εξανεμίζονται αποταμιεύσεις χρόνων και το μόνο τους
έγκλημα ήταν ότι εμπιστεύτηκαν το Ελληνικό Δημόσιο και επένδυσαν σε
κρατικά ομόλογα; Γιατί δεν διασώζουν και τους μικροεπιχειρηματίες, που
πλήττονται από την κρίση που δεν προκάλεσαν εκείνοι; Δύο μέτρα και δύο
σταθμά.
Επίσης είπε ο υπουργός ότι η κεφαλαιακή επάρκεια του Τ.Τ. προέρχεται
από τη στήριξη του Ελληνικού Δημοσίου ύψους 750 εκατ. ευρώ που έχει
λάβει το Τ.Τ. Ξεχνάει όμως ο υπουργός ότι το Τ.Τ. «φορτώθηκε» την Τbank
και για τον λόγο αυτό, ενισχύθηκε με το ποσό αυτό. Ακόμη όμως και αυτό
να μην υπήρχε, αφού το Ελληνικό Δημόσιο εισέπραξε συνολικό ποσό 3 δισ.
από το Τ.Τ., δεν θα μπορούσε να απαιτήσει μια ελάχιστη ενίσχυση από
αυτό;
Θα πρέπει να ερωτηθεί ο υπουργός ποια είναι η στήριξη, που προσέφερε
το Ελληνικό Δημόσιο στις ιδιωτικές τράπεζες μέσω του νόμου Αλογοσκούφη
(πακέτο των 28 δισ.) και αν οι ιδιωτικές τράπεζες θα είχαν καθαρή θέση
χωρίς τον συνυπολογισμό της κρατικής στήριξης στα ίδια κεφάλαιά τους.
Για τη ρευστότητα του Τ.Τ. αναφέρθηκε ότι η εξάρτησή του από το
Ευρωσύστημα έχει φθάσει στο 25% και θεωρείται μεγάλη. Δεν ανάφερε 25%
επί ποίου μεγέθους (των ιδίων κεφαλαίων, του τζίρου...), όπως επίσης δεν
ανάφερε την εξάρτηση των άλλων τραπεζών από το Ευρωσύστημα. Μήπως τα
ανοίγματα των «βιώσιμων» τραπεζών Πειραιώς και Eurobank είναι πολύ
μεγαλύτερα αυτού του 25% που ανέφερε ο υπουργός; Του λένε τίποτε τα
νούμερα για συνολική έκθεση του τραπεζικού συστήματος σε ΕΚΤ και ELA
περίπου 140 δισ. (επίσημα στοιχεία της ΤτΕ), από τα οποία οι
«κρατικοδίαιτες» τράπεζες Αγροτική και Τ.Τ. είχαν μόνο 7,5 δισ. περίπου;
Τι σχεδιάζει η τρικομματική κυβέρνηση; Θα αντιγράψω ένα σχόλιο δημοσιευμένο σε ένα blog από ανώνυμο:
“Ετοιμάζουν ξεπούλημα του Τ.Τ., το οποίο είναι -με εξαίρεση το PSI- η
τράπεζα με τα καλύτερα στοιχεία. Αν το σπάσουν σε bad-good, θα είναι
σκάνδαλο μεγατόνων. Η ίδια η πώληση είναι σκάνδαλο, πόσο μάλλον το
σπάσιμο”.
Όσον αφορά τα 400 δισ. που πήρε η Ελλάδα από τους Ευρωπαίους, ας
αναφέρει ο κ. Στουρνάρας πόσα από αυτά πήγαν στην ελληνική οικονομία,
στα ελληνικά ταμεία, στις ελληνικές τσέπες; Μήπως όλα πήγαν για
αποπληρωμή του χρέους στους πιστωτές μας; Και αν ήμαστε πραγματικά
«κακομοίρηδες» οι Έλληνες, θα μας έδιναν τα ευρώ τους οι Ευρωπαίοι;
Ποιος δανείζει έναν «κακομοίρη»;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου