«Ελληνική Πρωτοβουλία» με 148 Βουλευτές

Toυ Ιουλιανού

Το «τρίτο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα» συνδέεται, εκτός από τα νέα εργασιακά μνημόνια και με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου που με την διαδικασία του επείγοντος, που ως συνήθως προώθησε η κυβέρνηση Σαμαρά- ο οποίος συνομιλεί απευθείας με τον Θεό- για την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και που αφορά την κατάργηση του ελάχιστου ποσοστού που κατέχει το Δημόσιο στα ΕΛΠΕ, τη ΔΕΗ, τον ΟΠΑΠ, τον ΟΔΙΕ, την ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, τα ΕΛΤΑ, τον ΟΛΠ, τον ΟΛΘ μα και τα περιφερειακά λιμάνια της χώρας. Του παλιού αεροδρομίου του Ελληνικού μαζί με την παραλιακή ζώνη, των Κρατικών Λαχείων, της ΔΕΠΑ, της ΔΕΣΦΑ, γενικά την ακίνητη περιουσία του δημοσίου όπου προβλέπεται η δόμηση εκτός σχεδίου, η παραχώρηση αιγιαλού και η αναγκαστική απαλλοτρίωση εκτάσεων. Παραλίες, αιγιαλός, μικρές ιδιοκτησίες, -θέλει δεν θέλει ο κάτοχος- περνούν στα χέρια αρπαχτικών. Με ψήφους 148 Βουλευτών!!!

Οι παράμετροι, οι κανόνες, οι όροι που γίνονται αυτά, η ταχύτητα, η αδιαφάνεια που υπάρχει, καθορίζονται από το μνημόνιο, αλλά η στρατηγική καθορίζεται από το κεφάλαιο. Και είναι ήδη αποφασισμένες από την ελεύθερη και μη ρυθμιζόμενη αγορά, δηλαδή από το σύστημα της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης που εφαρμόζεται από τις υπερεθνικές τράπεζες και εταιρίες. Λογικό, μια και οι έχοντες την εξουσία είναι αυτόματα και προϊόν της ιδιωτικής οικονομίας. Της οικονομίας δηλαδή που τον κάθε πόρο, την κάθε παροχή, από την παροχή νερού και ενέργειας, ως την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, και την παιδεία, μετατρέπεται σε ιδιοκτησία με τέλη χρήσης στα οποία δικαίωμα πρόσβασης θα έχει όποιος είναι ικανός να πληρώσει.

Καθόλου τυχαία 9 έως 11 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε το 1ο Greek Investment Forum στις ΗΠΑ, με οργανωτές το Χρηματιστήριο Αθηνών και το Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο. Ένα συνέδριο που στην ουσία του αφορά μια «σχεδιασμένη κίνηση η οποία συνδέεται κυρίως με το τεράστιο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που θα «τρέξει» τα επόμενα χρόνια στη χώρα μας και στο οποίο σύμβουλοι θα είναι οι μεγάλοι επενδυτικοί-συμβουλευτικοί οίκοι του πλανήτη.»

Τα ιδρυτικά στελέχη της διεθνούς μη κερδοσκοπικής, μη κυβερνητικής οργάνωσης Greek Investment είναι ο Ανδρέας Λιβέρης, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του πετροχημικού κολοσσού Dow Chemical, ο Μουχτάρ Κέντ, διευθύνων σύμβουλος της Coca-Cola, Τουρκο-Αμερικανός με ελληνικές ρίζες, o εξαιρετικά διασυνδεδεμένος δικηγόρος της Ουάσινγκτον και σύμβουλος επενδύσεων Τζορτζ Στάμας, ο Γιώργος Δαυίδ, πρόεδρος Δ.Σ. της ελληνικής Coca-Cola, ο Ντιν Μητρόπουλος (δισεκατομμυριούχος και leader στη βιομηχανία τροφίμων

των ΗΠΑ), ο «γκουρού των επενδύσεων» Τζον Κάλαμος (της Calamos Asset Mana-gement που διαχειρίζεται περισσότερα από 20 δισ. δολάρια), ο Τζορτζ Σακελλάρης (ιδρυτής της Amaresco, με ατομική περιουσία 800 εκατ. δολαρίων).

Σύμφωνα δε με τον πρόεδρο του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου Γιάννο Γραμματίδη, «παρουσιάστηκε το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που δημιουργεί μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες για τη διεθνή επιχειρηματική κοινότητα και σηματοδοτεί τη χειροπιαστή μετάβαση στο νέο αναπτυξιακό πρότυπο με το κράτος να μεταφέρει στον ιδιωτικό τομέα τη διαχείριση των υποδομών του για καλύτερη εκμετάλλευσή τους υπέρ της οικονομίας και της κοινωνίας».

Γι αυτόν τον λόγο στο συνέδριο, εκ μέρους της Ελληνικής Κυβέρνησης, παρέστησαν η Υπουργός Τουρισμού Ολγα Κεφαλογιάννη και ο Υφυπουργός Ανάπτυξης, Ν. Μηταράκης, καθώς και ο διορισμένος από την κυβερνηση Διευθύνων Σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ Γιάννης Εμίρης επικεφαλής της Διευθύνσεως Επενδυτικής Τραπεζικής του Ομίλου Alpha Bank και μέλος του Δ.Σ. στις εταιρείες Alpha Finance και Alpha Ventures υπεύθυνος λόγο θέσης στην τράπεζα πολυάριθμων έργων ιδιωτικοποιήσεων, και ο Πρόεδρος του Invest in Greece Άρης Συγγρός πρώην διευθυντικό στέλεχος της SIEMENS, πρώην Γενικός Διευθυντής της παγκόσμιας Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς», μέλος της ευρείας συντονιστικής επιτροπής της «Καμπάνια των ΜΚΟ για το Σύνταγμα»

Ο Διευθύνων Σύμβουλος τού ΤΑΙΠΕΔ, Γιάννης Εμίρης, δήλωσε «ικανοποιημένος από τό ενδιαφέρον πού επέδειξαν αμερικανικές επιχειρήσεις και επενδυτικά σχήματα για το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων στην Ελλάδα….» Το «πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων» δηλαδή που ψηφίστηκε από την βουλή από την μειοψηφία των 148 βουλευτών είχε ήδη παρουσιαστεί σε ένα κλειστό λόμπι αρπαχτικών από τα αχυρένια σκυλιά της κυβέρνησης.

Έτσι κι αλλιώς όλα τα παραπάνω πρόσωπα είναι αναμεμιγμένα σε ένα μεγάλο ιστό επικερδών επαγγελματικών σχέσεων. Τέτοιων ώστε να μας επιτρέπετε να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι είναι άμεσα ενδιαφερόμενοι για «ευκαιρίες» που δημιουργούνται σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Δεν γίνεται λοιπόν να αδιαφορούν για το κέρδος- από όπου και αν προέρχεται- το δικό τους των εταιριών τους και των πελατών τους. Η διαπλοκή δηλαδή με τις πολυεθνικές, δεν προκύπτει από τις ηθικές αδυναμίες μιας μερίδας πολιτικών. Μα είναι αποτέλεσμα μιας πολιτικής που έχει για θεμέλιο λίθο της την ατομική ιδιοκτησία και την αναπαραγωγή του καπιταλισμού μέσα από την σύμφυση υπαλληλικού πολιτικού προσωπικού με επιχειρηματικά συμφέροντα. Σε διαφορετική περίπτωση θα ακύρωναν τον εαυτό τους ως συνεπείς καπιταλιστές.

Και φιλάνθρωποι.

Στην ιδρυτική ανακοίνωση που εξέδωσε η Greek Investment τονίζεται η «άμεση προτεραιότητα να στηριχθούν, οικονομικά αλλά και με τεχνογνωσία, οι φιλανθρωπικές εκείνες οργανώσεις στην Ελλάδα που επιτελούν ουσιώδες έργο, ιδιαίτερα στους τομείς της υγείας, της παιδείας και της καταπολέμησης της φτώχειας. Στην κατεύθυνση αυτή, όπως σημειώνεται, θα διεξάγει ανθρωπιστική εκστρατεία, σε συνεργασία με τα Ιδρύματα Νιάρχου και Λεβέντη, με στόχο τη συγκέντρωση 100 εκατ. δολαρίων.» Οι άνθρωποι αυτοί, που σίγουρα αυτό που τους χαρακτηρίζει είναι το εθνικό ήθος, ο φιλανθρωπικός ζήλος με έδρα τις ΗΠΑ, και τα αισθήματα αλληλεγγύης, θα συγκεντρώσουν και χρήματα στα πλαίσια της εταιρικής ευθύνης τους για την «καταπολέμησης της φτώχειας» που μάλλον είναι ένα φυσικό φαινόμενο και όχι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών.

Ο φιλάνθρωπος όμως Γιώργος Δαυίδ, έχει ένα πρόβλημα που πρέπει άμεσα να διευθετηθεί, για να προχωρήσει το φιλανθρωπικό έργο του υπέρ των φτωχών: «οποιαδήποτε δωρεά από Αμερικανούς προς ελληνικές οργανώσεις υπόκειται σε διπλή φορολόγηση, καθώς δεν εκπίπτει από τη φορολογική δήλωση του δωρητή (όπως θα γινόταν με δωρεές εντός των ΗΠΑ), ενώ δεν εξαιρείται από την αυξημένη φορολόγηση η οποία έχει επιβληθεί στις φιλανθρωπικές οργανώσεις από το ελληνικό Δημόσιο, στις απέλπιδες προσπάθειές του να κλείσει την μαύρη τρύπα των εσόδων.» Βλέπετε, οι «εθνικοί ευεργέτες» ακόμα και για τις φιλανθρωπίες τους χρειάζονται και το κατάλληλο φορολογικό περιβάλλον για να προχωρήσουν σε τέτοιες γενναιόδωρες κινήσεις.

Όμως οι αποφάσεις είχαν ήδη παρθεί από τον περασμένο Ιούλιο, όταν ο Έλληνας πρωθυπουργός, που συνομιλεί με τον Θεό, Σαμαράς, συναντήθηκε στην Ελλάδα με τον Μπιλ Κλίντον, «ο οποίος ήταν επικεφαλής των ισχυρών της Greek Investment που εκδήλωσαν το ενδιαφέρον τους για επενδύσεις στην Ελλάδα, εφόσον μειωθεί η φορολογία και η δαιδαλώδης γραφειοκρατία που μπλοκάρει κάθε φιλόδοξη επιχειρηματική προσπάθεια.» Μετά το πέρας της συνάντησης τους ο Πρωθυπουργός, συνομιλητής του Θεού, Σαμαράς έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Συναντήθηκα σήμερα με τον Πρόεδρο Κλίντον, που επισκέπτεται την Ελλάδα, μετά από πρόσκληση επιφανών Ελληνοαμερικανών επιχειρηματιών που έχουν συστήσει μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία για τη χώρα μας, την “Hellenic Initiative”. Η πρωτοβουλία αυτή συνδυάζεται με την “Clinton Global Initiative”, τη διεθνή πρωτοβουλία του Προέδρου Bill Clinton για την αντιμετώπιση μεγάλων διεθνών προβλημάτων που ενώνει σε κοινό σκοπό διακεκριμένες προσωπικότητες απ’ όλο τον κόσμο. Η επίσκεψη του Προέδρου Κλίντον στην Ελλάδα, μαζί με επιφανείς Έλληνες της Ομογένειας, έρχεται σε μια στιγμή που η χώρα μας δοκιμάζεται από μια πρωτοφανή κρίση και δίνει ένα δύσκολο αγώνα να την ξεπεράσει. Στόχος μας είναι να επιτύχουμε, ώστε οι θυσίες του Ελληνικού λαού να πιάσουν τόπο. Κατά τη συνάντησή μου με τον Πρόεδρο Κλίντον συζητήθηκαν θέματα προσέλκυσης επενδύσεων στην Ελλάδα. Αλλά και ζητήματα για την απευθείας ενίσχυση της ελληνικής οικονομίας και της διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας μας, αξιοποιώντας το δίκτυο “Clinton Global Initiative” καθώς και τα ισχυρά δίκτυα των Ελλήνων της Αμερικής και ολόκληρου του οικουμενικού Ελληνισμού.»

Στις συναντήσεις αυτές συμμετείχε ο Μαρκ Μεζβίνσκι, γαμπρός του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, και συνιδιοκτήτης του hedge fund «Eaglevale Partners» ο οποίος θα τοποθετηθεί μέσω του fund ανάμεσα σε άλλα και σε «υποτιμημένες μετοχές του Χρηματιστηρίου Αθηνών, καθώς δύνανται να χαρίσουν πολύ μεγάλες υπεραξίες από τη στιγμή που αρθούν οι βασικές αβεβαιότητες για τη χώρα.» Ο γαμπρός του Κλίντον ήταν στέλεχος της Goldman Sachs, για να συνεχίσει αργότερα στην 3G Capital Management. Πατέρας του είναι ο πρώην Δημοκρατικός βουλευτής της Αϊόβα, Εντουαρντ Μεζβίνσκι ο οποίος καταδικάστηκε για απάτες σε βάρος επενδυτών συνολικού ύψους 10 εκατ. δολαρίων. Όλα αυτά όμως δεν εμπόδισαν τις εκλεκτές εταιρείες Alpha Bank, Eurobank, Ελλάκτωρ, Ελληνικά Πετρέλαια, ΟΠΑΠ, Μυτιληναίος, Τιτάν, Eurobank Properties, ΓΕΚ Τέρνα, Intralot, Μέτκα, MIG, Σαράντης, Τέρνα Ενεργειακή και ΕΧΑΕ, να μετέχουν σε αυτήν την συνάντηση και στο μοίρασμα της πίτας.

Ωστόσο αυτοί οι «εθνικοί ευεργέτες» «θα έχουν τη συμβολή του φημισμένου ινστιτούτου Βrookings στη Ουάσινγκτον. Το Brookings έχει βάλει μπρος ένα εκτεταμένο ερευνητικό πρόγραμμα για τις οικονομικές προοπτικές της Νότιας Ευρώπης, υπό την εποπτεία του αντιπροέδρου του και πρώην υπουργού Οικονομικών της Τουρκίας, Κεμάλ Ντερβίς. Το πρώτο case study του προγράμματος, υπό την αιγίδα του Ιδρύματος Νιάρχου, αφορά την Ελλάδα.» Εκτελεστικός διευθυντής του Brookings για την Ελλάδα είναι ο μεσσήνιος- χωριανός δηλαδή του Πρωθυπουργού που συνομιλεί με τον Θεό- Ελληνο-Αμερικανός Μπιλ Ανθόλις ο οποίος δήλωσε για την ομάδα του «Hellenic Initiative»: «Θέλουν να κάνουν πράγματα που είναι θετικά και εποικοδομητικά. Γνωρίζουν για την ευρέως διαδεδομένη ανησυχία στην Ελλάδα περί ξένων που θα έρθουν να πάρουν τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας». Και συνεχίζει:«Στο Brookings εξετάζουμε πολλά σύνθετα προβλήματα δημόσιας πολιτικής, από το Αφγανιστάν και την κινεζική οικονομία έως τις απόπειρες αναβάθμισης αστικών περιοχών στις ΗΠΑ. Πολύ συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις, συστήνουμε την ίδρυση οργανώσεων ακριβώς σαν το Hellenic Initiative. Άρα, αν δεν υπήρχαν, κάποιος θα έπρεπε να τους εφεύρει».

Στα δίχτυα μιας άγριας εκμετάλλευσης.

Είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς που ξεκινά και που τελειώνει η δικαιοδοσία των κυβερνήσεων, και που των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων. Στην λυσσαλέα πάλη του «ανταγωνισμού» τραστ και κυβερνήσεις συνταυτίζονται και ανταγωνίζονται. Αυτά τα χαρακτηριστικά της αιμομιξίας των αλληλοεξαρτώμενων οικονομικοπολιτικών σχέσεων, οικοδομούν το καπιταλιστικό πολιτικό οικοδόμημα.

Η κρατική υπόσταση υπονομεύεται παγκόσμια από τις πολιτικές ελίτ προς όφελος διαφόρων υπερεθνικών εταιριών, οργανισμών και ιδιωτών επενδυτών. Τα κράτη χάνουν πλέον την εξουσία τους μα και την ευθύνη που είχαν ως προς τις προνοιακές λειτουργίες τους και την αρμοδιότητα τους όσον αφορά στην αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου, προς όφελος μερικών ιδιωτών που προσφέρουν επ’ αμοιβή τις πρώην κοινωνικές παροχές, κάνοντας όμως και μερικές φιλανθρωπίες ως άλλοι Σαμαρείτες, στα πλαίσια της κοινωνικής ευθύνης τους. Αδιάφορο αν η μετάλλαξη του καπιταλισμού σε οικονομικό φιλελευθερισμό, προκαλεί μαζική μείωση της εργασίας με αποτέλεσμα στρατιές ανέργων ή παραγωγή μαζικής φτώχιας. Όλοι αυτοί, οι άνεργοι και οι φτωχοί, δεν παρουσιάζουν κανένα οικονομικό ενδιαφέρον στο βαθμό που η κατανάλωση βασικών και επ’ αμοιβή αγαθών παραμένουν σε ικανοποιητικά επίπεδα. Κανέναν Σαμαρά ή μεταλλαγμένο συγκυβερνήτη «αριστερό» δεν θα απασχολήσει ένα ποσοστό ανεργίας 25% ή ένα ποσοστό φτωχών γύρω στο 30%-40% αρκεί το υπόλοιπο ποσοστό του πληθυσμού να καταναλώνει ικανοποιητικά τα παραγόμενα προϊόντα. Σύμφωνα με την Eurostat οι άνεργοι στην Ε.Ε. έφτασαν τους 24,667 εκατομμύρια πολίτες, ενώ στην Ευρωζώνη τους 17,405 εκατομμύρια, ενώ ο αριθμός των Ευρωπαίων που πλήττονται από τη φτώχεια αυξήθηκε κατά 1,9 εκατομμύρια, αγγίζοντας τα 115,7 εκατομμύρια. Και η πλειοψηφία αυτών είναι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι.

Όμως και επίσημα πια η κυβέρνηση που συνομιλεί με τον Θεό, θα περιοριστεί στην αστυνομική αποστολή ελέγχου της εργατικής τάξης. Και η σπουδαιότητα αυτού του ελέγχου αυξάνει αν αναλογιστούμε την απειλή που ένιωσε ο Μπόμπολας από τις αντιδράσεις του λαού της Χαλκιδικής. Η προσπέλαση στις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, όπως και οι υποδομές, η παραγωγή, ο σχεδιασμός, η κατανομή, μα και η διανομή, πρέπει να είναι ελεύθερη σε μερικά μονοπώλια. Αν αυτή η δεσπόζουσα «ελευθερία» απειληθεί τότε πρέπει να χτυπήσει η σιδερένια γροθιά του κράτους. Πρόσθετο κίνητρο στους «επενδυτές» είναι η κατάργηση και διάλυση των εργατικών δικαιωμάτων, συλλογικών συμβάσεων, κατώτατου μισθού, η μείωση ασφαλιστικών εισφορών προς όφελος της μεγαλοεργοδοσίας, το ελεύθερο στις μαζικές και τζάμπα απολύσεις εργαζομένων, το ευέλικτο δουλοκτητικό εργασιακό καθεστώς των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών στην επικράτεια που εξασφαλίζει πάμφθηνη εργασία, την δημόσια επιχορήγηση, την αδασμολόγητη εισαγωγή εξοπλισμού και πρώτων υλών, τις ελεύθερες εξαγωγές, την ελεύθερη μεταφορά κερδών και κεφαλαίων.

Ωστόσο η δεσπόζουσα «ελευθερία» των νεοφιλελεύθερων εννοεί ότι οι δημόσιες υπηρεσίες μα και το «κράτος πρόνοιας» προσαρμόζονται στις νέες ανάγκες του μέγιστου κέρδους όπως αυτές διαμορφώνονται από την παγκόσμια αγορά μα και από αυτό που ονόμασαν «Κρίση», δηλαδή τον εμφύλιο οικονομικό πόλεμο των επιχειρηματικών ελίτ και της άρχουσας τάξης. Έτσι προσπαθούν να εντάξουν και τις κοινωνικές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στο σύνολο που ονομάζουμε λαό στην εξ αποκαλύψεως αλήθεια του εθνικού συνόλου, που «όλο μαζί» πρέπει να υποστεί θυσίες για να σωθεί η Ελλάδα. Σε διαφορετική περίπτωση απειλούν: Από το «Μνημόνιο ή τανκς», στο «Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία»,στον εκβιασμό «ευρώ ή δραχμή» και από εκεί στα ουρλιαχτά του Βενιζέλου «Την Δευτέρα ανοίγουν οι αγορές» στην Βουλή, ξεδιπλώνοντας το μοναδικό του επιχείρημα με σκοπό να ψηφιστεί το δεύτερο «μνημόνιο». Τώρα λένε ότι αν δεν ψηφίσει το τρίτο «μνημόνιο» δεν θα υπάρχει «μετά» για την χώρα. Μόνο ερείπια. Εξανδραποδισμός και Ολοκαύτωμα. Επισείοντας το χάος και την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία επιδιώκουν να κρατήσουν σκυφτό το λαό, ώστε να περάσουν με τις μικρότερες αντιστάσεις και πολιτικό κόστος τα μέτρα που κάνουν κόλαση τη ζωή του λαού. Η πολιτική του φόβου ώστε να είναιεθελοντική η υπακοή των υπηκόων σε κάθε μορφή εγκατεστημένης αστικής εξουσίας.

Και τις όποιες αντεγκλήσεις και διαφωνίες ή την ύπαρξη αντιφατικών συγκλίσεων μέσα στο κυβερνητικό στρατόπεδο, αν κάποιος τις μελετήσει μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η «φιλελεύθερη τάξη» μπορεί να ανεχθεί περιορισμένες μορφές διαφοροποίησης ή ακόμα και μερικής ανεξαρτησίας χωρίς να υπάρχουν ανησυχίες ότι αυτά θα προκαλέσουν σκέψεις ή απειλή κατά των επιχειρηματικών συμφερόντων που κατέχουν, εκτός από την εξουσία, τις θεραπευτικές αγωγές ίασης της οικονομίας και την σιδερένια γροθιά που επιβάλει της ανεκτές δημοκρατικές αρχές.

Επιβάλλεται η συμμετοχή όλων μας στην 48ωρη πανελλαδική απεργία στις 6 και 7 Νοέμβρη και με μόνο ένα δίλημμα:

Αυτοί ή εμείς!

ΥΓ: Η πρόταση νόμου για την κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων του ΚΚΕ δεν μπήκε σε ψηφοφορία, με απόφαση της κυβέρνησης με το σκεπτικό ότι προκαλεί «δημοσιονομικό κόστος».